جزئیاتی درباره مذهب حضرت خدیجه(س)
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گفت: آیه ۴۲ سوره آل عمران فقط مختص حضرت مریم(س) نیست بلکه به تصریح پیامبر اعظم(ص) در روایتهای متواتر، سه بانوی دیگر از جمله حضرات آسیه، خدیجه و زهرا(س) از مصادیق این آیه هستند.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبري به نقل از فارس، حجتالاسلام محسن اديب بهروز، عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران درباره برخي اظهار نظرها مبني بر اينكه حضرت خديجه(س) مسيحي بوده و در انجيل بشارت ظهور پيامبري از آخرالزمان را خوانده بود و با توجه به خصلت و رفتار پيامبر(ص) احتمال ميداد حضرت محمد (ص) همان پيامبر خاتم است، گفت: مشكل ما اين است كه در بررسي و قبول گزارشهاي تاريخي، فضاي ذهني خودمان را در نظر ميگيريم و ويژگيهاي مكاني و فضايي را كه حضرت خديجه (س) در آن زندگي كرده است، در نظر نميگيريم.
وي با بيان اينكه دو فضاي متفاوت در اينجا وجود دارد، اظهار داشت: حضرت خديجه (س) با پيامبر بيگانه و نا آشنا نبود چرا كه اولاً هر دو بزرگوار در يك قبيله زندگي ميكردند و نظام قبيلهاي در عربستان، يك مقداري شبيه زندگي آپارتمان نشيني امروزي ما است به اين صورت كه مثلاً برخي از اعضاي فاميل، يك محدوده مشخصي را براي زندگي انتخاب ميكنند.
* حضرت محمد(ص) و خديجه(س) رابطه فاميلي با هم داشتند
عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران تصريح كرد: حضرت خديجه(س) و پيامبر (ص) شناخت نسبتاً كاملي از هم داشتند كه مستند قابل ارائهاي در اين زمينه وجود دارد. اگر سفري به مكه داشته باشيم حد فاصل محل ولادت پيامبر (ص) و محل زندگي ايشان و حضرت خديجه(س) كه از همان ابتدا منزل حضرت خديجه بود و اكنون توسط حاكمان عربستان تخريب شده است، چيزي حدود 200 تا 250 متر بيشتر نيست در چنين بافت زندگي، افراد شناخت خوبي از هم دارند و اين طور نيست كه ما بگوييم حضرت خديجه (س) پيامبر(ص) را نميشناسد و شناخت ايشان از حضرت محمد(ص) به تجارتي كه بعدها با ايشان داشت و يا از راه بشارتهاي وارده در انجيل، ميرسد نه اين طور نبوده است.
وي ادامه داد: نكته دوم اينكه كه اگر در نظر گرفته شود بسياري از ذهنيتها در ارائه گزارشها تغيير خواهد كرد اين است كه پيامبر (ص) و حضرت خديجه(س) با هم رابطه فاميلي دارند به طوري كه از ناحيه دو پدر بزرگ و يا بالاتر، ايشان پسر عمو و دختر عمو بودهاند از اين رو اگر برخي از افراد در يك محل زندگي كنند و از طرف ديگر نيز ارتباط فاميلي هم داشته باشند، شناخت خوبي را براي دو طرف به وجود خواهد آمد.
اديب بهروز عنوان كرد: پيامبر (ص) از همان دوران كودكي قبل از ولادت، با علائمي كه در نظام هستي رخ ميدهد، آثاري كه در زندگي خانوادگي حضرت به وجود ميآيد و رفتار دوران كودكي ايشان، زبانزد همگان بود و دوست و دشمن ميدانستند كه حضرت، انساني منحصر به فرد است. اگر دوران كودكي حضرت رسول(ص) را بر اساس گزارشهاي قرن دوم در نظر بگيريم ميبينيم كه پيامبر (ص) رفتارهايي دارد كه كاملاً استنثنايي است پيامبر(ص) علاوه بر اينكه با جبرئيل ديدار و ملاقات ميكند، به عنوان يكي از انبيا مطرح است.
وي يادآور شد: افرادي كه نميتوانند موضوع نبوت پيامبر اكرم(ص) را هضم كنند و از اين رو نسبت به اين مسئله ايجاد شبهه ميكنند كه يك كودك چگونه ميتواند جزو انبيا باشد؟ پاسخ علي بن ابيطالب(ع) در اين خصوص ميتواند ما را ياري كند، ايشان فرمودند: حضرت رسول(ص) كمالات تمام انبيا را يك جا داشت يعني اگر عيسي (ع) در دوران كودكي به مقام نبوت ميرسد و به عنوان يك پيامبر الهي با مادر خويش سخن ميگويد پيامبر (ص) اين مقام را نيز به دست آورد همچنين يحيي (ع) در كودكي به نبوت رسيد. اينجا اين سؤال مطرح ميشود كه چرا معاندان و دشمنان دين، هيچ شبهه و اشكالي در اين زمينه به وجود نميآورند اما پيامبر اكرم (ص) كه اشرف مخلوقات و گل سر سبد انبياست سر و صداي بعضي از افراد بلند ميشود.
* خديجه(س) براي شناخت پيامبر(ص) نيازي به بشارت انجيل نداشت
عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران با بيان اينكه حضرت محمد(ص) از كودكي مقام نبوت را داشت و با بعثتش به مقام رسالت نائل شد، خاطرنشان كرد: حضرت خديجه(س) با آگاهي و شناختي كه از مراحل گوناگون زندگي حضرت محمد(ص) داشت ديگر چگونه به بشارت انجيل و يا خبر غلامش نياز دارد بنابراين با در نظر گرفتن اين مسائل به يك نتيجه ميرسيم و آن اينكه حضرت خديجه از همان دوران كودكي شناخت كامل و دقيقي از پيامبر (ص) دارد و گامگام در مراحل مختلف ايشان را ميشناسد.
وي گفت: از طرف ديگر ميبينيم گزارش مخالفان اين است كه حضرت خديجه (ص) را پيرو اديان الهي نميداند و بلكه ايشان را مسيحي ميدانند؛ با فرض صحت اين نظريه بايد به يك پرسش پاسخ داد و آن اينكه: تمام وابستگان پيامبر (ص) مانند عبدالمطلب، ابو طالب، حمزه و ديگران را بايد همگي را به طور يكدست پيرو آخرين دين، يعني مسيحي بدانيم كه خوشبختانه محققان ما تا اين لحظه، چنين نظري نداشتهاند بلكه معتقدند در آن برهه، مسيحيت چنان دچار تحريف شد كه اصولاً كسي به سراغ آن نميرفت.
* حضرت خديجه(س) بعد از دختر بزرگوارش، دومين مقام نظام هستي را در ميان زنان جهان دارد
اديب بهروز اظهار داشت: برخي از دوستان و محققان ما وقتي آيين و مذهب خانواده پيامبر(ص) و حضرت خديجه(س) را مطرح ميكنند، ميگويند كه آنها جزو «حنفا» يعني پيروان حضرت اسماعيل(ع) بودند كه از تحريف مصون مانده است و در واقع، تنها آييني كه خالص به جناب عبدالمطلب رسيده بود آيين جدش حضرت ابراهيم(ع) بود كه آييني محفوظ از تغيير و تحريف بود. بنابراين اگر ما بپذيريم كه اگر آنها موحد بودند بايد گفت آييني كه داشتند آيين حضرت ابراهيم (ع) بوده، نه آيين تحريف شده حضرت عيسي(ع).
وي با اشاره به شخصيت قرآني حضرت خديجه(س) عنوان كرد: تفاسير اهل سنت و شيعه در ذيل تفسير آيه 42 سوره آل عمران «وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِينَ» آوردهاند كه خطاب اين آيه فقط شامل حال حضرت مريم (س) نميشود بلكه بر اساس تصريح پيامبر (ص) در روايتهاي متواتر، سه خانم ديگر از جمله حضرت زهرا (س)، حضرت خديجه(س) و حضرت آسيه نيز از مصاديق اين آيه به شمار ميروند و حضرت خديجه (س) بعد از دختر بزرگوارش، دومين مقام نظام هستي را در ميان خانمها داشته و دربالاترين مرتبه كمال بعد از وجود مطهر حضرت زهرا(س) قرار دارند.
* گزارشهاي تاريخي معاندان درباره حضرت خديجه(س) را كنار بگذاريم
عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران با بيان اينكه تعبير «ام الائمه» را كه امروزه برخي از دانشمندان براي حضرت فاطمه(س) به كار ميبرند، تصريح كرد: بنده در گزارش مستندي از امام صادق (ع) ديدم كه جبرئيل خدمت پيامبر (ص) ميرسد و ميفرمايد: «من حامل پيامي براي حضرت خديجه (س) از طرف خدا هستم و آن اينكه: اكنون امالائمه انتخاب و تعيين شد» و اين تعبير ابتدا براي حضرت خديجه به كار برده شده بود. اين مطلب در صفحه 594 كتاب امالي شيخ صدوق ذكر شده است.
وي ادامه داد: بنابر اين اگر وجود مقدس حضرت خديجه (س) نبود ما وجود مباركي مانند حضرت فاطمه (س) نداشتيم و اگر وجود مطهر حضرت زهرا(س) نبود اثري از يازده امام وجود نداشت.
اديب بهروز تصريح كرد: دغدغه بنده اين است كه ما براي شخصيت حضرت خديجه (س) آن دسته از گزارشات دشمنان را ولو به زبان دوستانمان كنار بگذاريم. همه ميدانيم با توجه به كينه و بغضي كه عليه حضرت خديجه (س) داشتهاند، از هرگونه جعل گزارش دريغ نميكردند. در پايان تأكيد ميكنم يادمان نرود حضرت خديجه (س) فردي بود كه لياقت مادري حضرت زهرا (س) را پيدا كرد.