دور خیز عربستان برای آب کردن یخ های روابط خود با ایران

ديدار سعود الفيصل با دكتر صالحي مي تواند نشانه اي از تمايل عربستان براي آب كردن يخ هاي روابط دو كشور باشد .البته طرف ايراني در همه دولت هاي كه در چند دهه اخير در ايران بر سر كار بودند صرف نظر از گرايش هاي سياسي خاص خود بر تعامل و همكاري نزديك با عربستان تاكيد داشت و Hن را جزو اولويت هاي منطقه اي خود قرار داده بود.اما اين طرف عربستاني بود كه در سال هاي اخير عليرغم سفر چندين باره رئيس جمهور ايران به اين كشور نه تنها تمايلي به گسترش روابط و همكاري از خود نشان نداد بلكه برعكس با دست زدن به اقداماتي همچون گردن زدن اتباع ايراني متهم به قاچاق مواد مخدر پل هاي پشت سر را نيز خراب كرد.بنا بر اين بايد ديد كه چه تحولي در طرف عربستاني اتفاق افتاده كه آن را به سمت ارسال سيگنال هاي مثبت به ايران سوق داده است ؟
به نظر مي رسد چند عامل در نشان دادن چراغ سبز از سوي عربستان به تعامل سازنده باايران موثر بوده است : نخست اينكه به نظر مي رسد عربستان ادامه بازي به شكل قبلي را درسوريه نه به نفع خود مي داند و نه آن را با توجه به تحولات ميداني و توافق بازيگران بين المللي همچون امريكا و روسيه براي حل مسالميت آميز بحران امكان پذير مي بيند .از اينرو با توجه به نقش محوري ايران در تحولات بحران سوريه مي كوشد تا دير نشده با فضا همراه شود و همانند تركيه و قطر برخلاف مسير رودخانه حركت نكند .پيش از اين نيز ،عربستان در خصوص تشكيل دولت تمام سلام در لبنان گام مثبتي برداشته بود . به نظر مي رسد عربستان از اين نگران شده كه ورود به بازي برد-باخت با ايران موجب شده كه اين كشور بازي را در خيلي از مناطق و حوزه ها به رقباي چون قطر و تركيه واگذار كند .
دوم اينكه امريكا راهبرد نظامي خود را از سمت خاورميانه به سمت شرق آسيا براي مهار چين تغيير داده است و در اين راهبرد مشخص است كه امريكا همچون گذشته نه در كنار عربستان بلكه در كنار هيچ يك از ديگر متحدان سابق حتي اسرائيل قرار نخواهد گرفت و در چنين شرايطي عربستان نمي تواند به روال گذشته به سياست خصومت با ايران ادامه دهدبخصوص آنكه با انواع بحران هاي داخلي هم دست به گريبان است .
سوم اينكه به نظرمي رسد عربستان ارزيابي خاصي از تحولات سياسي داخلي ايران دارد و فكر مي كند در آينده شرايط براي ترميم روابط دو كشور مهياتر خواهد شد . و اما مخلص كلام اينكه تجربه نشان داده است كه نوع فضايي حاكم بر روابط دو كشور چه :دوستانه ، چه رقابت جويانه و چه خصمانه ، در گستره حوزه نفوذ دو كشور در منطقه و حتي خارج از منطقه نيز تاثير گذار بوده است و حتي عملكرد سازمان هاي بين المللي را نيز تحت تاثير قرار داده است . براي مثال در مواردي كه اين دو كشور بزرگ نفتي و اسلامي در كنار هم بودند ، سازمان همكاري هاي اسلامي و اوپك عملكرد به مراتب موفقيت آميزي تري داشتند كه اين مسئله علاوه بر دو كشور به نفع ديگر اعضاي اين سازمان هاي همكاري بوده است .از اينرو منافع دو كشور در بازي هاي برد- برد است و ورود به بازي هاي برد- باخت ضمن اينكه انرژي و توان دو كشور را به تحليل مي برد،زمينه را براي فرصت طلبي غربي ها و همچنين اسرائيلي ها فراهم مي سازد.
چنانكه كشورهاي غربي از قبل پروژه ايران هراسي توانسته اند به يك قرارداد تسليحاتي 60 ميليارد دلاري دست يابند و از اين طريق بخشي از كسري بودجه پنتاگون و دولت اين كشور را جبران كنند . به همين ترتيب رژيم صهيونيستي نيز در سايه پروژه ايران هراسي و از طريق دامن زدن به اختلافات فرقه اي و مذهبي توانسته است خود را از پيامدهاي ناشي از خيزش هاي مردمي در منطقه خود را رهايي دهد وبا درحاشيه قرار دادن بحران فلسطين به سياست اشغال خزنده در چارچوب شهرك سازي و همچنين يهودي سازي قدس ادامه دهد .بر اين اساس با نزديكي مجدد روابط ايران و عربستان مي توان به مقابله با فرصت طلبي ها در اين موارد بخصوص در مهار فتنه مذهبي صهيونيست ها اميدوار شد .
منبع: سايت رويداد