عامل ورود به بهشت چیست؟

آيه 124 از سوره «نساء» در اين ارتباط سخن مي‌گويد:
«وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَيٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا»
ترجمه آيه:
"و هركس كارهاي شايسته انجام دهد، چه مرد باشد و چه زن، در حالي كه مومن باشد پس آنان به بهشت وارد مي‌شوند و كمترين ستمي به آنان نمي‌شود."
برخي از پيام‌هاي اين آيه:
عامل ورود به بهشت، ايمان و عمل صالح است، نه ادعا و آرزو و نژاد زيرا در بهره‌گيري از لطف خدا، همه نژاد‌ها، رنگ‌ها و ملل يكسان‌اند.
با انجام قسمتي از كارهاي صالح، به بهشت اميد داشته باشيد. چون كمال، بي‌نهايت و قدرت كسب انسان محدود است.
برخلاف اعتقادات گروهي از يهود و مسيحيان، زن و مرد، در رسيدن به كمالات معنوي برابرند.
ايمان، شرط قبولي اعمال است و خدمات انسان‌هاي بي‌ايمان، در همين دنيا جبران مي‌شود و ارزش‌ اخروي ندارند، اما جزاي مومن نيكوكار، بهشت است.
كلمه‌ي «نقير» از نوك زدن گرفته شده و به گودي هسته‌ي خرما كه گويا نوك خورده است، گفته مي‌شود. بنابراين كارهاي نيك، گرچه اندك باشد ارزش دارد.
منابع:
كتاب دقايقي با قرآن، تاليف حجت‌الاسلام والمسلمين محسن قرائتي، ناشر: مركز فرهنگي درس‌هايي از قرآن، نوبت چاپ: پانزدهم، زمستان سال 1390
پايگاه تخصصي ترجمه قرآن كريم www.maarefquran.net