ایران و عراق و لزوم توسعه مناسبات فرهنگی
جمهوری اسلامی ایران و عراق به عنوان دو کشور با مرزهای گسترده و میراث و فرهنگ مشترک، می توانند با همگرایی در جهت رشد علمی، فرهنگی، اقتصادی و رفاهی دو کشور و حل مشکلات خود و منطقه گام بردارند که در این میان نقش زوار به عنوان توریست های فرهگی می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج به كربلاي معلي، ايران و عراق از سالهاي بسيار دور به لحاظ قرابت فرهنگي و معنوي، نزديكي و ارتباطات ويژه اي را تجربه كرده اند كه اين امر در سالهاي اخير گسترش يافته است.
از سالهاي پس از ورود اسلام به سرزمين ايران و عراق و گرايش خاص ايرانيان و عراقيها به اين دين آسماني و ارادت به ائمه اطهار، همواره بابي در جهت گسترش مناسبات فرهنگي دو كشور ايجاد شده است.
از زماني كه در قرن ۲۰ ميلادي عراق به عنوان كشوري مستقل در عرصه جهاني بروز و ظهور يافت، علي رغم عملكرد نامناسب حكام خودكامه، اين مناسبات فرهنگي گسترش بيشتري يافت و بابهاي جديدي در آن باز شد. در اين ميان حوزه علميه نجف اشرف و حوزه علميه قم به عنوان دو پايگاه براي بسط و توسعه اين روابط فرهنگي كه دل در گرو اسلام داشت، نقش و جايگاهي ماندگار ايفا كرد كه تاكنون ادامه دارد.
ظهور بزرگمردان بسياري در دو حوزه علميه نجف و قم از جمله آيت الله ميرزاي شيرازي، حضرت امام خميني (ره)، شهيد محمد باقر صدر، آيت الله خامنه اي، آيت الله سيستاني و ساير علمام و مراجع معظم از اين دو پايگاه علمي شرايط را در ايران و عراق متحول كرد و همين طور بر عراق نيز تاثير ويژه اي گذاشت.
مناسبات و رفت و آمدهاي زوار از دو كشور ايران و عراق به يكديگر زمينه را براي انتقال فرهنگ عامه بين دو كشور فراهم آورد و همين مساله باعث شد كه ذائقههاي دو ملت در حوزههاي مختلف به بكديگر نزديك شود.
انقلاب اسلامي ايران نيز گامي در جهت يك سو شدن خواستههاي ملت عراق با مردم ايران شد كه نمونه آن را ميتوان در انتفاضه شعبانيه سال ۱۹۹۱ ميلادي در كربلا مشاهده كرد. پس از جنگ تحميلي و مسلم شدن آلت دست شدن صدام براي ملت عراق، گرايش دو ملت به يكديگر سمت و سويي جديد يافت كه تا امروز زمينههاي بالندگي و رشد آن ادامه دارد.
پس از سقوط صدام و روي كارآمدن متفكران، انديشمندان و مبارزان مسلمان اعم از شيعه و اهل سنت در دولت و مجلس عراق، اين بار زمينهها براي نزديكي بيشتر فراهم شد و باب ديپلماسي دو كشور در حوزههاي مختلفي چون اقتصاد و فرهنگ بيش از پيش باز شده و تو سعه يافت.
امروز با وجود بيش از يك و نيم ميليون زائر ايراني درعراق و دو ميليون زائر عراقي در ايران زمينه توسعه مناسبت فرهنگي بيش از گذشته فراهم شده است.
زائران ايراني و عراقي به عنوان سفيران فرهنگي دو كشور ضمن انتقال دانش، تجربيات، عادات و رفتار بومي به كشور مقابل در جهت بسط رابطه و علقههاي فرهنگي ميتوانند نقش تاثيرگذاري ايفا كنند.
توجه به ايجاد اختلاف قدرتهاي استعماري ميان برادران مسلمان اعم از شيعه و اهل سنت از جمله نكاتي است كه بايد زوار در هر دو كشور بيش از پيش به آن توجه داشته باشند تا بتوان با اتحاد روز افزون، ضمن عبور از بحرانها و چالشهاي پيش روي ملتهاي مسلمان در جهت ناكامي استعمارگران گام برداشت.
در اين زمينه توجه به ايجاد تفكرات مثبت در ميان اتباع دو كشور و پرهيز از طرح مباحث اختلافي و دامن زدن مشتركات و علقههاي مختلف فرهنگي، اقتصادي و سياسي و اجتماعي ميتواند، تفكر نزديكي دو ملت را به خوبي در اذهان پديد آورده و به مرور ماندگار نمايد.
توجه به اين نكته ضروري به نظر ميرسد كه پرداختن به آموزش زوار در هر دو كشور و اتخاذ سياستهاي درست رسانه اي در امر آموزش عمومي، ميتواند گامي در جهت رسيدن به نزديكي دو ملت وبستن دهان ياوه گويان باشد.