امام حسین(ع) در روز میلادش وارد مکه شد

به گزارش سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، امام حسين (ع) پس از آن كه از درخواست عامل مدينه براي بيعت با يزيد بن معاويه امتناع كرد و به صورت اعتراض آميز، شهر مدينه را ترك و به سوي مكه حركت كرد، در شب جمعه، سوم شعبان سال ۶۰ هجري قمري وارد مكه معظمه گرديد و به هنگام ورود، اين آيه را تلاوت مي‌كرد: و لَمّا تَوَجّهَ تِلْقاءَ مَدْيَن قالَ عَسي رَبّي اَنْ يَهْدِيَني سَواءَ السَّبيل.
حركت آن حضرت از مدينه، در ۲۸ رجب و ورودش به مكه در سوم شعبان و در كل، به مدت پنج روز در راه بود. پس از آن كه وارد مكه معظمه گرديد، اهالي اين شهر مقدس به استقبالش شتافتند. بزرگان و صاحب نفوذان مكه [اعم از ساكنان دايمي و زايران و حاجيان] هر روز به زيارتش رفته و از محضر پرفيض وي بهره مند مي‌شدند.
عبدالله بن زبير كه يك روز پيش از حركت آن حضرت از مدينه، به سوي مكه گريخته و در اين مكان مقدس، پناه گرفته بود، اميد بسيار داشت كه اهالي مكه وي را در مبارزه با يزيد بن معاويه همراهي كرده و وي را در دست يابي به حكومت ياري كنند. ولي با تشريف فرمايي امام حسين (ع) به مكه، اكثر مردم با امام حسين (ع) ارتباط برقرار كرده و از اهداف و انگيزه هايش باخبر شدند و بدين لحاظ عبدالله بن زبير را به حاشيه راندند.
بدين جهت عبدالله بن زبير در باطن، از آمدن امام حسين (ع) به مكه معظه، ناخرسند بود و دلش مي‌خواست كه آن حضرت به هر بهانه اي، اين شهر را ترك كند و زمينه را براي بلند پروازي‌هاي وي فراهم نمايد. امام حسين (ع) بدون در نظر گرفتن جاه طلبي‌هاي عبدالله بن زبير و سخت گيري‌هاي عاملان و مأموران يزيد، به روشن گري مسلمانان در مكه پرداخت.
آن حضرت از سوم شعبان تا هشتم ذي حجه، به مدت چهار ماه و پنج روز در مكه معظمه اقامت نمود و پس از آن كه با دعوت انبوه و سراسري كوفيان مواجه گرديد، در هشتم ذي حجه سال ۶۰ قمري، مكه معظمه را به قصد كوفه ترك كرد.