مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید

مولودی که از دست مبارک پیامبر(ص) شیر نوشید

امروز سوم شعبان مصادف با میلاد پاسدار شریعت نبوی(ص) است. ولادت فرخنده ایشان همراه با معجزات و کرامت هایی بوده که به چند مورد اشاره می شود.

به گزارش سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، امروز سوم شعبان مصادف با ميلاد پاسدار شريعت نبوي (ص) است. ولادت فرخنده ايشان همراه با معجزات و كرامت هايي بوده كه به چند مورد اشاره مي‌شود:
۱. خداوند اسمش را حسين گذاشت پس از تولد امام حسين (ع)، پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم، در گوش راست نو رسيده اذان و گوش چپ اقامه خواند و سپس جبرييل عليه السلام فرود آمد و فرمود:
خداوند متعال ترا سلام رسانده و مى فرمايد: از آن جا كه على براى تو چون هارون به موسى است، نوزاد را حسين كه معادل عربى نام شبير، فرزند هارون، است نامگذارى كن. (۱)
۲. از دست مبارك پيامبر شير نوشيد از آن جا كه شير فاطمه زهرا عليها السلام به جهت بيمارى خشك شده بود، حسين عليه السلام را نزد رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آورده و آن حضرت به مدت چهل روز با گذراندن انگشت مبارك ابهام و گاهى زبان مباركش در دهان فرزند دلبندش و مكيدن او، حسين را سير مى نمود و اين سبب شد كه گوشت و خون حسين عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم برويد؛ از اينرو پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود كه حسين از من است و من از حسينم. (۲)
۳. فرشتگان ميلادش را تبريك و تسليت مي‌گفتند! از بدو تولد، فرشتگان براى عرض تهنيت از يك سو و تسليت از سوى ديگر به محضر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرود مى آمدند. (۳)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم در يكى از سفرهاى خود، در بين راه ايستاد و آيه استرجاع (انا لله و انا اليه راجعون) را تلاوت فرمود و اشك ريخت و ياران حضرت از سبب گريه پرسيدند و حضرت فرمود: جبرييل مرا از كربلا، كنار فرات كه فرزندم حسين را آنجا مى كشند، خبر داد؛ گويا جايى را كه به زمين مى افتد و دفن مى شود، مى بينم. (۴)
۱- بحار الانوار ۴۳/۲۴۱ و ۲۳۸. ۲- مناقب ابن شهر آشوب ۴/۵۰ و تفسير الصافى ذيل آيه ۱۶ سوره احقاف و تفسير البرهان ۴/۱۷۲ ذيل همان آيه. ۳-لهوف سيد بن طاووس ص ۱۷. ۴-اللهوف /۱۸.




نظرات کاربران