چرا هنگام شنیدن نام امام زمان از جا بلند می‌شویم
چرا تنها بزرگواری که «از جا برخاستن» در هنگام شنیدن یا خواندن نام شریفش لزوم، یا حداقل استحباب فراوان دارد، امام غائب قائم موعود (عج) است؟
به گزارش گروه دين و انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، چرا تنها بزرگواري كه «از جا برخاستن» در هنگام شنيدن يا خواندن نام شريفش لزوم، يا حداقل استحباب فراوان دارد، امام غائب قائم موعود (عج) است.
پاسخ آن اين است كه تكريم كريمان و تجليل از صاحبان جلالت، هميشه و در همه جا پسنديده است؛ چنان كه براي پيامبر (ص) و فرزندان معصومش (ع) بالاترين تكريم‌ها و تجليل‌ها بايسته به نظر مي‌رسد، لكن برخاستن و در حالت قيام «دست بر سر نهادن» تواضع و احترامي است كه هنگام شنيدن نام هيچ كسي جز «قائم آل محمّد (ص) » به صورت سيره و سنت در نيامده است.
امام رضا (ع) را در خراسان مي‌ديدند كه در موقع ذكر نام «قائم» بر مي‌خيزد و دست بر سر مي‌نهد و مي‌فرمايد: «خدايا فرجش را تعجيل فرما و قيامش را آسان گردان». [۱۴]
از امام صادق (ع) پرسيدند: سبب برخاستن به خاطر ذكر لفظ «قائم» -از القاب امام حجّت (عج) - چيست؟
فرمود: زيرا او را غيبتي طولاني است و او را شدت مهرباني خود نسبت به دوستانش، هر كس را كه به اين لقب از او ياد مي‌كند به ديده عنايت مي‌نگرد، زيرا اين لقب يادآور حكومت او و برانگيزاننده حسرت غربت اوست، به خاطر بزرگداشت اوست كه بايد بنده خاضع و فروتن، هنگامي كه مولاي گرامي او با ديدگان شريفش به او نگاه مي‌كند، برخيزد و احترام كند و تعجيل فرج او را از خداي تعالي بخواهد [۱۵].
بي‌ترديد اين برخاستن كه به فرمايش امام صادق (ع) يادآور قيام و حكومت حضرت مهدي (عج) است، تنها به انگيزه احترام صورت نمي‌گيرد، بلكه دلالتي بر آمادگي شيعه منتظر، براي قيام و همراهي با مولاي خويش نيز دارد.
پيام اين «قيام»؛ هم احترام به «قائم» است، هم همسويي با آرمان‌هاي بزرگ قيام جهاني او». پيام اين قيام؛ هم واكنش در مقابل نگاه مهرآميز «مولاي غايب» است، هم بيعتي براي همراهي با او در روزظهور.
پيام اين قيام؛ هم اكرام قيام قائم است و هم اعلام آمادگي براي قيام و شايد چون چنين است ذاكر اين نام، شايستگي نگاه لطف و نظر عنايت مولايش را پيدا مي‌كند، «يَنظُرُ اِلي كُلِّ مَنْ يَذْكُرُهُ بِهذَا اللَّقَبِ الْمُشْعِرِ بِدولَتِهِ» [۱۶].
[۱۴]. منتخب الاثر، آيت‌الله صافي، ص۵۰۶.
[۱۵]. مدرك پيشين، همان صفحه.
[۱۶]. همان مدرك.