آنچه از آثار تاريخي مكه به جاي مانده است (۱۴)؛
مقام حضرت ابراهيم و چند نكته زيبا درباره آن
پاهاي حضرت ابراهيم(ع) به طول 22 سانتي متر و عرض 11 سانتي متر است و وقتي پيامبر اكرم(ص) در جواني پاهاي مباركشان را داخل سنگ مقام ميگذاشتند درست قالب پاهاي حضرت ابراهيم(ع) بوده است.
به گزارش پايگاه اطلاعرساني حج، اين تصوير ماكت نمادين سنگ مقام حضرت ابراهيم (ع) است و البته اين ضريح همان نخستين ضريحي است كه زمان ملك عبدالعزيز گذاشته شده و جاي ساختمان سه در شش را گرفته است.
در زمان ملك فهد ضريح جديدي را ساخته و به جاي اين ضريح گذشتند و بر روي سنگ مقام حضرت ابراهيم (ع) نصب كردند كه محفظه بلورين بسيار زيبايي داخل آن است و سنگ مقام داخل آن محفظه بلورين به چشم ميخورد.
سنگ مقام محل فرو رفتهگي پاهاي حضرت ابراهيم (ع) است.
واقدي مينويسد كه يكي از فرورفتگيها كمتر و ديگري بيشتر است و علت آن است كه تكيه بر پاي ديگري بوده است و معمولا هم تكيه آدمي بر پاي راست بيشتر است، از اينرو در سنگ مقام نيز پاي راست حضرت ۱۰ سانتي متر و پاي چپ ايشان ۹ سانتي متر فرو رفته است.
زيبا است كه پاهاي حضرت ابراهيم (ع) به طول ۲۲ سانتي متر و عرض ۱۱ سانتي متر است و وقتي پيامبر اكرم (ص) در جواني پاهاي مباركشان را داخل سنگ مقام ميگذاشتند درست قالب پاهاي حضرت ابراهيم (ع) بوده است.
دشمنان اسلام نيز وقتي نقشه قتل پيامبر اكرم (ص) را كشيدند، آن حضرت از اين توطئه با خبر شد و پس از اينكه امام علي (ع) در بستر ايشان خوابيد، پيامبر شبانه به غار پناه برد، دشمنان كه رد پاي پيامبر را نداشتند، آمدند رد پاي حضرت ابراهيم (ع) را اندازه گرفتند و به اين ترتيب تا در غار رسيدند.
نكته زيباي ديگر آن است كه آدمهاي زمان ابراهيم (ع) با آدمهاي زمان پيامبر اكرم (ص) تفاوتي نداشتند و اگر جاي پا همين باشد، ثابت ميكند كه آدمهاي زمان كنوني هم با آدمهاي آن دوران تفاوتي نخواهند داشت.
اينكه ميگويند كاملا هندسه انسان تغيير كرده چندان تغيير نكرده است. زمان حضرت ابراهيم (ع) با پيامبر اكرم (ص) طولاني بوده است و بين آن انبياي بني اسرائيل، حضرت عيسي (ع) و حضرت موسي (ع) به پيامبري رسيدهاند.