اثرات افطار با آب ولرم از زبان پیامبر اعظم(ص)

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج به نقل از فارس، يكي از نكاتي كه از سيره ائمه اطهار (ع) برمي‌آيد چگونگي و نحوه افطار كردن آنها در ماه مبارك رمضان است.
از پيامبر (ص) و ائمه اطهار(ع) ادعيه خاصي در وقت افطار نقل شده است از جمله اينكه امام صادق (ع) مي‌فرمايند كه پيامبر (ص) در زمان افطار اين دعا را مي‌خواندند: «اللهم لك صمنا و علي رزقك افطرنا فتقبله منا: بار خدايا براي تو روزه گرفتيم و بر روزي تو افطار كرديم، پس آن را از ما بپذير.
اميرالمؤمنين علي (ع) در زمان افطار مي‌فرمودند: اللهم لك صمنا و علي رزقك افطرنا فتقبله منا انك انت و السيمع العليم: خدايا براي تو روزه داشتيم، و بر روزي تو افطار كرديم.پس آن را از ما قبول نما، همانا كه تو شنوا و دانايي.
از برخي ائمه (ع) نيز نقل شده كه روزه خود را با مواد غذايي از جمله خرما، نمك يا آب افطار مي‌كردند، به طور مثال از امام باقر (ع) نقل شده است كه پيامبر اكرم (ص) با آب و خرما، و يا آب و رطب افطار مي‌كردند (رطب غير از خرما است). البته اگر آن حضرت شيريني و حلوا نمي‌يافتند با آن افطار و گاهي با شكر كه از ني گرفته مي‌شد، افطار مي‌كرد.
امام صادق (ع) مي‌فرمايند: پيامبر اكرم (ص) با شيريني و حلوا افطار مي‌كرد و اگر آن را نمي‌يافت با آب ولرم افطار مي‌كرد و مي‌فرمود: آن باعث پاكيزگي كبد و معده است و دهان را خوشبو مي‌كند، ريشه دندان و ديد چشم را تقويت مي‌كند بنابراين از مجموعه روايات استفاده مي‌شود كه آن حضرت - در صورت امكان- با يك ماده شيريني مثل حلوا، خرما و در صورت نبود آنها با آب نيمه گرم و ولرم افطار مي‌كردند.
سيد بن طاووس از امام باقر(ع) نقل مي‌كند كه حضرت علي(ع) دوست داشت كه با شير افطار كند.
اهل بيت عصمت و طهارت (ع) علاوه بر آنكه خود موفق به تلاوت قرآن بودند ديگران را به تلاوت آن سفارش مي‌كردند و گاه نسبت به تلاوت بعضي سوره‌ها در بعضي از شبها عنايت خاصي از خود نشان مي‌دادند.
«وهب» از امام صادق (ع) مي‌پرسد كه خوب است در ماه رمضان در چند روز قرآن خوانده شود؟ حضرت فرمود: در سه روز به بالا. امام باقر(ع) نيز فرمود: «لكل شي‌ء ربيع و ربيع القرآن شهر رمضان: هر چيزي بهاري دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.
براساس سيره ائمه (ع) از بين سوره‌هاي قرآن به تلاوت سوره‌هاي عنكبوت و روم، سوره قدر در وقت سحر و افطار و سوره دخان سفارش شده است.
*منابع: - الكافي من‌لايحضره‌الفقيه - تهذيب‌الاحكام، شيخ طوسي - بحارالانوار