احکام غسل جنابت

احكام غسل جنابت‏ 

 س 167: آيا شخص جنب مي‏تواند در صورت تنگي وقت با تيمم و نجاست بدن و لباس نماز بخواند يا اين كه بايد بعد از تطهير و غسل، نماز را قضا نمايد؟

 ج: اگر وقت به مقداري نيست كه بدن و لباسش را تطهير كند و يا لباس خود را عوض نمايد و به علت سردي هوا و مانند آن نمي‏تواند نماز خود را برهنه هم بخواند، بايد نماز را با تيمم بدل از غسل جنابت با همان لباس نجس بخواند. اين نماز مجزي است و قضاي آن بر او واجب نيست.

 س 168: آيا رسيدن مني به داخل رحم بدون دخول، سبب جنابت زن مي‏شود؟

 ج: در اين صورت جنابت محقق نمي‏شود.

 س 169: آيا بر زنان پس از انجام معاينات داخلي با وسائل طبي غسل واجب مي‏گردد؟

 ج: تا زماني كه مني خارج نشود، غسل واجب نيست.

 س 170: اگر دخول به مقدار حشفه صورت بگيرد، ولي مني خارج نشود و زن نيز به مرحله اوج لذت نرسد، آيا غسل فقط بر زن واجب است يا فقط بر مرد يا بر هر دو؟

 ج: با تحقق دخول، ولو به مقدار حشفه، غسل بر هر دو واجب است.

 س 171: در مورد احتلام زنان، در چه صورتي غسل جنابت بر آنان واجب مي‏شود؟ و آيا رطوبتي كه هنگام ملاعبه و شوخي با همسر از آنان خارج مي‏شود، حكم مني را دارد؟ و آيا بدون سست شدن بدن و رسيدن به اوج لذت، غسل بر آنها واجب مي‏شود؟ بطور كلي در زنان بدون نزديكي، جنابت چگونه تحقق مي‏يابد؟

 ج: اگر زن به اوج لذت جنسي برسد و در آن حال مايعي از او خارج شود جنابت محقق شده و غسل بر او واجب مي‏شود و اگر شك كند كه به اين مرحله رسيده يا نه و يا شك در خروج مايع داشته باشد، غسل واجب نيست.

 س 172: آيا خواندن كتاب و يا ديدن فيلمهائي كه موجب تحريك شهوت مي‏شود، جائز است؟

 ج: جايز نيست.

 س 173: اگر زن بعد از نزديكي همسرش با وي، در حالي كه مني در رحم او باقي مانده است، بلافاصله غسل نمايد و بعد از غسل، مني از رحم خارج شود، آيا غسل او صحيح است؟ آيا مني خارج شده بعد از غسل، پاك است يا نجس و موجب جنابت مجدد مي‏شود يا خير؟

 ج: غسل او صحيح است و رطوبتي كه بعد از غسل از او خارج مي‏شود، اگر مني باشد نجس است، ولي اگر مني مرد باشد، باعث جنابت مجدد نمي‏شود.

 س 174: مدتي است كه مبتلا به شك در غسل جنابت شده‏ام، به طوري كه با همسرم نزديكي نمي‏كنم. با اين حال حالتي غيرارادي به من دست مي‏دهد كه گمان مي‏كنم غسل جنابت بر من واجب شده است و حتي هر روز دو يا سه بار غسل مي‏كنم، و اين شك مرا آزار مي‏دهد، تكليف من چيست؟

 ج: با شك در جنابت حكم جنابت مترتب نمي‏شود، مگر اين كه رطوبتي از شما خارج شود كه همراه با علامت‏هاي شرعي خروج مني باشد يا يقين به خروج مني داشته باشيد.

 س 175: آيا غسل جنابت در حال حيض صحيح است، به طوري كه مسقط تكليف زن جنب باشد؟

 ج: صحت غسل در فرض مذكور محل اشكال است.

 س 176: اگر زن در حال حيض، جنب يا در حال جنابت حايض شود، آيا بعد از پاك شدن از حيض هر دو غسل بر او واجب است؟ يا اين كه با حدوث جنابت در حال حيض، غسل جنابت بر او واجب نيست زيرا در موقع جنابت پاك نبوده است؟

 ج: در هر دو صورت، علاوه بر غسل حيض، غسل جنابت هم واجب است، ولي جايز است كه در مقام عمل، به غسل جنابت اكتفا كند، ليكن احوط اين است كه نيت هر دو غسل را بنمايد.

 س 177: در چه صورتي حكم مي‏شود كه رطوبت خارج شده از مرد مني است؟

 ج: اگر همراه با شهوت، جستن و سست شدن بدن باشد، حكم مني را دارد.

 س 178: گاهي اثر گچ يا صابون بعد از غسل كردن در اطراف ناخن‏هاي دست و پا مشاهده مي‏شود كه در حمام هنگام غسل ديده نمي‏شد، ولي بعد از خروج از حمام و دقت، سفيدي صابون يا گچ آشكار مي‏شود. در اين حال تكليف چيست؟ در حالي كه بعضي از افراد هنگام غسل و وضو به اين مسأله جاهل هستند و يا توجهي به آن ندارند و با فرض وجود اثر گچ يا صابون يقين به رسيدن آب به زير آن حاصل نمي‏شود.

 ج: مجرد وجود اثر گچ يا صابون كه بعد از خشك شدن اعضاء ظاهر مي‏شود، ضرري به وضو يا غسل نمي‏رساند، مگر اين كه داراي جرمي باشد كه مانع از رسيدن آب به بشره شود.

 س 179: يكي از برادران مي‏گويد صحت غسل مشروط به تطهير بدن از نجاست، قبل از غسل است و اگر تطهير آن از مني يا غير آن در اثناي غسل باشد موجب بطلان غسل مي‏شود. بر فرض صحت گفته او و با توجه به اين كه من جاهل به اين مسأله بوده‏ام، آيا نمازهاي گذشته من باطل بوده و قضاي آنها واجب است؟

 ج: پاك بودن تمامي بدن قبل از غسل واجب نيست، بلكه پاك بودن هر عضوي هنگام غسل آن كافي است. بنابراين اگر عضو، قبل از غسل‏آن، تطهير شده باشد، غسل و نمازي كه با آن خوانده شده، صحيح است. ولي اگر عضو نجس قبل از غسل‏آن تطهير نشود، و با يك شستن بخواهد هم آن را پاك كند و هم غسل نمايد، غسل باطل است و نمازي كه با چنين غسلي خوانده، باطل و قضاي آن واجب است.

 س 180: آيا رطوبتي كه از انسان در حال خواب خارج مي‏شود، حكم مني را دارد؟ با آنكه مي‏دانيم هيچيك از علامتهاي سه گانه (جستن، شهوت و سستي بدن) را ندارد و شخص هم متوجه آن نمي‏شود مگر وقتي كه بعد از بيداري لباسهاي زير خود را مرطوب ببيند.

 ج: اگر علائم سه گانه يا يكي از آنها وجود نداشته باشد و يا شك در آن باشد، حكم مني را ندارد مگر اينكه از راه ديگري يقين كند كه مني است.

 س 181: جواني هستم كه در خانواده فقيري زندگي مي‏كنم و از مني به دفعات زياد از من خارج مي‏شود و خجالت مي‏كشم از پدرم تقاضاي پول حمام بكنم، در خانه هم حمام نداريم. تقاضا مي‏كنم مرا راهنمائي فرمائيد.

 ج: در انجام تكليف شرعي، حيا معني ندارد. حيا، عذر شرعي براي ترك واجب نيست. به هر حال اگر غسل جنابت براي شما امكان ندارد، وظيفه شما براي نماز و روزه، تيمم بدل از غسل است.

 س 182: اينجانب با مشكلي مواجه هستم، مشكل من اين است كه شستن بدنم، هر چند با يك قطره آب، براي بدنم ضرر دارد، حتي مسح هم همين طور است. هنگام شسستن بدنم ولو به مقدار كم، علاوه بر عوارض ديگر، تپش قلبم زياد مي‏شود، آيا با اين وضعيت براي من جايز است با همسرم مقاربت نموده و براي چندين ماه تيمم بدل از غسل نمايم و با آن نماز خوانده و داخل مسجد شوم؟

 ج: ترك مقاربت بر شما واجب نيست، و در صورت جنابت و معذور بودن از انجام غسل، وظيفه شرعي شما براي اعمال مشروط به طهارت، تيمم بدل از غسل جنابت است، و با آن تيمم داخل مسجد شدن و خواندن نماز و مسّ نوشته قرآن كريم و بقيه اعمالي كه انجام آنها مشروط به طهارت از جنابت است، اشكال ندارد.

 س 183: استقبال قبله هنگام غسلِ واجب يا مستحب، واجب است يا خير؟

 ج: استقبال قبله در وقت غسل واجب نيست.

 س 184: آيا غسل كردن با غُساله حدث اكبر با توجه به قليل بودن آب و طهارت بدن قبل از غسل، صحيح است؟

 ج: در فرض مرقوم، غسل كردن با آن مانعي ندارد.

 س 185: اگر از كسي كه مشغول غسل جنابت است، حدث اصغر سر بزند، آيا بايد دوباره غسل نمايد يا آنكه غسل را تمام كند و وضو بگيرد؟

 ج: حدث اصغر در اثناي غسل به صحت غسل ضرر نمي‏رساند و لازم نيست كه غسل را از نو شروع كند، ولي چنين غسلي كفايت از وضو براي نماز و ساير اعمال مشروط به طهارت از حدث اصغر نمي‏كند.

 س 186: اگر رطوبت غليظي كه شبيه مني است و انسان آن را بعد از بول مشاهده مي‏كند، بدون شهوت و اراده از انسان خارج شود، آيا حكم مني را دارد؟

 ج: حكم مني بر آن مترتب نيست، مگر اين كه يقين به مني بودن آن حاصل شود يا اين كه هنگام خروج، علامت‏هاي شرعي مني را داشته باشد.

 س 187: كسي كه غسلهاي متعددي اعم از واجب يا مستحب بر ذمّه او باشد، آيا يك غسل، كفايت از غسل‏هاي ديگر مي‏كند؟

 ج: اگر به نيت همه آنها يك غسل بجا آورد، كفايت مي‏كند و اگر در بين آنها غسل جنابت باشد و به نيت آن غسل كند، از بقيه غسلها هم كفايت مي‏كند. اگر چه احتياط اين است كه همه آنها را نيّت نمايد.

 س 188: غير از غسل جنابت، آيا بقيه غسلها هم كفايت از وضو مي‏كنند؟

 ج: كفايت نمي‏كنند.

 س 189: به نظر شريف جنابعالي آيا در غسل جنابت جريان آب بر بدن شرط است؟

 ج: ملاك، صدق شستن بدن به قصد غسل است و جريان آب بر بدن شرط نيست.

 س 190: كسي كه مي‏داند اگر با نزديكي با همسرش خود را جنب كند، آبي براي غسل كردن نمي‏يابد و يا وقت براي غسل و نماز ندارد، آيا مي‏تواند با همسرش نزديكي نمايد؟

 ج: در صورت عجز از غسل، اگر قدرت بر تيمم داشته باشد، مي‏تواند با همسرش نزديكي كند.

 س 191: آيا در غسل جنابت مراعات ترتيب بين سر و ساير اعضاي بدن كافي است يا اين كه بايد بين طرف راست و چپ بدن هم ترتيب رعايت شود؟

 ج: احتياط واجب آن است كه ترتيب بين دو طرف بدن نيز با مقدم داشتن طرف راست بر چپ مراعات شود.

 س 192: آيا هنگام غسل ترتيبي مانعي دارد ابتدا پشت خود را شسته و بعد نيت غسل ترتيبي نموده و آن را جا آورم؟

 ج: شستن پشت و يا هر عضوي از اعضاي بدن قبل از نيت غسل و شروع آن، اشكال ندارد. كيفيت غسل ترتيبي به اين صورت است كه بعد از تطهير تمام بدن بايد نيت غسل نمود و اول سر و گردن را شست، و سپس بنا بر احتياط واجب طرف راست بدن از شانه تا پائين پا، و در مرحله سوم طرف چپ بدن به همان ترتيب بايد شسته شود. با رعايت اين ترتيب، غسل به طور صحيح انجام مي‏شود.

 س 193: آيا بر زن واجب است هنگام غسل، اطراف موهايش را هم بشويد؟ و آيا با توجه به اين كه آب به تمام پوست سر رسيده است، نرسيدن آب هنگام غسل به تمام مو، باعث بطلان غسل مي‏شود؟

 ج: بنا بر احتياط واجب، بايد تمام مو شسته شود.