تلقیح مصنوعی

 

 مسائل پزشكي

تلقيح مصنوعي 

 س 1272: الف - آيا لقاح آزمايشگاهي در صورتي كه اسپرم و تخمك از زن و شوهر شرعي باشد، جايز است؟

 ب - بر فرض جواز، آيا جايز است اين كار توسط پزشكان اجنبي صورت بگيرد؟ و آيا فرزندي كه از اين طريق بدنيا مي‏آيد ملحق به زن و شوهري است كه صاحب اسپرم و تخمك هستند؟

 ج -  بر فرض كه عمل مذكور في نفسه جايز نباشد، آيا موردي كه نجات زندگي زناشويي متوقف بر آن باشد، از حكم عدم جواز استثنا مي‏شود؟

 ج: الف - عمل مذكور في‏نفسه اشكال ندارد ولي واجب است از مقدمات حرام مانند لمس و نظر اجتناب شود.

 ب - كودكي كه از اين طريق متولد مي‏شود ملحق به زن و شوهري است كه صاحب اسپرم و تخمك هستند.

 ج - گفته شد كه عمل مذكور في نفسه جايز است.

 س 1273: گاهي بعضي از زوج‏ها به علت عدم تخمك گذاري در زن كه وجود آن براي عمل لقاح ضروري است، مجبور به جدايي شده و يا به علت عدم امكان درمان بيماري و بچه‏دار نشدن، با مشكلات زناشويي و روحي مواجه مي‏شوند، آيا در اين صورت جايز است كه به روش علمي از تخمك‏گذاري زن ديگري براي انجام عمل لقاح با نطفه شوهر در خارج از رحم استفاده شود و سپس نطفه لقاح يافته به رحم آن زن منتقل گردد؟

 ج: عمل مذكور هر چند في‏نفسه اشكال ندارد ولي كودكي كه از اين طريق متولد مي‏شود ملحق به صاحب نطفه و تخمك بوده و الحاق آن به زني كه صاحب رحم است مشكل مي‏باشد لذا بايد نسبت به احكام شرعي مربوط به نسب، احتياط رعايت شود.

 س 1274: اگر نطفه از شوهر گرفته شود و بعد از وفات او با تخمك همسرش لقاح شده و سپس به رحم او منتقل شود، اولا آيا اين عمل شرعا جايز است؟ ثانيا آيا كودكي كه متولد مي‏شود فرزند آن مرد است و از نظر شرعي به او ملحق مي‏شود؟ و ثالثا آيا فرزندي كه به دنيا مي‏آيد از صاحب نطفه ارث مي‏برد؟

 ج: عمل مذكور في‏نفسه اشكال ندارد و كودك به صاحب تخمك و رحم ملحق مي‏شود و الحاق آن به صاحب نطفه هم بعيد نيست ولي از او ارث نمي‏برد.

 س 1275: آيا تلقيح نطفه مردي اجنبي به همسر مردي كه بچه‏دار نمي‏شود، از طريق قراردادن نطفه در رحم او جايز است؟

 ج: تلقيح زن از طريق نطفه مرد اجنبي في‏نفسه اشكال ندارد ولي بايد از مقدمات حرام از قبيل نگاه و لمس حرام و غير آنها اجتناب شود و به هر حال در صورتي كه با اين روش كودكي به دنيا بيايد، ملحق به شوهر آن زن نمي‏شود بلكه ملحق به صاحب نطفه و به زني است كه صاحب رحم و تخمك است.

 س 1276: اگر زن شوهرداري به علت يائسگي يا غير آن تخمك‏گذاري نكند، آيا جايز است تخمكي از زن دوم شوهرش بعد از تلقيح با نطفه شوهر به رحم او منتقل شود؟ و آيا در اين مورد تفاوتي هست بين اينكه او يا زن دوم همسر دائم باشند يا موقت؟

 2 - كداميك از دو زن مادر كودك خواهند بود؟ صاحب تخمك يا صاحب رحم؟

 3 - آيا اين عمل در صورتي كه نياز به تخمك همسر ديگر بخاطر ضعف تخمك زن صاحب رحم باشد به حدّي كه در صورت لقاح نطفه شوهر با آن، خوف اين وجود داشته باشد كه كودك معيوب متولد شود، نيز جايز است؟

 ج: 1 - اصل عمل مذكور شرعا مانعي ندارد و در اين حكم، فرقي نيست بين اينكه نكاح آنان دائم باشد يا منقطع و يا يكي دائم باشد و يكي منقطع.

 2 - كودك ملحق به صاحب اسپرم و تخمك است و الحاق او به صاحب رحم هم، مشكل است، بنابر اين بايد در ترتيب آثار نسب، نسبت به وي احتياط مراعات شود.

 3 - اين كار في‏نفسه جايز است.

 س 1277: آيا در صورتهاي زير تلقيح زن با نطفه شوهرش كه از دنيا رفته، جايز است؟

 الف - بعد از وفات شوهر ولي قبل از انقضاي عدّة

 ب -  بعد از وفات او و بعد از انقضاي عدّة

 ج - اگر آن زن بعد از فوت شوهرش با مرد ديگري ازدواج نمايد، آيا جايز است خود را با نطفه شوهر اولش تلقيح كند؟ و آيا در صورت فوت شوهر دوم، جايز است خود را با نطقه شوهر اولش بارور كند؟

 ج: اين عمل في‏نفسه اشكال ندارد و فرقي نمي‏كند كه قبل از انقضاي عدّة باشد يا بعد از آن و همچنين فرقي نيست بين اينكه ازدواج كرده باشد ياخير، و در صورت ازدواج هم فرقي نمي‏كند كه لقاح با نطفه شوهر اولش بعد از وفات شوهر دومش باشد يا در حال حيات او، ولي اگر شوهر دوم او زنده باشد بايد اين كار با اجازه و اذن او صورت بگيرد.

 س 1278: امروزه مي‏توان تخمك‏هايي را كه در خارج از رحم بارور شده‏اند در مكانهاي مخصوصي بطور زنده نگهداري كرد و در صورت نياز آنها را در رحم صاحب تخمك قرار داد، آيا اين كار جايز است؟

 ج: اين عمل في‏نفسه اشكال ندارد.