نبش قبر

پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای

















 

 غسل و احكام مربوط به اموات

 


نبش قبر



٦٤١ نبش قبر مسلمان
يعني شكافتن قبر او اگر چه طفل يا ديوانه باشد،
حرام است. ولي اگر بدنش از بين رفته و خاك شده
باشد، اشكال ندارد.



٦٤٢ نبش قبر
امامزاده‏ها و شهدا و علما و صلحا اگر چه سالها بر
آن گذشته باشد، در صورتي كه زيارتگاه باشد، حرام
است. بلكه اگر زيارتگاه هم نباشد،بنابر احتياط
واجب نبايد آن را نبش كرد.



٦٤٣ شكافتن قبر در
چند مورد حرام نيست: اول: آنكه ميت در زمين غصبي
دفن شده باشد و مالك زمين راضي نشود كه در آنجا
بماند دوم: آنكه كفن يا چيز ديگري كه با ميت دفن
شده غصبي باشد و صاحب آن راضي نشود كه در قبر
بماند و همچنين است اگر چيزي از مال خود ميت كه به
ورثه او رسيده با او دفن شده باشد و ورثه راضي
نشوند كه آن چيز در قبر بماند ولي اگر چيز مختصري
از مال او كه به ورثه به ارث رسيده مانند انگشتر و
نحو آن با او دفن شده باشد در جواز نبش براي در
آوردن آن تامل و اشكال است‏خصوصا اگر اجحاف به
ورثه نباشد و اگر وصيت كرده باشد كه دعا يا قرآن
يا انگشتري را با او دفن كنند در صورتي كه وصيتش
بيشتر از يك سوم مال او نباشد براي بيرون آوردن
اينها نمي‏توانند قبر را بشكافند. سوم: آن كه ميت
بي غسل يا بي كفن دفن شده باشد، يا بفهمند غسلش
باطل بوده، يا به غير دستور شرع كفن شده يا در
قبر، او را رو به قبله نگذاشته‏اند. چهارم: آنكه
براي ثابت‏شدن حقي بخواهند بدن ميت را ببيند.
پنجم: آنكه ميت را در جايي كه بي‏احترامي به اوست
مثل قبرستان كفار يا جايي كه كثافت و خاكروبه
مي‏ريزند، دفن كرده باشند. ششم: آنكه براي يك مطلب
شرعي كه اهميت آن از شكافتن قبر بيشتر است قبر را
بشكافند مثلا بخواهند بچه زنده را از شكم زن
حامله‏اي كه دفنش كرده‏اند بيرون آورند. هفتم:
آنكه بترسند درنده‏اي بدن ميت را پاره كند يا سيل
او را ببرد يا دشمن بيرون آورد. هشتم: آنكه قسمتي
از بدن ميت را كه با او دفن نشده بخواهند دفن
كنند. ولي احتياط واجب آن است كه آن قسمت از بدن
را طوري در قبر بگذارند كه بدن ميت ديده نشود.


 




| شناسه مطلب: 75502