بخش 9

201

الطّاهِرِينَ أَنْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبِيَ الْعَظِيمَ، فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الْعَظِيمَ إِلاَّ
پاكش كه گناه بزرگ مرا بيامرزي كه گناه بزرگ را جز شخص بزرگ نيامرزد
الْعَظِيمُ،ياعَظِيمُ ياعَظِيمُ ياعَظِيمُ ياعَظِيمُ ياعَظِيمُ ياعَظِيمُ ياعَظيمُ».
اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ، اي خداي بزرگ.»

نماز حضرت صاحب الزَّمان(عليه السلام)

نماز حضرت صاحب الزَّمانعَجَّلَ اللهُ تَعالي فَرَجَهُ

دو ركعت است مي خواني در هر ركعت سوره حَمْد را و چون به "  إِيّاكَ نَعْبُدُ وَإِيّاكَ نَسْتَعِينُ " رسيدي آن را صد مرتبه تكرار مي كني و سپس بقيه سوره را مي خواني و بعد "  قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ " را يكبار مي خواني و چون از نماز فارغ شدي اين دعا را مي خواني:

«اَللّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ،
   «خدايا بلاء و گرفتاري بزرگ شد و درد پنهان آشكار گشت و پرده از روي كار برداشته شد
وَضاقَتِ الأَرْضُ بِما وَسِعَتِ السَّماءُ، وَإِلَيْكَ يا رَبّـِ الْمُشْتَكي،
و زمين با فراخيش تا آسمان بر ما تنگ شد و شكوه ما اي پروردگار بسوي توست
وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشّـِدَةِ وَالرَّخاءِ. اَللّهُمَّ صَلّـِ عَلي مُحَمَّد
و اعتماد در سختي و آساني بر تو است خدايا درود فرست بر محمد

202

وَآلِ مُحَمَّد، اَلَّذِينَ أَمَرْتَنا بِطاعَتِهِمْ، وَعَجّـِلِ اللّهُمَّ فَرَجَهُمْ
و آل محمد آنان كه ما را به پيروي ايشان مأمور كردي و شتاب كن خدايا در فرج ايشان
بِقائِمِهِمْ، وَاَظْهِرْ إِعْزازَهُ، يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ،
بوسيله قائمشان و عزتش را آشكار كن اي محمد اي علي اي علي اي محمد
اِكْفِيانِي فَإِنَّكُما كافِيايَ، يا مُحَمَّدُ يا عَليُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ،
مرا كفايت كنيد كه كفايت كننده ام شمائيد اي محمد و اي علي، اي علي و اي محمد
اُنْصُرانِي فَإِنَّكُما ناصِرايَ، يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ،
مرا ياري كنيد كه ياور من شمائيد اي محمد و اي علي، اي علي و اي محمد
اِحْفَظانِي فَإِنَّكُما حافِظايَ، يا مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ، يا
نگهداريم كنيد كه نگهدارم شمائيد اي مولاي من اي صاحب زمان اي
مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ، يا مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ، اَلْغَوثَ
مولاي من اي صاحب زمان اي مولاي من اي صاحب زمان پناه خواهم
الْغَوثَ الْغَوْثَ، أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي، اَلأَمانَ الاَْمانَ الاَْمانَ».
پناه خواهم پناه خواهم دريابم دريابم دريابم امانم ده امانم ده امانم ده.»

203

نماز حاجت

نماز حاجت به صورت هاي مختلفي روايت شده است و از جمله آنها نمازي است كه مرحوم كليني(رحمه الله)در كتاب كافي به سند معتبر از عبدالرحيم قصير روايت كرده است كه مي گويد: حضرت صادق(عليه السلام) به من فرمود: چون مشكلي به تو روي آورد، پناه بياور به رسول خدا(صلي الله عليه وآله) و سپس دو ركعت نماز بگزار و آن را به آن حضرت هديه كن، و چون سلام گفتي اين دعا را بخوان:

«اَللّهُمَّ أَنْتَ السَّلامُ وَمِنْكَ السَّلامُ، وَإِلَيْكَ يَرجِـعُ السَّلامُ،
   «خداوندا! نام تو «سلام» است و سلامت از سوي توست، و به تو باز مي گردد،
اَللّهُمَّ صَلّـِ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَبَلِّـغْ رُوحَ مُحَمَّد مِنِّي
خداوندا! درود فرست بر محمّد و آلش و سلامم را به روح حضرت محمّد(صلي الله عليه وآله)
السَّلامُ، وَ أَرْواحَ الاَْئِمَّةِ الصادِقِينَ سَلامِي، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ
و به ارواح امامان راستين برسان، و سلام آنها را به من
السَّلامُ، وَالسَّلامُ عَلَيْهِمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ. اَللّهُمَّ إِنَّ هاتَيْنِ
باز گردان، سلام و رحمت و بركات الهي بر آنان باد، خداوندا! اين دو

204

الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةٌ مِنّـِي إِلي رَسُولِ اللهِ صلَّي اللهُ عَلَيْهِوآلهوَسَلَّمَ فَأَثِبْنِي
ركعت را هديه مي كنم به پيشگاه رسول الله صلّي الله عليه وآله وسلّم
عَلَيْهِما ما أَمَّلْتُ وَرَجَوْتُ فِيكَ وَفِي رَسُولِكَ يا وَلِيَّ المُؤْمِنينَ».
و پاداشي را كه از تو اميد و آرزو دارم و از پيامبرت برايم ثبت فرما اي ياور مـؤمـنـان.»
سپس سجده كن و چهل مرتبه بگو:

«يا حَيُّ يا قَيُّومُ، يا حَيُّ لايَمُوتُ، يا حَيُّ لاإِلهَ إِلاَّ أَنْتَ، يا ذَا
   «اي زنده قائم به ذات، اي زنده جاويدان، اي زنده اي كه معبودي جز تو نيست، اي صاحب
الْجَلالِ وَالإكْرامِ، يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ».
جلالت و كرامت، اي مهربانترين مهربانان.»

آنگاه گونه راست را بر زمين گذار و همين دعا را كه در سجده گفتي چهل بار بگو بعد گونه چپ را به زمين بگذار و همين دعا را چهل بار تكرار كن، پس سر از سجده بردار و دست راست را بلند كن و چهل مرتبه آن را بخوان، بعد دست ها را روي گردن خود بگذار و با انگشت سبّابه اشاره كن و چهل مرتبه آن دعا را بگو، سپس محاسن خود را به دست چپ بگير و شروع به گريه نما و چنانچه نتوانستي گريه كني حالت گريه و زاري بخود بگير و بگو:

205

«يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللّهِ(صلي الله عليه وآله) أَشْكُو إِلَي اللهِ وَإِلَيكَ حاجَتِي،
   «اي محمّد، اي رسول خدا (صلي الله عليه وآله)، حاجتم را به تو
وإِلي أَهْلِ بَيْتِكَ الرّاشِدِينَ حاجَتِي، وَبِكُمْ أَتَوَجَّهُ إِلَي اللهِ فِي
و به اهل بيت تو كه هدايتگرند عرضه مي دارم و به وسيله شما براي برآورده شدن حاجاتم به خداوند
حاجَتِي».

رو مي كنــم.»

سپس سجده كن و در همان حال به اندازه يك نفس بگو: «يا اَللهُ يا اَللهُ»، بعد صلوات فرست وحاجتت را از خدا بخواه.

امام صادق(عليه السلام) فرمود: كسي كه اين عمل را به جا آورد، من از سوي خداي عزّوجل ضمانت مي كنم كه از جاي خود برنخيزد جز آنكه حاجت او برآورده گردد.

نماز جعفر طيّار

نماز جعفر طيّار(عليه السلام) با فضيلت وسند بسيار معتبر وارد شده، كه مهمترين فضيلت آن، بخشيده شدن گناهان كبيره است، و افضل اوقات آن پيش از ظهر روز جمعه است، وچگونگي آن چهار ركعت است; دو نماز دو ركعتي، در هر ركعت پس از

206

حمد و سوره، قبل از آن كه ركوع كند، پانزده مرتبه بگويد:

«سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ»، و در ركوع پس از ذكر ركوع ده مرتبه آن را بگويد، و پس از ركوع در حال قيام ده مرتبه، و در سجده بعد از ذكر سجده ده مرتبه، و در جلوس بين دو سجده ده مرتبه، و در سجده دوم ده مرتبه، و پس از سجده دوم ده مرتبه بگويد، و در هر چهار ركعت به همين كيفيّت عمل كند، كه مجموع آن سيصد تسبيح مي شود، و سوره مخصوصي در اين نماز معيّن نشده، ولي افضل است كه در ركعت اوّل پس از حمد، سوره «إِذا زُلْزِلَت» و در ركعت دوّم بعد از حمد، سوره «وَالْعادِيات» و در ركعت سوّم «إِذا جاءَ نَصْرُ اللّه» و در ركعت چهارم «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» را بخواند. و نيز مستحب است در سجده دوم از ركعت چهارم پس از اتمامِ تسبيحات بگويد:

«سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَالْوَقارَ، سُبْحانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ
   «منزه است آنكس كه صاحب عزت و وقار است منزه است آنكه مجد و بزرگواري (بندگانش را)
وَتَكَرَّمَ بِهِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلاّ لَهُ، سُبْحانَ مَنْ
مورد توجه قرار مي دهد منزه است آنكه جز براي او تسبيح سزاوار نيست منزه است آنكه

207

أَحْصي كُلَّ شَيْء عِلْمُهُ، سُبْحانَ ذِي الْمَنِّ وَالنِّعَمِ، سُبْحانَ ذِي
علمش همه چيز را شمارش كرده منزه است خداي صاحب فضل ونعمت منزه است خداي صاحب
الْقُدْرَةِ وَالْكَرَمِ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَسْأَلُكَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ،
كرم و قدرت خدايا از تو مي خواهم به حق آنچه موجب عزت عرش تو
وَمُنتَهَي الرَّحْمَةِ مِن كِتابِكَ، وَاسْمِكَ الاَْعْظَمِ، وَكَلِماتِكَ التّامَّةِ
گشته و به حق منتهاي رحمت از كتاب تو و اسم اعظمت و كلمات تامه ات (اسماء حسني يا كتابهاي منزله يا غير آن)
الَّتِي تَمَّتْ صِدْقاً وَعَدْلاً، صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ وَافْعَلْ بِي
كه از نظر راستي و عدالت به حد كمال رسيده درود فرست بر محمد و خاندانش و درباره من
كَـذا وَكَـذا».

چنين و چنان كن.»

و به جاي «وَافْعَلْ بِي كَذا وَكَذا» حاجت خود را از خدا بخواهد كه برآورده مي شود إن شاء اللّه تعالي و مستحبّ است پس از اتمام چهار ركعت نماز دست ها را به دعا بردارد و بگويد:

«يا رَبّـِ يا رَبّـِ» به قدر يك نفس و نيز كلمه «يا رَبّاهُ يا رَبّاهُ» را تكرار كند به قدر يك نفس، و «رَبّـِ رَبّـِ» به اندازه يك نفس، و «يا اَللهُ يا اَللهُ» به قدر يك نفس، و «يا حَيُّ يا حَيُّ» به اندازه يك نفس، و «يا رَحِيمُ يا رَحِيمُ» به اندازه يك نفس،

208

و بعد «يا رَحْمانُ يا رَحْمانُ» هفت مرتبه، و «يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ» هفت مرتبه، بگويد و آنگاه اين دعا را بخواند:

«اَللّهُمَّ إِنّـِي أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِكَ، وَأَنْطِقُ بِالثَّناءِ عَلَيْكَ،
   «خدايا من گفتارم را به ستايش تو آغاز مي كنم و به ثناي تو زبان مي گشايم
وَاُمَجِّدُكَ وَلا غايَةَ لِمَدْحِكَ، وَاُثْنِي عَلَيْكَ، وَمَنْ يَبْلُغُ غايَةَ
و تو را به بزرگي ياد مي كنم و ستايشت پايان ندارد و تو را ثناگويم ولي آنكس كه به منتهاي
ثَنائِكَ، وَأَمَدَ مَجْدِكَ وَأَنّي لِخَلِيقَتِكَ كُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِكَ؟ وَأَيَّ
ثناي تو و انتهاي مجد و عظمتت برسد كيست و كجا مخلوق تو مي توانند به كنه معرفت مجد تو برسند و چه
زَمَن لَمْ تَكُنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِكَ، مَوْصُوفاً بِمَجْدِكَ، عَوّاداً عَلَي
وقت بوده كه تو به فضل خويش ستوده نبوده اي و به مجد و عظمت موصوف نگشته اي و با بردباري
الْمُذْنِبِينَ بِحِلْمِكَ تَخَلَّفَ سُكّانُ أَرْضِكَ عَنْ طاعَتِكَ، فَكُنْتَ
خود بر گنهكاران پي درپي بازنگشته اي ساكنان زمينت از اطاعت تو سرباز زدند ولي تو
عَلَيْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِكَ، جَواداً بِفَضْلِكَ، عَوّاداً بِكَرَمِكَ، يا لا إِلهَ
بر آنها به بخشش و عطايت مهر ورزي و به فضل خويش بر آنها جود كني و به كرمت پي درپي بر آنها بازگردي اي كه نيست معبودي
إِلاّ أَنْتَ الْمَنّانُ ذُوالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ».

جز تو نعمت دهنــده بسيار و صاحب جلالت و كرامت.»

209

اعمال دهه اوّل ذي حجّه

ذي حجّه از ماه هاي شريف است، و از اين رو چون
اين ماه داخل مي شد صُلَحاي صحابه و تابعين در عبادت و نماز و نيايش نهايت سعي و اهتمام را داشتند. و ايّام دهه
اوّل آن «ايّام معلومات» است كه در قرآن كريم ذكر شده است، و در نهايتِ فضيلت و بركت است. از رسول خدا(صلي الله عليه وآله)روايت شده: كه عمل خير و عبادت در هيچ ايّامي نزد حقّ تعالي از اين دهه محبوبتر نمي باشد، و از براي اين دهه اعمالي
است:

اوّل: روزه گرفتن نُه روز اوّل اين دهه كه ثواب روزه تمام عُمر را دارد.

دوّم: خواندن دو ركعت نماز بين مغرب و عشاء در تمام شب هاي اين دهه، در هر ركعت بعد از حمد يك مرتبه توحيد، و آيه "  وَواعَدْنامُوسي ثَلثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْر فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيلَةً وَقالَ مُوسي لاَِخِيهِ هرُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ " را

210

بخواند تا با ثواب حاجيان شريك شود.

سوّم: از روز اوّل تا عصر روز عَرَفه بعد از نماز صبح و پيش از مغرب اين دعا را، كه شيخ و سيّد از حضرت صادق(عليه السلام)روايت كرده اند بخواند:

«اَللّهُمَّ هذِهِ الاَْيّامُ الَّتِي فَضَّلْتَها عَلَي غَيْرِها مِنَ الاَْيّامِ وَشَرَّفْتَها،
   «خدايا اين روزهايي است كه برتري و شرافتش دادي بر ساير روزها و به
وَقَدْ بَلَّغْتَنِيها بِمَنِّكَ وَرَحْمَتِكَ، فَأَنْزِلْ عَلَيْنا مِنْ بَرَكاتِكَ، وَأَوْسِعْ
لطف و رحمتت مرا بدانها رساندي پس بركات خودت را بر ما فرو بار و از نعمتهاي خود
عَلَيْنا فِيها مِنْ نَعْمائِكَ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد
در اين روزها بر ما وسعت ده. خدايا! من از تو خواهم كه درود فرستي بر محمد و آل
وَآلِ مُحَمَّد، وَأَنْ تَهْدِيَنا فِيها لِسَبِيلِ الْهُدي وَالْعَفافِ وَالْغِني،
محمد و نيز خواهم كه ما را در اين روزها به راه هدايت وپاكدامني و بي نيازي راهنمايي فرمايي
وَالْعَمَلِ فِيها بِما تُحِبُّ وتَرْضي. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَسْأَلُكَ يا مَوْضِـعَ كُلِّ
و موفقمان داري به انجام آنچه دوست داري و موجب خوشنودي تواست خدايا ازتو خواهم اي جايگاه هر
شَكْوي، وَيا سامِـعَ كُلِّ نَجْوي، وَيا شاهِدَكُلِّ مَلاَء، وَياعالِمَ كُلِّ
شكايت و اي شنواي هر سخن سِرّي و راز و اي حاضر در هر جمع و اي داناي هر
خَفِيَّة، أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَأَنْ تَكْشِفَ عَنّا فِيهَا
نهان كه درود فرستي بر محمد و آل محمد و بگشايي در اين روزها از ما

211

الْبَلاءَ، وَتَسْتَجِيبَ لَنا فِيهَا الدُّعاءَ، وَتُقَوِّيَنا فِيها وَتُعِينَنا، وَتُوَفِّقَنا
بلاء و گرفتاري را و مستجاب گرداني در آنها دعاي ما را و نيرو دهي به ما در اين روزها و كمكمان دهي، و موفقمان
فِيها لِما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضي، وَعَلي مَا افْتَرَضْتَ عَلَيْنا مِنْ
داري پروردگارا بدانچه دوست داري و خوشنود گردي و بر آن چه واجب كرده اي بر ما از
طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَأَهْلِ وِلايَتِكَ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَسْأَلُكَ يا
اطاعت خودت و اطاعت پيامبرت و اهل ولايتت خدايا از تو خواهم اي
أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَأَنْ تَهَبَ
مهربانترين مهربانان كه درود فرستي بر محمد و آل محمد و در اين ايام
لَنا فِيهَا الرِّضا، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ، وَلا تَحْرِمْنا خَيْرَ ما تُنْزِلُ فِيها
خوشنودي خويش را به من ببخش كه براستي تو شنواي دعائي و محروم مكن ما را از خيري كه در اين روزها
مِنَ السَّماءِ، وَطَهِّرْنا مِنَ الذُّنُوبِ يا عَلّامَ الْغُيُوبِ، وَأَوْجِبْ لَنا
از آسمان فرو باري و پاكمان كن از گناهان اي داناي بر ناديدنيها و واجب گردان
فِيها دارَ الْخُلُودِ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَلا تَتْرُكْ
در اين ايام براي ما خانه جاويدان را خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و هيچ گناهي
لَنا فِيها ذَنْباً إِلاّغَفَرْتَهُ، وَلا هَمّاً إِلاّفَرَّجْتَهُ، وَلا دَيْناً إِلاّ قَضَيْتَهُ، وَلا
براي ما باقي مگذار جز آنكه بيامرزي و نه اندوهي جز آنكه بگشائي و نه بِدهي جز آنكه بپردازي و نه
غائِباً إِلاّ أَدَّيْتَهُ، وَلا حاجَةً مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ إِلاّ سَهَّلْتَها
غائبي جز آنكه به ما برساني و نه حاجتي از حاجات دنيا و آخرت جز آنكه آسان

212

وَيَسَّرْتَها، إِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْء قَدِيرٌ. اَللّهُمَّ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ، يا
و هموارش گرداني كه براستي تو بر هر چيز توانايي خدايا اي داناي اسرار پنهان اي
راحِمَ الْعَبَراتِ، يا مُجِيبَ الدَّعَواتِ، يا رَبَّ الاَْرَضِينَ
رحم كننده بر اشك ديدگان اي اجابت كننده دعاها اي پروردگار زمينها
وَالسَّماواتِ، يا مَنْ لا تَتَشابَهُ عَلَيْهِ الاَْصْواتُ، صَلِّ عَلي مُحَمَّد
و آسمانها اي كه صداها(ي بيشمار) بر او اشتباه نشود درود فرست بر محمد
وَآلِ مُحَمَّد، وَاجْعَلْنا فِيها مِنْ عُتَقائِكَ وَطُلَقائِكَ مِنَ النّارِ،
و آل محمد و قرار ده ما را در اين روزها از آزادشدگان و رهايي يافتگان از آتش
وَالْفائِزِينَ بِجَنَّتِكَ، النّاجِينَ بِرَحْمَتِكَ، يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ،
و نائل شوندگان به بهشتت و نجات يافتگان بوسيله رحمتت اي مهربانترين مهربانان
وَصَلَّي اللهُ عَلي سَيِّدِنامُحَمَّدوَآلِهِ أَجْمَعِينَ، وَسَلّـِمْ عَلَيْهِمْ تَسْلِيماً».
و درود خدا برآقاي ما محمد وآلش همگي، و درود فراوان برآنان فرست.»

چهارم: در هر روز از دهه بخواند پنج دعايي را كه حضرت جبرئيل از سوي خداوند براي حضرت عيسي هديه آورده كه در اين دهه بخواند، و آن پنچ دعا اين است:

(1) «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ
   (1) «گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريك ندارد ملك هستي از آن او است

213

وَلَهُ الْحَمْدُ، بِـيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُـوَ عَلي كُـلّـِ شَيْء قَدِيرٌ».
و ستايش خاص او است هر چه خير است بدست اوست و او بر هر چيز توانا است.»
   (2) «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، أَحَداً صَمَداً
   (2) «گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريك ندارد يگانه بي نيازي
لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً».
كه همسر و فرزندي براي خود نگيرد.»
   (3) «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، أَحَداًصَمَداً
   (3) «گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريك ندارد يگانه بي نيازي
لَم يَلِدْ وَلَم يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ».
كه نزايد و نه زائيده شده و نيست برايش هيچ همتايي.»
   (4) «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ
   (4) «گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريكي ندارد ملك هستي از آن اوست
وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ،
و خاص او است ستايش، زنده كند و بميراند و او است زنده اي كه نميرد خير بدست او است
وَهُوَ عَلي كُلِّ شَيْء قَدِيرٌ».
و او بر هر چيز توانا است.»
   (5) «حَسْبِيَ اللهُ وكَفي، سَمِـعَ اللهُ لِمَنْ دَعا، لَيْسَ وَراءَ اللهِ
   (5) «بس است مرا خدا و كافي است، بشنود خدا صداي هر كس را كه دعا كند وراي خدا

214

مُنْتَهي، أَشْهَدُ لِلّهِ بِما دَعا، وَأَنَّهُ بَرِيءٌ مِمَّنْ تَبَرَّءَ، وَأَنَّ لِلّهِ الاْخِرَةَ
انتهائي نيست، گواهي دهم براي خدا بدانچه خوانده است و اينكه بيزار است از هر كه از او بيزاري جسته و براي خدا است آخرت
وَالاُْولي».

و دنــيــــــا.»

حضرت عيسي(عليه السلام)ثواب بسياري براي خواندن هر كدام از اين پنج دعا را صد بار، نقل كرده است.

پنجم: بخواند در هر روزِ اين دهه اين تهليلات را كه از اميرالمؤمنين(عليه السلام) روايت شده است با ثواب بسيار، و اگر روزي ده مرتبه بخواند بهتر است.

«لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ عَدَدَ اللَّيالِي وَالدُّهُورِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ عَدَدَ أَمْواجِ
   «معبودي جز خدا نيست به شماره شبها و روزگاران معبودي جز خدا نيست به شماره موجهاي
الْبُحُورِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَرَحْمَتُهُ خَيْرٌ مِمّا يَجْمَعُونَ، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ
درياها معبودي جز خدا نيست و رحمت او بهتر است از آنچه مردم جمع كنند معبودي جز خدا نيست
عَدَدَ الشَّوْكِ وَالشَّجَرِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَالْوَبَرِ، لا إِلهَ إِلاَّ
به شماره هر خار و هر درخت معبودي جز خدا نيست به شماره هر مُو و كُرك معبودي جز
اللهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَالْمَدَرِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُيُونِ، لا إِلهَ إِلاَّ
خدا نيست به شماره هر سنگ و كلوخ معبودي جز خدا نيست به شماره بهم خوردن چشمها معبودي

215

اللهُ "  فِي اللَّيْلِ إِذاعَسْعَسَ "  ، وَفِي "  الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ "  ، لا إِلهَ إِلاَّ
جز خدا نيست در شب چون تاريك شود و در صبح چون بدمد معبودي نيست جز
اللهُ عَدَدَ الرّـِ ياحِ فِي البَرارِي وَالصُّخُورِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ مِنَ الْيَوْمِ
خدا به شماره بادها در صحراها و كوهها معبودي جز خدا نيست از امروز
إِلي يَوْمِ "  يُنْفَخُ فِي الصُّورِ "  ».
تا روز دميده شدن در صور.»

روز اوّل ذي حجّه: روز بسيار مباركي است، و در آن چند عمل وارد است:

اوّل: روزه كه ثواب روزه هشتاد ماه را دارد.

دوّم: خواندن نماز حضرت فاطمه(عليها السلام) ، و طبق روايتي كه شيخ نقل كرده، چهار ركعت است; دو نماز دو ركعتي، مثل نمازاميرالمؤمنين(عليه السلام) ، درهر ركعت حمد يك مرتبه، و توحيد پنجاه مرتبه، وبعد از نماز، تسبيح حضرت را بخواند، و بگويد:

«سُبْحانَ ذِي الْعِزّـِ الشّامِخِ الْمُنِيفِ، سُبْحانَ ذِي الْجَلالِ
   «منزه است خداي صاحب عزت بلند و والا منزه است صاحب شوكت
الْباذِخِ الْعَظِيمِ، سُبْحانَ ذِي الْمُلْكِ الْفاخِرِ الْقَدِيمِ، سُبْحانَ مَنْ
مرتفع و بزرگ منزه است صاحب فرمانروائي گرانمايه و ديرينه منزه است آنكس

216

يَري اَثَرَ النَّمْلَةِ فِي الصَّفا، سُبْحانَ مَنْ يَري وَقْعَ الطَّيْرِ فِي
كه بيند جاي پاي مور را بر روي سنگ خارا منزه است آنكس كه بيند ردّ عبور پرنده را در
الْهَواءِ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ هكَذا وَلا هكَذا غَيْرُهُ ».
هوا منزه است آنكس كه فقط او چنين است و جز او چنين نيست.»
   سوّم: نيم ساعت پيش از اذان ظهر، دو ركعت نماز گزارد، در هر ركعت حمد يك مرتبه، و بعد هر كدام از توحيد و آية الكرسي و سوره قدر، را ده مرتبه بخواند.

چهارم: هر كس از ظالمي بترسد در اين روز بگويد:

«حَسْبِي حَسْبِي حَسْبِي مِنْ سُؤالِي عِلْمُكَ بِحالِي».
   «كفايت مي كند، كفايت مي كند، كفايت مي كند، آگاهي تو از درخواستم و از حالم.»
تا حق تعالي شرِّ ظالم را از او كفايت كند.

و بدان كه در اين روز حضرت ابراهيم خليل(عليه السلام)متولّد شده، و به روايت شيخين تزويج حضرت فاطمه با امير المؤمنين(عليهما السلام) در اين روز مي باشد.

روز هفتم: سال صد و چهارده هجري قمري، شهادت حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام) در مدينه واقع شده، كه روز حُزن شيعه است.

روز هشتم: روز ترْوِيَه است، وروزه اش فضيلت دارد، و

217

روايت شده كه كفّاره شصت سال گناه است، و شيخ شهيد غسل اين روز را مستحب دانسته است.

شب نهم: شب عرفه، كه از ليالي متبرّكه و شب مناجات با قاضي الحاجات است، و توبه در آن شب مقبول، و دعا در آن مستجاب است، و كسي كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر صد و هفتاد سال عبادت دارد، و از براي آن شب چند عمل است كه در بخش اوّل فصل سوّم ذكر مي شود.

روز نُهم: روز عرفه، و از اعياد عظيمه است، اگر چه به
اسم عيد ناميده نشده است، و روزي است كه حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و اطاعت خود خوانده، و جود
و احسان خود را براي ايشان گسترانيده، و شيطان در اين
روز خوار و حقير و رانده تر و خشمگين تر از همه اوقات خواهد بود.

براي اين روز چند عمل است، كه بعضي از آنها در اعمال روز عرفه (ادعيه و زيارات مكه مكرمه) خواهد آمد.

شب دهم: از ليالي متبرّكه و از جمله چهار شبي است كه احياي آنها مستحب است، و درهاي آسمان در اين شب باز است، و سنّت است در آن زيارت امام حسين(عليه السلام) و دعاي:

218

«يا دائِمَ الْفَضْلِ عَلَي الْبَرِيَّةِ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالْعَطِيَّةِ، يا
   «اي كسي كه فضل و بخششت بر خلق دائمي است و اي آنكه دو دست احسانت به عطابخشي بازاست اي
صاحِبَ الْمَواهِبِ السَّنِيَّةِ، صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِهِ خَيْرِ الْوَري
دارنده بخششهاي ارجمند درود فرست بر محمد و آلش كه بهترين مردمند
سَجِيَّة، وَاغْفِرْ لَنا يا ذَا الْعُلي فِي هذِهِ الْعَشِيَّةِ».
در سرشت و نهاد، و بيامرز ما را اي خداي بلند مرتبه در اين شب.»
   روز دهم: روزعيد قربان وبسيار روز شريفي است،وبعضي اعمال آن در (ادعيه و زيارات مكه مكرمه) خواهد آمد.

اعمال عيد غدير

عيد غدير، براي پيروان اهل بيت (عليهم السلام)، از اهميّت خاصّي برخوردار است، چرا كه عيد آل محمّد (عليهم السلام)و عيد عدالت و رهبري است، و نزد ائمّه داراي حرمت و قداست بسياري مي باشد. در اين روز رسول خدا(صلي الله عليه وآله) در غدير خم حضرت علي(عليه السلام) را به ولايت و جانشيني خويش منصوب فرمود.

اعمالي كه براي اين روز مبارك نوشته اند بسيار است، از جمله چند عمل زير است:

219

اوّل: روزه، كه كفّاره گناهان است و پاداش بسيار دارد.

دوّم: غسل.

سوّم: زيارت حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام)، بخصوص «زيارت امينُ اللّه».

چهارم: دو ركعت نماز و بهتر است در ركعت اوّل بعد از حمد سوره قَدْر و در ركعت دوّم بعد از حمد سوره توحيد را بخواند وپس از پايان نماز به سجده رود وصد مرتبه شكر خدا كند (شُكْراً للهِِ)، سپس سر از سجده بردارد واين دعارا بخواند:

«اَللّهُمَّ إِنّـِي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ،
   «خدايا از تو درخواست مي كنم بدانكه از براي تو است ستايش يگانه اي كه شريك نداري
وَأَنَّكَ واحِدٌ أَحَدٌ صَمَدٌ، لَمْ تَلِدْ وَلَمْ تُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً
و تويي يكتاي يگانه اي بي نياز كه فرزندي نداري و فرزند كسي نيستي و نيست برايت
أَحَدٌ، وَأَنَّ مَحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، يا مَنْ
همتايي و براستي محمد بنده و رسول تو است درودهاي تو بر او و آلش باد اي كه
هُوَ كُلَّ يَوْم فِي شَأْن، كَما كانَ مِنْ شَأْنِكَ أَنْ تَفَضَّلْتَ عَلَيَّ بِأَنْ
هر روز در كاري هستي چنانچه از شأن تو بود كه بر من تفضل فرمودي به
جَعَلْتَنِي مِنْ أَهْلِ إِجابَتِكَ، وَأَهْلِ دِينِكَ، وَأَهْلِ دَعْوَتِكَ،
اينكه مرا از اهل اجابتت و از اهل دينت و اهل دعوتت قرار دادي

220

وَوَفَّقْتَنِي لِذلِكَ فِي مُبْتَدَإ خَلْقِي، تَفَضُّلاً مِنْكَ وَكَرَماً وَجُوداً،
و موفقم داشتي بدان در آغاز آفرينشم از روي تفضل و كرم و بخششت
ثُمَّ أَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلاً وَالْجُودَ جُوداً وَالْكَرَمَ كَرَماً، رَأْفَةً مِنْكَ
سپس دنبال آوردي اين فضل را به فضلي دگر و اين بخشش را به بخششي دگر و اين كرم را به كرمي دگر كه آن هم از روي
وَرَحْمَةً، إِلي أَنْ جَدَّدْتَ ذلِكَ الْعَهْدَ لِي تَجْدِيداً بَعْدَ تَجْدِيدِكَ
مهر و رحمتت بود تا بدانجا كه تازه كردي اين عهد را برايم از نو پس از تجديد
خَلْقِي، وَكُنْتُ نَسْياً مَنْسِيّاً ناسِياً ساهِياً غافِلاً، فَأَتْمَمْتَ نِعْمَتَكَ
آفرينشم در صورتي كه من در فراموشي بودم و فراموشكاري و بي خبري و غفلت پس تو نعمتت را بر من تمام كردي
بِأَنْ ذَكَّرْتَنِي ذلِكَ، وَمَنَنْتَ بِهِ عَلَيَّ، وَهَدَيْتَنِي لَهُ، فَلْيَكُنْ مِنْ
به اينكه آن را به يادم انداختي و بدان بر من منت نهادي و بر آن راهنمائيم كردي پس همچنان بايد
شَأْنِكَ يا إِلهِي وَسَيِّدِي وَمَوْلايَ أَنْ تُتِمَّ لِي ذلِكَ، ولا تَسْلُبْنِيهِ
از شأن تو باشد اي معبود و آقا و مولاي من كه تمام كني برايم آن نعمت را و از من سلب نفرمائي آن را
حَتّي تَتَوَفّانِي عَلي ذلِكَ وَأَنْتَ عَنِّي راض، فَإِنَّكَ أَحَقُّ
تا هنگامي كه بميرانيم بر آن در حالي كه تو از من خوشنود باشي كه براستي تو سزاوارترين
الْمُنْعِمِينَ أَنْ تُتِمَّ نِعْمَتَكَ عَلَيَّ. اَللّهُمَّ سَمِعْنا وأَطَعْنا وَاَجَبْنا
نعمت بخشاني كه نعمتت را بر من به پايان رساني خدايا شنيديم و پيروي كرديم و خواننده ات را
داعِيكَ بِمَنِّكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ، "  غُفْرانَكَ رَبَّناوَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ "  ، آمَنّا
اجابت كرديم به لطف تو پس از آن تو است حمد و آمرزشت را خواهانيم پروردگارا و به سوي تو است بازگشت، ايمان داريم

221

بِاللهِ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وَبِرَسُولِهِ مَحَمَّد،
به خداي يگانه اي كه شريك ندارد و به رسولش محمد(صلي الله عليه وآله)
وَصَدَّقْنا وَاَجَبْنا داعِيَ اللهِ، وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فِي مُوالاةِ مَوْلانا
و تصديق كرديم و اجابت كرديم داعي خدا را و پيروي كرديم از رسول (او) در مورد دوستي و اطاعت مولايمان
وَمَوْلَي المُؤْمِنِينَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلِيّـِ بْنِ أَبِي طالِب، عَبْدِ اللهِ
و مولاي مؤمنان امير مؤمنان علي بن ابي طالب بنده خدا
وَاَخِي رَسُولِهِ، وَالصّـِدِّيقِ الاَْكْبَرِ وَالْحُجَّةِ عَلي بَرِيَّتِهِ، اَلْمُؤَيِّدِ بِهِ
و برادر رسول او و صديق اكبر و حجت او بر آفريدگانش آنكه خداوند
نَبِيَّهُ وَدِينَهُ الْحَقَّ الْمُبِينَ، عَلَماً لِدِينِ اللهِ، وَخازِناً لِعِلْمِهِ، وَعَيْبَةَ
پيامبرش و دين حق آشكارش را بوسيله او تاييد كرد نشانه و پرچم دين خدا و خزينه دار دانش او و گنجينه
غَيْبِ اللهِ، وَمَوْضِـعَ سِرِّ اللهِ، وَأَمِينَ اللهِ عَلي خَلْقِهِ، وَشاهِدَهُ فِي
غيب خدا و جايگاه راز خدا و امين خدا بر خلق او و گواه او در
بَريَّتِهِ. اَللّهُمَّ "  رَبَّناإِنَّناسَمِعْنا مُنادِياً يُنادِي لِلاِْيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ
آفريدگانش خدايا اي پروردگار ما ما شنيديم منادي را كه ندا مي كرد براي ايمان (و مي گفت) ايمان آوريد به پروردگارتان
فآمَنّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَكَفِّرْ عَنّا سَيِّئاتِنا وَتَوَفَّنا مَعَ الاَْبْرارِ،
پروردگارا ما هم ايمان آورديم پس بيامرز گناهانمان را و بديهامان را پوشيده دار و ما را با نيكان بميران
رَبَّنا وَآتِنا ما وَعَدْتَنا عَلي رُسُلِكَ وَلا تُخْزِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّكَ لا
پروردگارا عطا كن به ما چيزي را كه بوسيله فرستادگانت به ما وعده دادي و در روز رستاخيز رسوايمان مكن كه براستي تو

222

تُخْلِفُ الْمِيعادَ "  ، فَاِنّا يارَبَّنا بِمَنّـِكَ وَلُطْفِكَ اَجَبْنا داعِيكَ، وَاتَّبَعْنَا
خلف وعده نمي كني، پس ما اي پروردگار به احسان و لطف تو اجابت كرديم داعي تو را و پيروي كرديم
الرَّسُولَ، وَصَدَّقْناهُ وَصَدَّقْنا مَوْلَي الْمُؤْمِنِينَ، وَكَفَرْنا بِالْجِبْتِ
از رسول تو وتصديقش كرديم ونيز تصديق كرديم مولاي مؤمنان راوكافرشديم به جبتو طاغوت
وَالطّاغُوتِ، فَوَلِّنا ما تَوَلَّيْنا، وَاحْشُرْنا مَعَ أَئِمَّتِنا، فَاِنّا بِهِمْ
(غاصبان حقوق آن حضرت) پس والي ما گردان آن را كه ما به ولايت برگزيديم وبا امامانمان محشورمان كن كه
مُؤْمِنُونَ مُوقِنُونَ، وَلَهُمْ مُسَلِّمُونَ، آمَنّا بِسِرِّهِمْ وَعَلانِيَتِهِمْ
ايمان و اعتقاد داريم و تسليم آنانيم ايمان داريم بر نهانشان و آشكارشان و
وَشاهِدِهِمْ وَغائِبِهِمْ وَحَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ، وَرَضِينا بِهِمْ أَئِمَّةً وَقادَةً
حاضرشان و غائبشان و زنده شان و مرده شان و خوشنوديم به امامتشان
وَسادَةً، وَحَسْبُنا بِهِمْ بَيْنَنا وَبَيْنَ اللهِ دُونَ خَلْقِهِ، لا نَبْتَغِي بِهِمْ
و آقائيشان و همانها ما را در مابين خود و خدا از ساير خلق كافي هستند نجوئيم بجاي ايشان
بَدَلاً، ولا نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِمْ وَلِيجَةً، وَبَرِئْنا إِلَي اللهِ مِنْ كُلّـِ مَنْ
بدلي و نگيريم جز ايشان همدمي (يا معتمدي) و بيزاري جوئيم به درگاه خدا از هر كه
نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنَ الاَْوَّلِينَ وَالاْخِرِينَ،
برپا كند در برابرشان جنگي از جن و انس از اولين و آخرين
وَكَفَرْنا بِالْجِبْتِ وَالطّاغُوتِ وَالاَْوْثانِ الاَْرْبَعَةِ وَأَشْياعِهِمْ
و كافر شديم به جبت و طاغوت و بتهاي چهارگانه و دنبال روندگان

223

وَأَتْباعِهِمْ وَكُلِّ مَنْ والاهُمْ مِنَ الْجِنّـِ وَالاِْنْسِ، مِنْ أَوَّلِ الدَّهْرِ
و پيروانشان و هر كه دوستشان دارد از جن و انس از آغاز روزگار
إِلي آخِرِهِ. اَللّهُمَّ إِنّا نُشْهِدُكَ أَنّا نَدِينُ بِما دانَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَآلُ
تا پايان آن خدايا تو را گواه مي گيريم كه ما متدين هستيم بدانچه متدين شد بدان محمد و آل
مُحَمَّد، صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، وَقَوْلُنا ما قالُوا، وَدِينُنا ما دانُوا
محمد درود خدا بر او وبرايشان بادوگفتارما همان است كه آنهاگفتند ودين ماهمان است كه آنهامتدين بدان
بِهِ، ما قالُوا بِهِ قُلْنا، وَما دانُوا بِهِ دِنّا،وَما أَنْكَرُوا أَنْكَرْنا، وَمَنْ
بودندهرچه راآنان گفتند ماهم گفتيموهرچه راآنان متدين بدان شدند ماهم شديم وهرچه را آنان انكار كردند ماهم انكار كرديم وهركه
والَوْا والَيْنا، وَمَنْ عادَوْا عادَيْنا، وَمَنْ لَعَنُوا لَعَنّا، وَمَنْ تَبَرَّءُوا مِنْهُ
رادوست داشتند دوست داريم وهركه را دشمن دارند دشمن داريم و هر كه را لعن كردند لعن كنيم و از هر كه بيزاري جستند
تَبَرَّأْنا مِنْهُ، وَمَنْ تَرَحَّمُوا عَلَيْهِ تَرَحَّمْنا عَلَيْهِ، آمَنّا وَسَلَّمْنا وَرَضِينا
بيزاري جوئيم و بر هر كه ترحم كردند ترحم كنيم ايمان آورديم و تسليم و خوشنود گشتيم
وَاتَّبَعْنا مَوالِيَنا، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِمْ. اَللّهُمَّ فَتَمّـِمْ لَنا ذلِكَ وَلا
و پيروي كرديم از سرورانمان درودهاي خدا بر ايشان باد خدايا پس تو آن را براي ما تكميل كن و از ما
تَسْلُبْناهُ، وَاجْعَلْهُ مُسْتَقِرّاً ثابِتاً عِنْدَنا وَلا تَجْعَلْهُ مُسْتَعاراً، وَأَحْيِنا
سلب مفرما و آنرا پايگاهي ثابت در پيش ما قرار ده و پايگاه عاريت و موقتش قرار مده و زنده مان دار
ما أَحْيَيْتَنا عَلَيْهِ، وَاَمِتْنا إِذا أَمَتَّنا عَلَيْهِ، آلُ مُحَمَّد أَئِمَّتُنا، فَبِهِمْ نَأْتَمُّ
بر همان تا هرگاه كه زنده مان داري و بميرانمان بر آن هرگاه مي رانديمان،آل محمد پيشوايان مايند به آنها اقتدا كنيم

224

وَإِيّاهُمْ نُوالِي، وَعَدُوَّهُمْ عَدُوَّ اللهِ نُعادِي، فَاجْعَلْنا مَعَهُمْ فِي
و آنان را دوست داريم و دشمنشان را كه دشمن خدا است دشمن داريم پس ما را در
الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ، فَاِنّا بِذلِكَ راضُونَ، يا أَرْحَمَ
دنيا و آخرت با ايشان قرار ده و از مقربان درگاهت گردان كه براستي ما به همان خوشنوديم اي مهربانترين
الرّاحِمِينَ».

مـهــربـانــان.»

باز به سجده رود و صد مرتبه «اَلْحَمْدُ للهِِ» و صد مرتبه «شُكْراً لِلّهِ» بگويد. و روايت شده كه هر كس اين عمل را بجا آورد ثواب كسي داشته باشد كه در روز عيد غدير نزد حضرت رسول خدا(صلي الله عليه وآله) حاضر شده باشد، و با آن حضرت بر ولايت بيعت كرده باشد، و بهتر آن است كه اين نماز را نزديك زوال گذارد، كه حضرت در آن ساعت اميرالمؤمنين(عليه السلام) را در غدير خم به امامت و خلافت براي مردم نصب فرمود.

پنجم: خواندن دعاي ندبه.

ششم: خواندن اين دعا، كه سيد بن طاوس از شيخ مفيد نقل كرده است:

«اَللّهُمَّ إِنّـِي أَسْأَلُكَ بِحَقّـِ مُحَمَّد نَبِيِّكَ، وَعَلِيّـ وَلِيِّكَ، وَالشَّأْنِ
   «خدايا از تو درخواست كنم به حق محمد پيامبرت و به حق علي ولي تو و بدان منزلت

225

وَالْقَدْرِ الَّذِي خَصَصْتَهُما بِهِ دُونَ خَلْقِكَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد
و مرتبه اي كه بدان وسيله آن دو را از ساير مخلوق خود اختصاص دادي كه درود فرستي بر محمد
وَعَلِيّـ، وَأَنْ تَبْدَأَ بِهِما فِي كُلِّ خَيْر عاجِل. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي
و علي و از آنان شروع كني در دادن هر خيري كه فوري است خدايا درود فرست بر
مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اَلاَْئِمَّةِ الْقادَةِ، وَالدُّعاةِ السّادَةِ، وَالنُّجُومِ
محمد و آل محمد پيشوايان رهبر و خوانندگان بزرگ و سرور و ستارگان
الزّاهِرَةِ، وَالاَْعْلامِ الْباهِرَةِ، وَساسَةِ الْعِبادِ، وَأَرْكانِ الْبِلادِ، وَالنّاقَةِ
درخشان و نشانه هاي فروزان و تدبيركنندگان كار بندگان و پايه هاي جاهاي آباد و ناقه
الْمُرْسَلَةِ، وَالسَّفِينَةِ النّاجِيَةِ الْجارِيَةِ فِي اللُّجَجِ الْغامِرَةِ. اَللّهُمَّ
فرستاده شده و كشتي نجات كه روان است در درياهاي ژرف پرآب خدايا
صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، خُزّانِ عِلْمِكَ، وَأَرْكانِ تَوْحِيدِكَ،
درود فرست بر محمد و آل محمد گنجينه هاي دانشت و پايه هاي محكم توحيد تو
وَدَعائِمِ دِينِكَ، وَمَعادِنِ كَرامَتِكَ، وَصَفْوَتِكَ مِنْ بَرِيَّتِكَ،
و ستونهاي دين تو و معدنهاي كرامتت و برگزيدگان از خلقت
وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، اَلاَْتْقِياءِ الاَْنْقِياءِ النُّجَباءِ الاَْبْرارِ، وَالْبابِ
و بهترين آفريدگانت آن پرهيزكاران پاكيزه و برگزيدگان نيكوكار و درگاهي
الْمُبْتَلي بِهِ النّاسُ، مَنْ اَتاهُ نَجا، وَمَنْ أَباهُ هَوي. اَللّهُمَّ صَلِّ
كه مورد ابتلاي مردم است هركه بدان درگاه آمد نجات يافت و هركه سرباز زد سقوط كرد خدايا درود