بخش 2

مفاتيح الجنان

اَلْحَمْدُ للّهِ الَّذي يَفْعَلُ ما يَشاَّءُ وَ لا يَفْعَلُ ما يَشاَّءُ غَيْرُهُ پس مي گوئي

ستايش خاص خدايي است كه آنچه خواهد مي كند ولي غير او آنچه را خواهد نتواند انجام دهد * * * * * * * * *

سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اغْفِرْ لي ذُنُوبي كُلَّها جَميعاً فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ

منزهي تو معبودي جز تو نيست گناهان مرا به تمامي هر چه هست بيامرز زيرا تمامي

الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعاً اِلاّ اَنْتَ

گناهان را (كسي ) جز تو نيامرزد.

پس نافله مغرب را بجا مي آوري و آن چهار ركعت است بدو سلام و تكلّم مكن ما بين آنها و شيخ فرموده روايت شده كه در ركعت اوّل سوره قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ بخوانند و در ركعت دوّم قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ ودر دو ركعت ديگر هرچه خواسته باشند و روايت شده كه حضرت امام علي النقي عليه السلام در ركعت سوّم سوره حمد واوّل سوره حديد مي خواندتا وَهُوَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ و در ركعت چهارم حمد مي خواند و آخر سوره حشر يعني از لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرانَ تا آخر سوره و مستحبّ است كه بخوانند درسجده آخر نوافل در هرشب و خصوصا در شب جمعه هفت مرتبه

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَ اِسْمِكَ الْعَظيمِ وَ مُلْكِكَ

خدايا از تو مي خواهم به ذات بزرگوارت و نام بزرگت و سلطنت

الْقَديمِ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِهِ وَ اَنْ تَغْفِرَ لي ذَنْبِيَ الْعَظيمَ اِنَّهُ لا

ازليت كه درود فرستي بر محمد و خاندانش و بيامرزي گناه بزرگ مرا

يَغْفِرُ الْعَظيمَ اِلا الْعَظيمُ و چون از نافله فارغ شدي پس هر چه مي خواهي تعقيب

زيرا كه بزرگ را جز بزرگ نيامرزد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مي خواني و مي گوئي ده مرتبه ما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ اَسْتَغْفِرُ اللّهَ پس مي گوئي

* * * * * * * * * * * * * * * * * آنچه خدا خواهد نيرويي نيست جز به خدا از خدا آمرزش خواهم * * * * * *

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مُوجِباتِ رَحْمَتِكَ وَ عَزآئِمَ مَغْفِرَتِكَ وَ النَّجاةَ

خدايا از تو خواهم آنچه موجب رحمت و وسائل حتمي آمرزش تو است و رهايي

مِنَ النّارِ وَ مِنْ كُلِّ بِلِيَّةٍ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ الرِّضْوانِ في دارِ السَّلامِ وَ

از آتش دوزخ و از هر بلا و گرفتاري و رسيدن به بهشت و خوشنودي تو را در منزلگاه سلامتي و

جِوارِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلسَّلامُ اَللّهُمَّ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ

همسايگي پيغمبرت محمد كه بر او و آلش سلام باد، خدايا هر نعمتي كه ما داريم از تو است

لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ و مي خواني ما بين نماز مغرب و عشاء

معبودي جز تو نيست از تو آمرزش خواهم و به سويت توبه كنم . * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز غفيله را و آن دو ركعت است در ركعت اوّل بعد از حمد مي خواني وَ ذَا النُّونِ اِذْ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * و ذا النون (يونس ) را

ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادي فِي الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ

ياد كن آن دم كه خشمناك برفت و گمان داشت بر او سخت نگيريم پس از ظلمات ندا داد كه معبودي

اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ

جز تو نيست منزهي تو كه همانا من از ستمكاران بوده ام پس دعايش مستجاب كرديم و از تنگناي

الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ و در ركعت دوّم بعد از حمد مي خواني وَ عِنْدَهُ

غم نجاتش داديم و اين چنين مؤ منين را نجات دهيم . * * * * * * * * * * * * * * * * * كليدهاي

مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَّرِ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ

(گنجينه هاي ) غيب نزد او است و جز او (كسي ) غيب نداند و هر چه در خشكي و درياست مي داند هيچ برگي

مِنْ وَرَقَةٍ اِلاّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ في ظُلُماتِ الاَْرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا

نيفتد جز آنكه آن را بداند و نه دانه اي در ظلمات زمين و نه تر و نه

يابِسٍ اِلاّ فِي كِتابٍ مُبينٍ پس دستها را به قنوت برمي داري و مي گوئي اَللّهُمَّ

خشكي مگر آنكه در نامه روشن ثبت است . * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا

اِنّي اَسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتي لا يَعْلَمُها اِلاّ اَنْتَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي

از تو مي خواهم به حق كليدهاي (گنجينه هاي ) غيبي كه جز تو كسي نداند درود فرستي بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا بجاي اين كلمه حاجت ذكر مي كني پس

محمد و آلش و نسبت به من چنين و چنان كني * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مي گوئي اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتي وَ الْقادِرُ عَلي طَلِبَتي تَعْلَمُ حاجَتي

* * * * خدايا تويي ولي نعمت من و تواناي بر (انجام ) خواسته من ، خواسته ام داني

فَاَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَيْتَها لي و

از تو مي خواهم به حق محمد و آلش درود بر او و آنها باد كه حاجتم برآوري . * *

حاجت خود را مي طلبي كه روايت شده كه هر كه اين نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالي به او عطا فرمايد آنچه را كه خواهد
تَعْقيب نماز عشاء منقول از مُتَّهَجِّدْ

اَللّهُمَّ اِنَّهُ لَيْسَ لي عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقي وَ اِنَّما اَطْلُبُهُ بِخَطَراتٍ

خدايا براستي من جاي رزق و روزي خود را ندانم بلكه روي خيالهايي كه در دلم

تَخْطُرُ عَلي قَلْبي فَاَجُولُ في طَلَبِهِ الْبُلْدانَ فَاَنَا فيما اَنَا طالِبٌ

خطور مي كند آن را مي جويم و به همين جهت بدنبال آن در شهرها مي گردم و از اين رو من در طلب

كَالْحَيْرانِ لا اَدْري اَفي سَهْلٍ هَوُ اَمْ في جَبَلٍ اَمْ في اَرْضٍ اَمْ في

روزي چون شخص سرگرداني هستم كه نمي دانم آيا در دشت است يا در كوه ، در زمين است يا در

سَماَّءٍ اَمْ في بَرٍّاَمْ في بَحْرٍ وَ عَلي يَدَيْ مَنْ وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ وَ قَدْ

آسمان در خشكي است يا در دريا و به دست كي است و از جانب چه شخصي است ، آنچه مسلم است

عَلِمْتُ اَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَكَ وَ اَسْبابَهُ بِيَدِكَ وَ اَنْتَ الَّذي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ وَ

دانسته ام كه علمش پيش تو است و اسبابش به دست تو است و تويي كه آن را به لطف خود قسمت كني و

تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاجْعَلْ يا رَبِّ

به رحمتت وسيله اش را فراهم سازي خدايا پس بر محمد و آلش درود فرست و روزيت را اي پروردگار

رِزْقَكَ لي واسِعاً وَ مَطْلَبَهُ سَهْلاً وَ مَاْخَذَهُ قَريباً وَ لا تُعَنِّني بِطَلَبِ

(مهربان ) بر من فراخ گردان و راه درآوردنش را آسان و جاي دريافتش رانزديك كن و مرا در طلب

مالَمْ تُقَدِّرْ لي فيهِ رِزْقاً فَاِنَّكَ غَنِيُّ عَنْ عَذابي وَ اَنَا فَقيرٌ اِلي

آنچه مقدرم نكرده اي به زحمت مينداز زيرا تو از به زحمت انداختن من بي نيازي و من نيازمند

رَحْمَتِكَ فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ جُدْ عَلي عَبْدِكَ بِفَضْلِكَ اِنَّكَ ذُو

رحمت توام پس درود فرست بر محمد و آلش و كرم كن بر بنده خود به فضل كه تو داراي فضل

فَضْلٍ عَظيمٍ مؤ لف گويد كه اين دعا از ادعيه طلب رزق است ، و مستحبّ است نيز

بزرگي هستي * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

درتعقيب عشاء هفت مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ بخواند و آنكه در نماز وتيره و آن دو ركعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء صد آيه از قرآن بخوانند و مستحب است عوض صد آيه سوره اِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ در يك ركعت و سوره قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ در ركعت ديگر بخوانند
تعقيب نماز صبح منقول از متهجّد

اَللّهُمَّ صَلِّ علَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِني لِمَا اخْتُلِفَ فيهِ مِنَ

خدايا درود فرست بر محمد و آلش و مرا در آن حقي كه مورد اختلاف است

الْحَقِّ بِاِذْنِكَ اِنَّكَ تَهْدي مَنْ تَشاَّءُ اِلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ و مي گوئي

به مشيت و اذن خودت راهنمايي فرما كه تو هر كه را بخواهي به راه راست هدايت كني * * * * *

ده مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الاَْوْصِياَّءِ الرّاضينَ

* * * * خدايا درود فرست بر محمد و بر آلش همان اوصياء خوشنود

المَرْضِيّينَ بِاَفْضَلِ صَلَواتِكَ وَ بارِكْ عَلَيْهِمْ بِاَفْضَلِ بَرَكاتِكَ

پسنديده به نيكوترين درودهايت و بركت فرست بر آنها به بهترين بركاتت

وَالسَّلامُ عَلَيْهِمْ وَ عَلي اَرْواحِهِمْ وَاَجْسادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ و

و سلام بر ايشان و ارواح و اجسادشان و رحمت خدا و بركاتش .

اين صلوات در عصرهاي جمعه نيز وارد شده با فضيلت بسيار و بگو نيز اَللّهُمَّ اَحْيِني

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا مرا زنده دار

عَلي ما اَحْيَيْتَ عَلَيْهِ عَلِيَّ بْنَ اَبي طالِبٍ وَاَمِتْني عَلي ما ماتَ عَلَيْهِ

بر آنچه علي بن ابيطالب را بر آن زنده داشتي و بميران بر آنچه

عَلِيُّ بْنُ اَبي طالِبٍ عَلَيْهِ السَّلام و بگو صد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ

علي بن ابيطالب بر آن درگذشت * * * * * * * از خدا آمرزش خواهم و به سويش توبه كنم

و صد مرتبه اَسْئَلُ اللّهَ الْعافِيَةَ و صد مرتبه اَسْتَجيرُ بِاللّهِ مِنَ النّارِ و صد مرتبه

* * * * مي طلبم از خدا تندرستي * * * * پناه مي برم به خدا از آتش * * * *

وَاَسْئَلُهُ الْجَنَّةَ و صد مرتبه اَسْئَلُ اللّهَ الْحُورَ الْعينَ و صد مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ

و از او بهشت مسئلت دارم * * * * از خدا حورالعين مي خواهم * * * * معبودي نيست جز خدايي

الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ و صد مرتبه توحيد و صد مرتبه صَلَّي اللّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وَ

كه سلطان حق و آشكار است * * * * * * * * * * * * * * * * * * درود خدا بر محمد و

آلِ مُحَمَّدٍ و صد مرتبه سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ

آلش باد * * * * منزه است خدا و ستايش خاص خدا است و معبودي جز خدا نيست و خدا بزرگتر است

وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ و صد مرتبه ما شآءَ اللّهُ كانَ وَ لا

و جنبش و نيرويي مگر به خداي والاي بزرگ نيست * * * * آنچه خدا خواهد شود و نيست

حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ پس بگو اَصْبَحْتُ اَللّهُمَّ مُعْتَصِماً

جنبش و نه نيرويي جز به خداي والاي بزرگ * * * * صبح كردم خدايا در حالي كه پناه

بِذِمامِكَ الْمَنيعِ الَّذي لا يُطاوَلُ وَ لا يُحاوَلُ مِنْ شَرِّ كُلِّ غاشِمٍ وَ

آوردم به جوار (مقام ) منيع تو كه دستي بدان نرسد و مورد تجاوز واقع نگردد از شر هر ستمگر و

طارِقٍ مِنْ ساَّئِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ ما خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصّامِتِ وَ

هر راهزني از تمام كساني كه آفريده اي و چيزهاي ديگري كه خلق كرده اي چه (آنها كه ) خموش (اند) و

النّاطِقِ في جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِباسٍ سابِغَةٍ وَِلاَّءِ اَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ

چه گويا (خود را) در سپري از هر چيز ترسناكي (نهادم ) با لباسي بافته از دوستي خاندان پيمبرت

مُحْتَجِباً مِنْ كُلِّ قاصِدٍ لي اِلي اَذِيَّةٍ بِجِدارٍ حَصينٍ الاِْخْلاصِ فِي

و خود را بپوشانم از هر كه قصد آزارم كند به سنگر محكم اخلاص با

الاِْعْتِرافِ بِحَقِّهِمْ وَ الَّتمَسُّكِ بَحَبْلِهِمْ مُوقِناً اَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَمَعَهُمْ وَ

اعتراف به حق آن بزرگواران و تمسك به رشته دوستي ايشان در حاليكه يقين دارم كه حق مخصوص آنها و نزد آنها و

فيهِمْ وَ بِهِمْ اُوالي مَنْ والَوْا وَ اُجانِبُ مَنْ جانَبُوا فَاَعِذْني اَللّهُمَّ

در پيش آنها و به وسيله آنها است دوست دارم هر كه را دوست دارند و دوري جويم از هر كه دوري جويند

بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ ما اَتَّقيهِ يا عَظيمُ حَجَزْتُ الاْعادِيَ عَنّي بِبَديعِ

پس خدايا به حق ايشان مرا از شر هر چه مي ترسم پناه ده اي خداي بزرگ ، من دشمنان را بوسيله خداي پديد آورنده

السَّمواتِ وَالاْرْضِ اِنّا جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ اَيْديهِمِ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهِمْ

آسمانها و زمين از خود دور ساختم ، همانا پيش رويشان سدي نهاديم و پشت سرشان نيز سدي ،

سَدّاً فَاَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ.

و پرده بر آنها افكنديم كه نمي بينند.

و اين دعا در هر صبح و شام خوانده مي شود و آن دعاء اميرالمؤ منين عليه السلام است در لَيْلَةُ الْمَبيت و در تهذيب روايت شده كه هر كه بعد از نماز صبح ده مرتبه بگويد سُبْحانَ اللّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِيِ الْعَظيمِ حقّتعالي او را عافيت دهد از كوري و ديوانگي وجُذام وفقر وخانه برسرفرود آمدن يا خرافت در هنگام پيري و شيخ كليني از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه هر كه بعد از نماز صبح و نماز مغرب بگويد هفت مرتبه بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرّحَيمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِيِ الْعَظِيمِ حقّ تعالي دفع كند از او هفتاد نوع از انواع بلا كه آسانتر آنها باد و پيسي و ديوانگي باشد و اگر شقي باشد محو شود از اشقياء و نوشته شود از سُعداء و نيز از آن حضرت روايت كرده كه براي دنيا و آخرت و رفع درد چشم اين دعا را

بعد از نماز صبح و مغرب بخوانند اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

* * * * * * * * * * خدايا از تو مي خواهم به آن حقي كه محمد و آلش

عَلَيْكَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ النُّورَ في بَصَري وَ

بر تو دارند كه درود فرستي بر محمد و آلش و قرار ده روشنايي در ديده ام و

الْبَصيرَةَ في ديني وَ الْيَقينَ في قَلْبي وَ الاِْخْلاصَ في عَمَلي وَ

بينايي در دينم و يقين در دلم و اخلاص در عملم و

السَّلامَةَ في نَفْسي وَ السَّعَةَ في رِزْقي وَ الشُّكْرَ لَكَ اَبَداً ما اَبْقَيْتَني

سلامتي در جانم و فراخي در روزيم و هميشه تا زنده ام داري سپاسگذارت باشم

شيخ ابن فهد در عُدَّة الدّاعي از حضرت امام رضا عليه السلام نقل كرده كه هر كه بگويد در عقب نماز صبح اين كلام را حاجتي طلب نكند مگر آنكه آسان شود براي او و كفايت كند حقّ تعالي

آنچه را كه مهمّ او است بِسْمِ اللّهِ وَ صَلَّي اللّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَ اُفَوِّضُ

* * * * * * * * * * * * * * * به نام خدا و درود خدا بر محمد و آلش باد و واگذارم

اَمْري اِلَي اللّهِ اِنَّ اللّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ فَوَقيهُ اللّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا لا

كارم را به خدا كه براستي خدا به كار بندگان بينا است پس خدا از نيرنگهاي بد نگاهش داشت

پس خدا از نيرنگهاي بد نگاهش داشت

اِلهَ إ لاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ

معبودي جز تو نيست منزهي تو كه من از ستمكارانم پس ما دعايش مستجاب كرديم و از

مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ فَاْنَقَلَبُوا

غم و اندوه نجاتش داديم اين چنين مؤ منان را نجات دهيم

منزهي تو كه من از ستمكارانم پس ما دعايش مستجاب كرديم و از مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ فَاْنَقَلَبُوا غم و اندوه نجاتش داديم اين چنين مؤ منان را نجات دهيم

خدا ما را بس است و چه نيكو وكيلي است پس با

بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوَّءٌ ما شاَّءَ اللّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ

نعمت خدا و فزوني كه ديگر بدي به آنها نرسيد بازگشتند

خدا ما را بس است و چه نيكو وكيلي است پس با بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوَّءٌ ما شاَّءَ اللّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ نعمت خدا و فزوني كه ديگر بدي به آنها نرسيد بازگشتند

آنچه خدا خواهد، نيست جنبش و نه نيرويي

اِلاّ بِالله ما شاَّءَ اللّهُ لا ما شاَّءَ النّاسُ ما شاَّءَ اللّهُ وَ اِنْ كَرِهَ النّاسُ

مگر بوسيله خدا آنچه خدا خواهد مي شود نه آنچه مردم خواهند آنچه خدا خواهد مي شود اگر چه مردم

حَسْبِيَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبينَ حَسْبِيَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقينَ حَسْبِيَ

ناخوش دارند بس است مرا پروردگار از (بندگان ) پروريده شده ، بس است مرا آفريدگار از آفريدگان بس است

الرّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقينَ حَسْبِيَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ حَسْبي مَنْ هُوَ

مرا روزي ده از روزي خوران بس است مرا خدا پروردگار جهانيان بس است مرا آنكه او

حَسْبي حَسْبي مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبي حَسْبي مَنْ كانَ مُذْ كُنْتُ لَمْ يَزَلْ

بس است مرا، بس است مرا آنكه هميشه مرا بس است بس است مرا آنكه از وقتي بودم هميشه بسم بوده

حَسْبي حَسْبِيَاللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِالْعَظيمِ.

بس است مرا خدا معبودي جز او نيست بر او توكل كنم و او است پروردگار عرش با عظمت .

مؤ لف گويد كه شيخ ما ثقة الاسلام نوري نوَّرَ اللّهُ مَرْقَدَهُ در كتاب دارُ السَّلام از شيخ خود مرحوم خُلْد مَقام عالم ربّاني جناب حاجّ ملاّ فتحعلي سلطان آبادي (ره ) نقل فرموده كه فاضل مقدّس آخوند مُلاّ محمّد صادق عراقي در غايت سختي و پريشاني و بدحالي بود و بهيچوجه براي او گشايشي نميشد تا آنكه شبي در خواب ديد كه در يك وادي خيمه بزرگي با قبّه سر پا است پرسيد اين خيمه از كيست گفتند از كهف حصين و غياث مضطرّ مستكين حضرت قائم مهدي و امام منتظر مرضي عَجَّلَ اللّهُ فَرَجَهُ مي باشد پس بتعجيل خدمت آن حضرت مشرّف گرديد و سختي حال خود را به آن حضرت عرض كرد و از آن بزرگوار دعائي براي گشايش كار ورفع غمّ خويش خواست آن حضرت او را حواله فرمود بسيّدي از اولاد خود و اشاره فرمود باو و بخيمه او آخوند از خدمت آن حضرت بيرون شد و رفت بهمان خيمه كه حضرت به آن اشاره فرموده بود ديد سيّد سَنَد وحِبْر مُعْتَمَد عالم اَمْجَد مُؤَيَّدْ جناب آسيّد محمّد سُلطان آبادي است درآن خيمه ودر روي سجّاده نشسته مشغول دعا وقرائت است آخوند برسيّد سلام كرد و حكايت حال را براي او نقل كرد پس سيّد براي گشايش امر و وسعت رزق او را دعائي تعليم نمود پس از خواب بيدار شد در حالي كه آندعا در خاطر او بود و قصد كرد خانه سيّد را و پيش از اين خواب آخوند از سيّد مُنافر و تارك او بود بجهتي كه آنرا ذكر نمي كرد پس چون بخدمت سيّد رسيد او را بهمان نحو كه در خواب ديده بود ديد در مصلاي خود نشسته مشغول ذكر و استغفار است سلام كرد سيّد جواب سلام داد وتبسّمي نمود مثل آنكه از قضيّه مطّلع باشد پس آخوند براي گشايش امر خويش دعائي خواست پس سيد تعليم او نمود همان دعائي را كه در خواب به او تعليم فرموده بود پس آخوند مشغول به آندعا شد به اندك زماني دنيا از هر طرف به او روي آورد و از سختي و بدحالي بيرون آمد و مرحوم حاج ملا فتحعلي رَحْمَةُ اللّهِ عَلَيْهِ سيد را مدح مي كرد مدح بليغي و او را ملاقات كرده بود و مقداري از زمان هم شاگردي او نموده بود امّا آنچه را كه سيد تعليم آخوند كرده بود در خواب و بيداري پس سه چيز است اوّل آنكه در عقب فجر دست بر سينه گذارد و هفت مرتبه يا فَتَّاحُ بگويد دوّم مواظبت كند بخواندن اين دعا كه در كافي است حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله تعليم فرمود آنرا به مردي از صحابه كه مبتلا بود بناخوشي و پريشاني و از بركت خواندن اين دعا به اندك زماني ناخوشي و پريشاني از او برطرف شد.

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَي الْحَيِّ الَّذي لا يَمُوتُ وَ

جنبش و نيرويي مگر بوسيله خدا نيست توكل كردم بر (خداي ) زنده اي كه نميرد و

الْحَمْدُ للّهِ الَّذي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ

ستايش خاص خدايي است كه فرزندي نگيرد و شريكي در فرمانروايي ندارد و خواري

يَكُنْ لَهُ وَلِيُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً # سوّم درعقب نمازهاي صبح بخواند

ندارد تا نيازمند ياور باشد و به نحو كامل او را بزرگ شمار * * * * * * * * * * * *

دعائي را كه از شيخ ابن فهد نقل شد و اين اَوْراد را بايد غنيمت شمرد و بخواندن آن مواظبت نمود و از فوائد آن غفلت ننمود، و بدانكه سجده شكر بعد از نمازها مستحبّ مؤ كّد است و دعا و اذكار بسيار در آنحال وارد شده و از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است كه اگر خواهي صد مرتبه شُكْرا شُكْراً بگو و اگر خواهي صد مرتبه عَفْواً عَفْواً و نيز از آن حضرت منقول است كه كمتر آنچه در اين سجده گويند آن است كه سه مرتبه بگويند شُكْراً لِلّهِ و نيز بدان كه در وقت طلوع آفتاب و وقت غروب ادعيه و اذكار بسيار از حضرت رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله و ائمه طاهرين عَليهمُ السلام ماءثور گرديده است و تحريص و ترغيب بيشمار بر محافظت ايندو وقت در آيات و اخبار وارد شده است و ما در اين مختصر بذكر چند دعاي معتبر اكتفا مي كنيم اوّل مشايخ حديث بسندهاي معتبره از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه فريضه و واجبست بر هر مسلمان كه ده مرتبه پيش از طلوع آفتاب و ده مرتبه پيش از غروب اين دعا را بخواند:

لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحيي وَ

معبودي جز او نيست كه يگانه است و شريكي ندارد فرمانروايي و ستايش خاص او است زنده كند و

يُميتُ وَ يُميتُ وَ يُحْيي وَ هُوَ حَيُّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلي

بميراند و بميراند و زنده كند و او است زنده اي كه نميرد هر چه خير است بدست او است و او بر

كُلِّ شَي ءٍ قَديرٌ و در بعضي از رواياتست كه اگر ترك شود قضا كنيد كه لازمست دويّم و

هر چيز توانا است . * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نيز از آن حضرت در روايات معتبره وارد شده كه پيش از طلوع و غروب آفتاب ده مرتبه بگو

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اَعُوذُ بِاللّهِ السَّميعِ الْعَليمِ مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطينِ وَ اَعُوذُ باللّهِ اَنْ

پناه برم به خداي شنواي دانا از وسوسه هاي دروني شياطين و پناه برم از اينكه

يَحْضُرُونِ اِنَّ اللّهَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ #سيّم ونيز از آن حضرت روايت شده كه چه

نزدم حاضر شوند و براستي اوست خداوندي كه شنوا و دانا است * * * * * * * * * * * *

مانع است شما را كه در هر صبح و شام سه مرتبه اين دعا را بخوانيد: اَللّهُمَّ مُقَلِّبَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اي خداي گرداننده

الْقُلُوبِ وَ الاَبْصارِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلي دينِكَ وَ لاتُزِغْ قَلْبي بَعْدَ اِذْ

دلها و ديده ها دل مرا بر دين خود ثابت گردان و پس از آنكه هدايتم كردي دلم را منحرف مكن و

هَدَيْتَني وَهَبْ لي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ وَ اَجِرْني مِنَ

از نزد خويش رحمتي به من ببخش كه همانا تو بخشايشگري و از

النّارِ بِرَحْمَتِكَ اَللّهُمَّ امْدُدْ لي في عُمْري وَ اَوْسِعْ عَلَيَّ في رِزْقي

آتش دوزخ به رحمت خويش پناهم ده خدايا عمرم را دراز كن و در روزيم فراخي ده و رحمتت را بر من

وَ انْشُرْ عَلَيَّ رَحْمَتَكَ وَ اِنْ كُنْتُ عِنْدَكَ في اُمِّ الْكِتابِ شَقِيّاً

بگستران و اگر من در كتاب (و دفتر) اصلي (لوح ) پيش تو تيره بخت و شقي هستم

فَاْجَعْلني سَعيداً فَاِنَّكَ تَمْحُو ما تَشاَّءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَكَ اُمُّ الْكِتابِ

پس مرا خوشبخت گردان كه البته تو هر چه را خواهي محو كني و هر چه را خواهي اثبات و كتاب اصلي نزد تو است

چهارم و نيز از آن حضرت منقول است كه در هر صبح و شام اين دعا را بخوان اَلْحَمدُ لِلّهِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ستايش

الَّذي يَفْعَلُ ما يَشاَّءُ وَ لا يَفْعَلُ ما يَشاَّءُ غَيْرُهُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ كَما يُحِبُّ اللّهُ

مخصوص خدايي است كه مي كند آنچه بخواهد و ديگري چنان نيست كه هر چه خواهد بكند ستايش او راست چنانچه

اَنْ يُحْمَدَ الْحَمْدُ لِلّهِ كَما هُوَ اَهْلُهُ اَللّهُمَّ اَدْخِلْني في كُلِّ خَيْرٍ اَدْخَلْتَ

دوست دارد كه ستايش شود ستايش خاص اوست چنانچه شايسته آنست خدايا مرا در هر خيري كه محمد و آلش را در آن

فيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ اَخْرِجْني مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً

درآورده اي درآور و بيرونم آور از هر شري كه محمد و آلش را از آن بيرون آورده اي

وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ #پنجم در هر صبح و شام

درود خدا بر محمد و آلش باد * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ده مرتبه بگو سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَرُ

* * * * * * * * * * * منزه است خدا و ستايش خاص خدا است و معبودي جز خدا نيست و خدا بزرگتر است .

و از جمله دعاهاي در اين دو وقت دعاي عَشَرات است كه بعد از اين خواهد آمد.
فصل سوّم
ذكر دعاهاي ايّام هفته منقول از ملحقات صحيفه سجّاديه
دعاي روز يكشنبه
بنام خداي بخشاينده مهربان

بِسْمِ اللّهِ الَّذي لا اَرْجُو اِلاّ فَضْلَهُ وَ لا اَخْشي اِلاّ عَدْلَهُ وَ لا اَعْتَمِدُ اِلاّ

بنام خدايي كه جز فضلش اميدي ندارم و جز عدلش از چيزي ترس ندارم و جز به گفته او اعتماد ندارم و جز

قَوْلَهُ وَ لا اُمْسِكُ اِلاّ بِحَبْلِهِ بِكَ اَسْتَجيرُ يا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضْوانِ مِنَ

به رشته (بندگي و اخلاص ) او چنگ نزنم اي داراي گذشت و خوشنودي به تو پناه برم از

الظُّلْمِ وَ الْعُدْوانِ وَمِنْ غِيَرِ الزَّمانِ وَ تَواتُرِ الاْحْزانِ وَ طَوارِقِ

ستم و دشمني (خلق ) و از دگرگونيهاي روزگار و پي درپي رسيدن اندوهها و

الْحَدَثانِ وَ مِنِ انْقِضاَّءِ الْمُدَّةِ قَبْلَ التَّاَهُّبِ وَ الْعُدَّةِ وَ اِيّاكَ اَسْتَرْشِدُ

حوادث ناگوار شب و از سپري شدن عمر قبل از آمادگي و توشه گيري و تنها از تو راهنمايي مي جويم

لِما فيهِ الصَّلاحُ وَ الاِْصْلاحُ وَ بِكَ اَسْتَعينُ فيما يَقْتَرِنُ بِهِ النَّجاحُ وَ

براي آنچه صلاح و اصلاح من در آنست و از تو ياري طلبم در (رسيدن به ) آنچه مقرون به كاميابي و

الاِْنْجاحُ وَ اِيّاكَ اَرْغَبُ في لِباسِ الْعافِيَةِ وَتَمامِها وَ شُمُولِ

كامروايي است و از تو اميد دارم براي پوشش لباس تندرستي كامل و شمول

السَّلامَةِ وَ دَوامِها وَ اَعُوذُ بِكَ يا رَبِّ مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطينِ وَ

سلامتي دائم و پناه مي برم به تو اي پروردگار از وسوسه هاي شياطين و

اَحْتَرِزُ بِسُلْطانِكَ مِنْ جَوْرِ السَّلاطينِ فَتَقَبَّلْ ما كانَ مِنْ صَلوتي

احتراز جويم بوسيله سلطنت تو از ستم سلاطين پس (اي خدا) نماز

وَصَوْمي وَ اجْعَلْ غَدي وَ ما بَعْدَهُ اَفْضَلَ مِنْ ساعَتي وَ يَوْمي وَ

و روزه ام را بپذير و فرداي من و مابعد آنرا بهتر از اين ساعت و امروزم قرارده و

اَعِزَّني في عَشيرَتي وَ قَوْمي وَ احْفَظْني في يَقْظَتي وَ نَوْمي فَاَنْتَ

مرا در ميان فاميل و خويشانم عزيز گردان و مرا در بيداري و خوابم حفظ كن كه تويي

اللّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اِنّي اَبْرَءُ اِلَيْكَ في

خدايي كه بهترين نگهباني و تو مهربانترين مهرباناني خدايا من بسوي تو بيزاري جويم و در اين

يَوْمي هذا وَ ما بَعْدَهُ مِنَ الاْحادِ مِنَ الشِّرْكِ وَ الاِْلْحادِ وَ اُخْلِصُ لَكَ

روز و روزهاي يكشنبه ديگر از شرك و بي ديني و دعايم را براي تو خالص مي كنم تا