بخش 3

دعای روز دوشنبه دعای روز سه شنبه دعای روز چهارشنبه دعای روز پنجشنبه دعای روز جمعه دعای روز شنبه در فضیلت واعمال شب و روز جمعه اعمال شب جمعه

مفاتيح الجنان

دُعاَّئي تَعَرُّضاً لِلاِْجابَةِ وَ اُقيمُ عَلي طاعَتِكَ رَجاَّءً لِلاِْثابَةِ فَصَلِّ

در معرض اجابت قرار گيرد و همچنان بر اطاعتت پايداري مي كنم پس

عَلي مُحَمَّدٍ خَيْرِ خَلْقِكَ الدّاعي اِلي حَقِّكَ وَاَعِزَّني بِعِزِّكَ الَّذي

درود فرست بر محمد بهترين خلق خود آنكه (مردم را) بسوي حقانيتت خواند و مرا به عزت

لايُضامُ وَ احْفَظْني بِعَيْنِكَ الَّتي لا تَنامُ وَ اخْتِمْ بِالاِنْقِطاعِ اِلَيْكَ

تزلزل ناپذيرت عزيز گردان و به ديده ات كه هرگز نخوابد حفظ كن و ببريدن از خلق و توجه بسوي

اَمْري وَ بِالْمَغْفِرَةِ عُمْري اِنَّكَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ

خودت كارم را به پايان رسان و عمرم را قرين به آمرزش به اتمام رسان كه همانا تويي آمرزنده مهربان

دعاي روز دوشنبه
بنام خداي بخشاينده مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي لَمْ يُشْهِدْ اَحَداً حينَ فَطَرَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ

ستايش خاص خدايي است كه هيچكس را گواه نياورد در آن هنگامي كه آسمانها و زمين را آفريد و

لاَاتَّخَذَ مُعيناً حينَ بَرَءَ النَّسَماتِ لَمْ يُشارَكْ فِي الاِْلهِيَّةِ وَ لَمْ يُظاهَرْ

كمك كاري براي خود نگرفت در آن هنگامي جنبندگان را پديد آورد در معبوديت خود شريك ندارد

فِي الْوَحْدانِيَّةِ كَلَّتِ الاَْلْسُنُ عَنْ غايَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ كُنْهِ

در يكتايي پشتيباني نشود زبانها از حد وصفش لال و عقلها از كنه

مَعْرِفَتِهِ وَ تَواضَعَتِ الْجَبابِرَةُ لِهَيْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْيَتِهِ وَ انْقادَ

معرفتش عاجز است گردنكشان در برابر هيبتش فروتن و چهره ها از بيم و هراسش خاضع و

كُلُّ عَظيمٍ لِعَظَمَتِهِ فَلَكَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوالِياً مُسْتَوْسِقاً [ثِقاً]

هر بزرگي در عظمتش رام گشته پس خاص تو است ستايش پي درپي و منظم ، و دنباله دار و محكم

وَصَلَواتُهُ عَلي رَسُولِهِ اَبَداً وَ سَلامُهُ داَّئِماً سَرْمَداً اَللّهُمَّ اجْعَلْ اَوَّلَ

و درودهاي ابدي و تحيت هميشگي و دائمي تو بر پيامبرت باد خدايا آغاز

يَوْمي هذا صَلاحاً وَ اَوْسَطَهُ فَلاحاً وَ آخِرَهُ نَجاحاً وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ

امروز مرا صلاح و وسطش را رستگاري و پايانش را كامروايي قرارده و پناه مي برم به تو از

يَوْمٍ اوَّلُهُ فَزَعٌ وَ اَوسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْتَغْفِرُكَ

روزي كه آغازش ترس و وسطش بي تابي و پايانش درد و رنج باشد خدايا از تو آمرزش خواهم

لِكُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ كُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ كُلِّ عَهْدٍ عاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ اَفِ بِهِ

براي هر نذري كه كرده ام و هر وعده اي كه دادم و هر عهدي كه بستم ولي به آن وفا نكرده ام و درباره

وَ اَسْئَلُكَ في مَظالِمِ عِبادِكَ عِنْدي فَاَيَّما عَبْدٍ مِنْ عَبيدِكَ اَوْ اَمَةٍ مِنْ

حقوق و مظلمه هايي كه از بندگانت به گردن دارم درخواست مي كنم كه هر بنده اي از بندگانت يا هر كنيزي از

اِماَّئِكَ كانَتْ لَهُ قِبَلي مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُها اِيّاهُ في نَفْسِهِ اَوْ في عِرْضِهِ اَوْ

كنيزانت كه در گردن من حقي دارد و از من ستمي به او رسيده در جانش يا در ابرويش يا

في مالِهِ اَوْ في اَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ اَوْ غيبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِها اَوْ تَحامُلٌ عَلَيْهِ بِمَيْلٍ

در مالش يا در خانواده و فرزندش يا غيبتي از او كرده ام يا باري بر دوشش نهاده ام كه سببش خواهش

اَوْ هَويً اَوْ اَنَفَةٍ اَوْ حَمِيَّةٍ اَوْ رِياَّءٍ اَوْ عَصَبِيَّةٍ غاَّئِباً كانَ اَوْ شاهِداً وَ

يا هواي نفس يا خودخواهي يا رشك يا خودنمايي يا تعصب بيجا بوده چه آن كس غايب باشد چه حاضر،

حَيّاً كانَ اَوْ مَيِّتاً فَقَصُرَتْ يَدي وَضاقَ وُسْعي عَنْ رَدِّها اِلَيْهِ وَ

زنده باشد يا مرده ، و دست من اكنون كوتاه و وسعم نارسا است از اينكه آن حق را به او رد كنم و

الْتَحَلُّلِ مِنْهُ فَاَسْئَلُكَ يا مَنْ يَمْلِكُ الْحاجاتِ وَهِيَ مُسْتَجيبَةٌ لِمَشِيَّتِهِ

از او حلاليت جويم پس از تو مي خواهم اي كسي كه مالك حاجاتي و به خواست تو آنها مستجاب گردد

وَ مُسْرِعَةٌ اِلي اِرادَتِهِ اَنْ تُصَلِيَّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ

و بسوي اراده ات شتابان شوند (مي خواهم ) كه درود فرستي بر محمد و آلش و آن شخص را

تُرْضِيَهُ عَنّي بِما شِئْتَ وَ تَهَبَ لي مِنْ عِنْدِكَ رَحْمَةً اِنَّهُ لا تَنْقُصُكَ

به آنطور كه خواهي از من خوشنود گرداني و از نزد خود به من رحمتي بخشي زيرا كه آمرزش از تو نكاهد

الْمَغْفِرَةُ وَ لا تَضُرُّكَ الْمَوْهِبَةُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اَوْلِني في

و بخشش به تو زيان نرساند اي مهربانترين مهربانها خدايا به من عطا كن در

كُلِّ يَوْمِ اثْنَيْنِ نِعْمَتَيْنِ مِنْكَ ثِنْتَيْنِ سَعادَةً في اَوَّلِهِ بِطاعَتِكَ وَ نِعْمَةً

هر روز دوشنبه دو نعمت از جانب خودت يكي خوشبختي در اول روز به وسيله فرمانبرداري تو و ديگر نعمتي

في اخِرِهِ بِمَغْفِرَتِكَ يا مَنْ هُوَ الاِْلهُ وَ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِواهُ.

در آخر روز به آمرزش و مغفرتت اي كسي كه تنها معبود ما او است و گناهان را جز او كسي نيامرزد.

دعاي روز سه شنبه
بنام خداي بخشاينده مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّهِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ كَما يَسْتَحِقُّهُ حَمْداً كَثيراً وَ اَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ

ستايش خاص خدا است و حق اوست آنچنانكه شايسته و لايق اوست بسيار، و پناه برم به خدا از بدي شر

نَفْسي اِنَّ النَّفْسَ لاَمّارَةٌ بِالسُّوَّءِ اِلاّ م ا رَحِمَ رَبّي وَ اَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ

نفس خود كه همانا نفس وادار كننده به بدي است مگر آن را كه پروردگار رحم كند و پناه برم به او از شر

الشَّيْطانِ الَّذي يَزيدُني ذَنْباً اِلي ذَنْبي وَ اَحْتَرِزُ بِهِ مِنْ كُلِّ جَبّارٍ

شيطان كه (پيوسته ) گناهي بر گناهم بيفزايد و بوسيله او پناه گيرم از شر هر گردنكش

فاجِرٍ وَ سُلْطانٍ جاَّئِرٍ وَ عَدُوٍّ قاهِرٍ اَللّهُمَّ اجْعَلْني مِنْ جُنْدِكَ فَاِنَّ

تبه كار و حكمران ستمكار و دشمن قهاري خدايا مرا از لشكر خود قرار ده زيرا

جُنْدَكَ هُمُ الْغالِبُونَ وَ اجْعَلْني مِنْ حِزْبِكَ فَاِنَّ حِزْبَكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ

سپاه تو فقط پيروزند و از حزب خويش قرارم ده زيرا حزب تو فقط رستگارند و

اجْعَلْني مِنْ اَوْلِياَّئِكَ فَاِنَّ اَوْلِياَّئَكَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ

از اولياء خود قرارم ده زيرا اولياء تو هستند كه خوف و ترسي برايشان نيست و حزن و اندوهي ندارند

اَللّهُمَّ اَصْلِحْ لي ديني فَاِنَّهُ عِصْمَةُ اَمْري وَ اَصْلِحْ لي اخِرَتي فَاِنَّها

خدايا دينم را اصلاح كن كه دين نگهدار كار من است و آخرتم را اصلاح كن كه

دارُ مَقَرّي وَ اِلَيْها مِنْ مُجاوَرَةِ اللِّئامِ مَفَرّي وَ اجْعَلِ الْحَيوةَ زِيادَةً

خانه پايدار من آنجا است و از مجاورت لئيمان گريزگاهم بدانجا است ، و زندگي را براي من مايه فزوني

لي في كُلِّ خَيْرٍ وَ الْوَفاةَ راحَةً لي مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي

در هر كار خيري قرار ده و مرگ را آسودگي از هر شري برايم مقرر فرما. خدا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ تَمامِ عِدَّةِ الْمُرْسَلينَ وَ عَلي آلِهِ الطَّيِّبينَ

محمد خاتم پيمبران و كامل كننده شماره رسولان و بر آل پاك و

الطّاهِرينَ وَاَصْحابِهِ الْمُنْتَجَبينَ وَ هَبْ لي فِي الثُّلَثاَّءِ ثَلاثاً لا تَدَعْ

پاكيزه اش و اصحاب برگزيده اش و در روز سه شنبه سه چيز به من عطا كن :

لي ذَنْباً اِلاّ غَفَرْتَهُ وَ لا غَمّاً اِلاّ اَذْهَبْتَهُ وَ لا عَدُوّاً اِلاّ دَفَعْتَهُ بِبِسْمِ اللّهِ

هرگناهي را از من بيامرز، و هر اندوهي را از من دور كن ، و هر دشمني را از من دفع فرما بنام خدا

خَيْرِ الاْسْماَّءِ بِسْمِ اللّهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّماَّءِ اَسْتَدْفِعُ كُلَّ مَكْرُوهٍ

كه بهترين نامها است به نام خدا پروردگار زمين و آسمان دور كنم از خود هر بدي را

اَوَّلُهُ سَخَطُهُ وَ اَسْتَجْلِبُ كُلَّ مَحْبُوبٍ اَوَّلُهُ رِضاهُ فَاخْتِمْ لي مِنْكَ

كه آغازش خشم او است و مي كشم بسوي خود هر كار محبوبي را كه آغازش خوشنودي او است پس از جانب خود كارم را

بِالْغُفْرانِ يا وَلِيَّ الاِْحْسانِ .

به آمرزش پايان ده اي صاحب احسان .

دعاي روز چهارشنبه
به نام خداي بخشاينده مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي جَعَلَ اللَّيْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً

ستايش خدايي را كه شب را پوشش (خلق ) قرار داد و خواب را مايه آسايش و روز را (وسيله ) تكاپو و جنبش

لَكَ الْحَمْدُ اَنْ بَعَثْتَني مِنْ مَرْقَدي وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً حَمْداً

ستايش خاص تو است كه مرا از خوابگاهم برانگيختي و اگر اراده مي كردي خوابم را هميشگي مي كردي آن ستايشي كه

دائِماً لا يَنْقَطِعُ اَبَداً وَ لا يُحْصي لَهُ الْخَلاَّئِقُ عَدَداً اَللّ- هُمَّ لَكَ الْحَمْدُ

دائمي است و قطع نگردد و خلائق شماره اش نتوانند خدايا ستايش خاص تو است كه

اَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّيْتَ وَقَدَّرْتَ وَ قَضَيْتَ وَ اَمَتَّ وَ اَحْيَيْتَ وَ اَمْرَضْتَ وَ

آفريدي و پرداختي و اندازه كردي و گذراندي و ميراندي و زنده كردي ، بيمار كردي و

شَفَيْتَ وَ عافَيْتَ وَ اَبْلَيْتَ وَعَلَي الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ وَ عَلَي الْمُلْكِ

شفا دادي ، تندرست كردي و گرفتار ساختي و بر عرش استيلا يافتي و بر ملك وجود

احْتَوَيْتَ اَدْعُوكَ دُعاَّءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسيلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ حيلَتُهُ وَ

احاطه داري مي خوانمت خواندن آنكس كه وسيله اش ضعيف و راه چاره اش قطع شده

اقْتَرَبَ اَجَلُهُ وَ تَداني فِي الدُّنْيا اَمَلُهُ وَ اشْتَدَّتْ اِلي رَحْمَتِكَ فاقَتُهُ وَ

و مرگش نزديك گشته و آرزويش در دنيا اندك شده و سخت نيازمند رحمتت گرديده و

عَظُمَتْ لِتَفْريطِهِ حَسْرَتُهُ وَ كَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ وَخَلُصَتْ لِوَجْهِكَ

افسوسش در كوتاهي و تقصير خود بزرگ گشته و لغزش و خطايش بسيار شده و

تَوْبَتُهُ فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ عَليَّ اَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبينَ

توبه اش بدرگاه تو خالص گرديده پس درود فرست بر محمد خاتم پيمبران و بر خاندان پاك

الطّاهِرينَ وَ ارْزُقْني شَفاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ لا

پاكيزه اش و شفاعت محمد صلي الله عليه و آله و سلم را

تَحْرِمْني صُحْبَتَهُ اِنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اقْضِ لي فِي

را روزي من گردان و از همنشيني او محرومم مكن كه تو ارحم الراحمين هستي خدايا در روز

الاْرْبَعاَّءِ اَرْبَعاً اِجْعَلْ قُوَّتي في طاعَتِكَ وَ نَشاطي في عِبادَتِكَ وَ

چهارشنبه چهار حاجت مرا برآور: نيرويم را در طاعت خويش قرار ده و نشاط و شادمانيم را در عبادتت و

رَغْبَتي في ثَوابِكَ وَزُهْدي فيما يُوجِبُ لي اَليمَ عِقابِكَ اِنَّكَ لَطيفٌ

رغبت و ميلم را در پاداش نيكت و پارساييم را در آنچه موجب عذاب دردناك براي من گردد كه همانا تو نسبت به هرچه

لِما تَشاَّءُ .

بخواهي مدارا كني .

دعاي روز پنجشنبه
بنام خداي بخشاينده مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي اَذْهَبَ اللَّيْلَ مُظْلِماً بِقُدْرَتِهِ وَ جاَّءَ بِالنَّهارُ مُبْصِراً

ستايش خاص خدايي است كه شب تار را به قدرتش برد و روز روشن را

بِرَحْمَتِهِ وَكَساني ضِياَّئَهُ وَ اَنَا في نِعْمَتِهِ اَللّهُمَّ فَكَما اَبْقَيْتَني لَهُ

برحمت خويش بياورد وروشني روزرا درآن حال كه مستغرق نعمتش بودم دربرم كرد خداياهمچنانكه مرا تا به امروز نگهداشتي

فَاَبْقِني لاِمْثالِهِ وَ صَلِّ عَلَي النَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لا تَفْجَعْني فيهِ وَ

براي روزهاي ديگر امثال آن نيز نگهدار و درود فرست بر محمد و آلش و داغدارم مكن در

في غَيْرِهِ مِنَ اللَّيالي وَ الاْيّامِ بِارْتِكابِ الْمَحارِمِ وَ اكْتِسابِ الْمَأ ثِمِ

اين روز و شبها و روزهاي ديگر به سبب دست زدن به كارهاي حرام و فراهم آوردن گناهان

وَ ارْزُقْني خَيْرَهُ وَ خَيْرَ ما فيهِ وَخَيْرَ ما بَعْدَهُ وَ اصْرِفْ عَنّي شَرَّهُ وَ

و خير اين روز و آنچه در آن است و خير روزهاي بعد را نيز روزي من گردان و شر اين روز و آنچه در آن است و

شَرَّ ما فيهِ وَ شَرَّما بَعْدَهُ اَللّهُمَّ اِنّي بِذِمَّةِ الاِْسْلامِ اَتَوَسَّلُ اِلَيْكَ وَ

شر روزهاي بعدش را از من دور گردان خدايا من به پيمان اسلام به سويت توسل جويم و

بِحُرْمَةِ الْقُرْآنِ اَعْتَمِدُ عَلَيْكَ وَ بِمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفي صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ

به حرمت قرآن بر تو اعتماد كنم و به وسيله محمد مصطفي صلي الله عليه و

آلِهِ اَسْتَشْفِعُ لَدَيْكَ فَاعْرِفِ اللّهُمَّ ذِمَّتِيَ الَّتي رَجَوْتُ بِها قَضاَّءَ

آله در نزدت شفاعت جويم پس بشناس خدايا پيماني را كه بدان اميد برآوردن

حاجَتي يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اقْضِ لي فِي الْخَميسِ خَمْساً لا

حاجتم را دارم اي مهربانترين مهربانها خدايا در روز پنجشنبه پنج حاجتم را برآور كه جز

يَتَّسِعُ لَها اِلاّ كَرَمُكَ وَ لا يُطيقُها اِلاّ نِعَمُكَ سَلامَةً اَقْوي بِها عَلي

بزرگواري تو گنجايش آنها را ندارد و جز نعمتهاي تو بر آن توانا نيست : تندرستي كه بوسيله آن بر

طاعَتِكَ وَعِبادَةً اَسْتَحِقُّ بِها جَزيلَ مَثُوبَتِكَ وَ سَعَةً فِي الْحالِ مِنَ الرِّزْقِ

انجام طاعتت نيرو گيرم ، و پرستشي كه بدان مستحق پاداشت گردم ، و فراخي در حال از طريق روزي

الْحَلالِ وَ اَنْ تُؤْمِنَني في مَواقِفِ الْخَوْفِ بِاَمْنِكَ وَ تَجْعَلَني مِنْ

حلال ، و ديگر آنكه مرا در توقفگاههاي خوفناك (برزخ و قيامت ) بوسيله امان خود ايمن گرداني و از

طَوارِقِ الْهُمُومِ وَالْغُمُومِ في حِصْنِكَ وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

حوادث اندوهناك و غمگين در پناه خود قرارم دهي و درود فرست بر محمد و آلش

وَاجْعَلْ تَوَسُّلي بِهِ شافِعاً يَوْمَ الْقِيمَةِ نافِعاً اِنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ

و توسل مرا بدان حضرت در روز قيامت شفيع و سودمند براي من قرار ده كه همانا تو مهربانترين مهرباناني

دعاي روز جمعه
بنام خداي بخشاينده مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الاْوَّلِ قَبْلَ الاِْنْشاَّءِ وَ الاِْحْياَّءِ وَ الاْ خِرِ بَعْدَ فَناَّءِ الاْشْياَّءِ

ستايش خاص خداييست كه آغاز هستي پيش از پيدايش و زندگي است و پايان پس از فناء موجودات ،

الْعَليمِ الَّذي لا يَنْسي مَنْ ذَكَرَهُ وَ لا يَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ وَ لا يَخيبُ

دانايي كه هر كه يادش كند وي را از ياد نبرد و نعمتش را از آنكه سپاس مي دارد نكاهد

مَنْ دَعاهُ وَ لا يَقْطَعُ رَجاَّءَ مَنْ رَجاهُ اَللّهُمَّ اِنّي اُشْهِدُكَ وَ كَفي بِكَ

و نوميد نسازد آنكه او را بخواند و اميد اميدوارش را قطع نكند خدايا من تو را گواه گيرم و گواه بودن تو كافي است

شَهيداً وَ اُشْهِدُ جَميعَ مَلاَّئِكَتِكَ وَ سُكّ انَ سَم و اتِكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ

و گواه گيرم تمام فرشتگان و ساكنين آسمانها و حاملين عرشت را

وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ اَنْبِياَّئِكَ وَرُسُلِكَ وَ اَنْشَاْتَ مِنْ اَصْنافِ خَلْقِكَ اَنّي

و پيمبران و رسولانت را كه برانگيختي و انواع موجودات بي حسابي را كه آفريدي (همه را گواه گيرم )

اَشْهَدُ اَنَّكَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ وَ لا عَديلَ

كه من گواهي دهم تويي خدايي كه معبودي جز تو نيست و يگانه اي كه شريك و همتا نداري

وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِكَ وَ لا تَبْديلَ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

و خلاف و تغيير و تبديلي در گفتار تو نيست و گواهي دهم كه محمد صلي الله عليه و آله

عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ اَدّي ما حَمَّلْتَهُ اِلَي العِبادِ وَ جاهَدَ فِي اللّهِ عَزَّوَجَلَّ

بنده و رسول تو است كه بدانچه ماءمورش كرده بودي به بندگانت رساند و درباره خداي عزوجل

حَقَّ الْجِهادِ وَ اَنَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقُّ مِنَ الثَّوابِ وَ اَنْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌ

آنطور كه بايد كوشش كرد و بدان پاداش نيكي كه حق و درست بود مژده داد و بدان عقابي كه راست بود

مِنَ الْعِقابِ اَللّهُمَّ ثَبِّتْني عَلي دينِكَ ما اَحْيَيْتَني وَ لا تُزِغْ قَلْبي بَعْدَ

بيم داد خدايا تا مرا زنده نگاه داري بر دين خويش ثابتم گردان و دلم را پس از آنكه

اِذْ هَدَيْتَني وَ هَبْ لي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ صَلِّ عَلي

راهنماييم كرده اي منحرف مساز و به من از نزد خود رحمتي بخشاي كه همانا تويي بخشايشگر درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَعَلي آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْني مِنْ اَتْباعِهِ وَ شيعَتِهِ وَ احْشُرْني

محمد و بر آلش و مرا از پيروان و شيعيانش قرار ده و در گروه وي محشورم كن

في زُمْرَتِهِ وَوَفِّقْني لاِداَّءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ وَ ما اَوْجَبْتَ عَلَيَّ فيها

و موفقم دار براي اداء فرائض جمعه ها و طاعاتي كه در آنها بر من واجب كردي

مِنَ الطّاعاتِ وَقَسَمْتَ لاِهْلِها مِنَ الْعَطاَّءِ في يَوْمِ الْجَزاَّءِ اِنَّكَ اَنْتَ

و عطاهايي كه در روز جزا به اهل آن (طاعات و جمعه ها) قست كرده اي كه همانا تويي

الْعَزيزُ الْحَكيمُ

مقتدر فرزانه

دعاي روز شنبه
به نام خداي بخشاينده مهربان

بِسْمِ اللّهِ كَلِمَةُ الْمُعْتَصِمينَ وَ مَقالَةُِ الْمُتَحَرِّزينَ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ تَعالي

بنام خدا سخن پناهندگان و گفتار پناه جويان و پناه مي برم به خداي تعالي

مِنْ جَوْرِ الْجاَّئِرينَ وَ كَيْدِ الْحاسِدينَ وَ بَغْيِ الظّالِمينَ وَ اَحْمَدُهُ

از جور ستمكاران و بدانديشي حسودان و ستم بيدادگران و مي ستايمش

فَوْقَ حَمْدِ الْحامِدينَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْواحِدُ بِلا شَريكٍ وَ الْمَلِكُ بِلا

فوق ستايش ستايش كنندگان خدايا تويي يگانه بي شريك و پادشاه بي نياز (كه پادشاهي را ديگري به او

تَمْليكٍ لا تُضادُّ في حُكْمِكَ وَ لا تُنازَعُ في مُلْكِكَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ

تمليك نكرده ) در برابر فرمان تو ضديت نشود و در پادشاهيت كشمكشي روي ندهد از تو مي خواهم كه درود فرستي

عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ اَنْ تُوزِعَني مِنْ شُكْرِ نُعْماكَ ما

بر محمد بنده و رسولت و به من طريقه سپاسگزاري نعمتهايت را چنان

تَبْلُغُ بي غايَةَ رِضاكَ وَ اَنْ تُعينَني عَلي طاعَتِكَ وَلُزُومِ عِبادَتِكَ

بياموزي كه مرا به سرحد خشنوديت برساند و كمكم دهي بر طاعت خود و پيوستگي عبادت خويش

وَاسْتِحْقاقِ مَثُوبَتِكَ بِلُطْفِ عِنايَتِكَ وَ تَرْحَمَني بِصَدّي عَنْ

و استحقاق پاداشت بوسيله لطف و عنايتت و به من ترحم كني به اينكه تا زنده ام

مَعاصيكَ ما اَحْيَيْتَني وَ تُوَفِّقَني لِما يَنْفَعُني ما اَبْقَيْتَني وَ اَنْ تَشْرَحَ

از گناهان بازم داري و تا زماني كه در اين جهان نگاهم داري موفقم داري به آنچه سودم رساند و بوسيله

بِكِتابِكَ صَدْري وَ تَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْري وَ تَمْنَحَنِي السَّلامَةَ في

كتاب خود (قرآن ) سينه ام بگشايي و با خواندن آن جرم و گناهم بريزي و سلامت در

ديني وَ نَفْسي وَلاتُوحِشَ بي اَهْلَ اُنْسي وَ تُتِمَّ اِحْسانَكَ فيما بَقِيَ

دين و جانم عطا كني و همدمانم را براي من وحشتناك مكن و احسانت را در مابقي

مِنْ عُمْري كَما اَحْسَنْتَ فيما مَضي مِنْهُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

عمر درباره من به اتمام رسان چنانچه در گذشته احسان كردي اي مهربانترين مهربانها

فصل چهارم
در فضيلت واعمال شب و روز جمعه
بدان كه شب و روز جمعه را امتياز تامّ است از ساير ليالي و ايّام بمزيد رفعت و شرافت و نباهت از رسول خدا صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله روايت شده كه شب جمعه و روز جمعه بيست و چهار ساعت است و در هر ساعت حقّ تعالي ششصد هزار كس را از جهنّم آزاد كند و از حضرت صادق عليه السلام وارد شده كه هر كه بميرد ما بين زوال روز پنجشنبه تا زوال روز جمعه خدا پناه دهد او را از فشار قبر و نيز از آن حضرت منقول است كه جمعه را حقّي و حرمتي عظيم هست پس زنهار كه ضايع نگرداني حرمت آن را و تقصير مكن در چيزي از عبادت حق تعالي در آن روز و تقرّب جو بسوي خدا به عملهاي شايسته و ترك نما جميع محرّمات خدا را زيرا كه خدا ثواب طاعات را مضاعف مي گرداند و عقوبت گناهان را محو مي نمايد و درجات مؤ منان را در دنيا و عقبي بلند مي گرداند و شبش ‍ در فضيلت مانند روز است اگر تواني كه شب جمعه را زنده داري به نماز و دعا تا صبح بكن بدرستي كه خداوند عالَم در شب جمعه ملائكه را براي مزيد كرامت مؤ منان به آسمان اوّل ميفرستد كه حسنات ايشان را زياده گردانند و گناهان ايشان را محو كنند و حقّ تعالي واسِعُ العَطا و كريم است ، و نيز در حديث معتبر از آن حضرت مرويست كه گاه هست كه مؤ من دعا مي كند براي حاجتي و حقّ تعالي قضاي حاجت او را تاءخير مي كند تا اينكه در روز جمعه حاجت او را برآورد و براي فضيلت جمعه مضاعف گرداند، و فرمود كه چون برادران يوسف عليه السلام از حضرت يعقوب عليه السلام استدعاي طلب آمرزش گناهان خود كردند گفت سَوْفَ اَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي يعني بعد از اين استغفار خواهم كرد براي شما از پروردگار خود حضرت فرمود كه تاءخير كرد كه در سحر شب جمعه دعا كند تا مستجاب گردد، و نيز از آن حضرت مروي است كه چون شب جمعه مي آيد ماهيان دريا سر از آب بيرون مي آورند و وحشيان صحرا گردن مي كشند و حقّ تعالي را ندا مي كنند كه پروردگارا ما را عذاب مكن به گناه آدميان ، واز حضرت امام محمّد باقرعليه السلام منقول است كه حقّ سبحانه و تعالي امر مي نمايد ملكي را كه در هر شب جمعه از بالاي عرش ندا مي كند از اوّل شب تا آخر شب از جانب رَبِّ اَعلي كه آيا بنده مؤ مني هست كه پيش از طلوع صبح براي آخرت و دنياي خود مرا بخواند تا من دعاي او را مستجاب كنم آيا بنده مؤ مني هست كه پيش از طلوع صبح از گناه خود توبه كند پس من توبه او را قبول كنم آيا بنده مؤ مني هست كه من روزي او را تنگ كرده باشم و از من سؤ ال كند كه روزي او را زياد گردانم پيش از طلوع صبح پس روزي او را گشاده گردانم آيا بنده مؤ من بيماري هست كه از من سؤ ال كند پيش از طلوع صبح كه او را شفا دهم تا او را عافيت كرامت كنم آيا بنده مؤ من غمگين محبوسي هست كه پيش از طلوع صبح از من سؤ ال كند كه او را از زندان رها كنم و غمش را فرج دهم پس دعايش را مستجاب گردانم آيا بنده مؤ من مظلومي هست كه از من سؤ ال كند پيش از صبح براي دفع ستم ظالم تا من از براي او انتقام بكشم وحقّش را به او برگردانم پيوسته اين ندا را مي كند تا طلوع صبح ، و از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است كه حقّ تعالي جمعه را از همه روزها برگزيده و روزش را عيد گردانيده و شبش را مثل روزش گردانيده ، و از جمله فضيلت روز جمعه آنستكه هر حاجت كه در آنروز از خدا سؤ ال كنند برآورده مي شود و اگر جماعتي مستحقّ عذاب شوند چون شب جمعه و روز جمعه را دريابند و دعا كنند خدا آن عذاب را از ايشان برمي گرداند و امور مقدّره را حقّ تعالي در شب جمعه مبرم و محكم مي گرداند پس شب جمعه بهترين شبها و روزش بهترين روزها است و از حضرت صادق عليه السلام روايت شده كه بپرهيزيد از گناه در شب جمعه كه عقوبت گناهان در آن شب مضاعف است چنانچه ثواب حسنات مُضاعف است و هر كه معصيت خدا را در شب جمعه ترك كند حقّ تعالي گناهان گذشته او را بيامرزد و هر كه در شب جمعه معصيتي را علانيه بكند حقّ تعالي او را بگناهان جميع عمرش عذاب كند و عذاب آن گناه را بر او مضاعف كند، و بسند معتبر از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است كه حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرمود كه روز جمعه سيّد و بزرگتر روزها است حقّ تعالûH.مشغول نگردد زيرا كه در آنروز خدا گناه بندگان را مي آمرزد و رحمت خود را بر ايشان نازل مي گرداند و فضايل شب و روز جمعه زياده از آن است كه در اين مختصر ذكر شود.
اعمال شب جمعه
پس آن بسيار است و ما در اينجا اكتفا مي كنيم بذكر چند عمل : اوّل بسيار گفتن سُبْحانَ اللّهِ وَاللّهُ اَكْبَرُ وَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ و بسيار صلوات فرستادن همانا روايت شده كه جمعه شبش نوراني است و روزش بسيار روشن پس بسيار بگوئيد سُبْحانَ اللّهِ وَ اللّهُ اَكْبَرُ وَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وبسيارصلوات بفرستيد بر محمّد و آل محمّدعَليهمُ السلام و در روايت ديگر اَقَلّ صلوات در اين شب صد مرتبه است و آنچه زياده كني بهتر است ، و از حضرت صادق عليه السلام مرويست كه صلوات بر محمد و آل محمد در شب جمعه برابر است با هزار حسنه و محو مي كند هزار سيّئه را و بالا مي برد هزار درجه و مستحبّ است كه بسيار صلوات بفرستند بر محمّد و آل محمّد صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ بعد از نماز عصر روز پنجشنبه تا آخر روز جمعه ، و بسند صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقولست كه چون عصر روز پنجشنبه مي شود ملائكه از آسمان به زير مي آيند با قلمهاي طلا و صحيفه هاي نقره و نمي نويسند در پسين پنجشنبه و شب جمعه و روز جمعه تا آفتاب غروب كند بغير از صلوات بر محمّد و آل محمّد، و شيخ طوسي فرموده كه مستحبّ است در روز پنجشنبه صلوات فرستادن برپيغمبرصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله هزارمرتبه و مستحبّ است آنكه بگويد در آن

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ اءَهْلِكْ

خدايا درود فرست بر محمد و آلش و فرج ايشان را نزديك گردان و

عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الاِنْسِ مِنَ الاْوَّلينَ وَ الا خِرينَ و گفتن اين صلوات

دشمنانشانرا از جن و انس از اولين و آخرين نابود كن * * * * * * * * * * * *

صد مرتبه از بعد عصر پنجشنبه تا آخر روز جمعه فضيلت بسيار دارد و نيز شيخ فرموده

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


| شناسه مطلب: 77902