بخش 45

مفاتيح الجنان

فصل دوّم
اذن دخول حرمهاي مطهّره
اذن دخول مسجد حضرت رسول و مشاهد مشرفه
اوّل شيخ كفعمي فرموده چون خواستي داخل شوي به

مسجد حضرت رسول صلي الله عليه و آله يا در يكي از مشاهد مشرّفه ائمه : پس بگو: اَللّهُمَّ اِنّي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا من

وَقَفْتُ عَلي بابٍ مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَقَدْ

ايستادم بر در خانه اي از درهاي خانه هاي پيامبرت كه درودهاي تو بر او و ايشان باد و چنان است

مَنَعْتَ النّاسَ اَنْ يَدْخُلوُا اِلاّ بِاِذْنِهِ فَقُلْتَ يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا لا

كه تو قَدغَن فرموده اي كه مردم داخل آن گردند جز به اذن تو و فرمودي : اي كساني كه ايمان آورده ايد

تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِّيِ اِلاّ اَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ اَللّهُمَّ اِنّي اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ

داخل خانه هاي پيغمبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند

اي كساني كه ايمان آورده ايد تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِّيِ اِلاّ اَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ اَللّهُمَّ اِنّي اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ داخل خانه هاي پيغمبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند

خدايا من معتقدم به احترام

صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ في غَيْبَتِهِ كَما اَعْتَقِدُها في حَضْرَتِهِ

صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان غيبت و پنهانيش چنانچه اين عقيده را در زمان حضورش دارم

وَاَعْلَمُ اَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآئَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَحْيآءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ

و مي دانم كه رسول تو و جانشينانش عليهم السلام زنده اند و در نزد تو روزي مي خورند

يَرَوْنَ مَقامي وَيَسْمَعُونَ كَلامي وَيَرُدُّونَ سَلامي وَاَنِّكَ حَجَبْتَ

و هم اكنون جاي مرا مي بينند و سخنم رامي شنوند و جواب دهند به سلام من ولي تو جلوگيري

عَنْ سَمْعي كَلامَهُمْ وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمي بِلَذيذِ مُناجاتِهِمْ وَاِنّي

از گوش من شنيدن سخنشان را و باز كردي درب فهمم را به مناجات لذيذ ايشان و من اكنون

اَسْتَاذِنُكَ يا رَبِّ اوَّلاً وَاَسْتَاْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ ثانِياً

اي پروردگارم اولاً از تو اذن مي طلبم و ثانياً از رسول تو صلي اللّه عليه و آله

وَاَسْتَاْذِنُ خَليفَتَكَ الاِْمامَ الْمَفْروُضَ عَلَيَّ طاعَتُهُ فُلانَ بْنَ فُلانٍ

اذن مي گيرم و در مرحله سوم از جانشينت اين امامي كه اطاعتش را بر من واجب فرمودي - فلان پسر فلان -

بجاي فلان بن فلان نام ببرد آن امامي را كه مي خواهد زيارت كند وهمچنين نام پدرش را ببردمثلا اگر در زيارت امام حسين عليه السلام است بگويد الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِي عليه السلام و اگر در زيارت امام رضاعليه السلام

است بگويد: عَلِيَّ بْنَ مُوسَي الرَّضاعليه السلام وهكذا پس بگويد: وَالْمَلاَّئِكَةَ الْمُوَكَّلينَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * و فرشتگاني كه موكل

بِهذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ ثالِثاً ءَاَدْخُلُ يا رَسُولَ اللّهِ ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللّهِ

بر اين بقعه مباركه هستند اذن مي طلبم آيا داخل شوم اي رسول خدا؟ آيا داخل شوم اي حجت خدا؟

ءَاَدْخُلُ يا مَلاَّئِكَةَ اللّهِ الْمُقَرَّبينَ الْمُقيمينَ في ه ذَا الْمَشْهَدِ فَاْذَنْ لي

آيا داخل شوم اي فرشتگان مقرب خدا كه در اين زيارتگاه اقامت داريد؟ پس اذنم بده

يا مَوْلايَ في الدُّخُولِ اَفْضَلَ ما اَذِنْتَ لاِحَدٍ مِنْ اَوْلِياَّئِكَ فَاِنْ لَمْ اَكُنْ

اي مولاي من براي داخل شدن بهترين اذني را كه به يكي از دوستانت مي دهي كه اگر من

اَهْلاً لِذلِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِكَ پس ببوس عتبه مباركه را و داخل شو و بگو: بِسْمِ اللّهِ

شايسته آن نيستم مسلماً تو شايسته آني * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خدا

وَبِاللّهِ وَفي سَبيلِ اللّهِ وَعَلي مِلَّةِ رَسوُلِ اللّهِ صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ

و به ياد خدا و در راه خدا و بر كيش رسول خدا - كه درود خدا بر او و آلش باد -

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لي وَارْحَمْني وَتُبْ عَلَيَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ

خدايا بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستي توئي توبه پذير مهربان * * * * * *

اذن دخول سرداب مقدّس و بقاع منوّره
دوّم اذن دخولي است كه علاّمه مجلسي ؛ از نسخه قديمه از مؤ لّفات اصحاب براي دخول در سرداب مقدّس و

بُقاع منوّره ائمه : نقل فرموده و آن چنان است كه مي گوئي : اَللّهُمَّ اِنَّ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا

هذِهِ بُقْعَةٌ طَهَّرْتَها وَعَقْوَةٌ شَرَّفْتَها وَمَعالِمُ زَكَّيْتَها حَيْثُ اَظْهَرْتَ

اين بقعه اي است كه تو پاكش كردي و درباري است كه شرافتش دادي و جايگاههائي است كه پاكيزه اش ساختي زيرا آشكار كردي

فيها اَدِلَّةَ التَّوْحيدِ وَاَشْباحَ الْعَرْشِ الْمَجيدِ الَّذينَ اصْطَفَيْتَهُمْ مُلُوكاً

در آنها راهنماهاي توحيد و تمثالهاي عرش مجيد را آنانكه برگزيديشان به عنوان فرمانروا

لِحِفْظِ النِّظامِ وَاخْتَرْتَهُمْ رُؤَسآءَلِجَميعِالاْنامِ وَبَعَثْتَهُمْ لِقِيامِ الْقِسْطِ

براي حفظ نظام جهان وانتخابشان كردي به عنوان رياست براي همه مردم و برانگيختي آنهارا به منظور برپاداشتن عدالت

فِي ابْتِداءِ الْوُجُودِ اِلي يَوْمِ الْقِيمَةِ ثُمَّ مَنَنْتَ عَلَيْهِمْ بِاسْتِنابَةِ

از آغاز هستي تا روز رستاخيز سپس بر آنها منت نهادي كه ايشان را جايگزين

اَنْبِيآئِكَ لِحِفْظِ شَرايِعِكَ وَاَحْكامِكَ فَاَكْمَلْتَ بِاسْتِخْلافِهِمْ رِسالَةَ

پيمبرانت كردي تا شرايع دين و احكام تو را حفظ كنند و بدين ترتيب با جايگزين كردنشان موضوع رسالت پيمبران

الْمُنْذِرينَ كَما اَوْجَبْتَ رِياسَتَهُمْ في فِطَرِ الْمُكَلَّفينَ فَسُبْحانَكَ مِنْ

بيم دهنده را كامل گرداندي چنانچه واجب كردي رياست آنها را در سرشت آنانكه مكلف هستند پس منزهي تو

اِلهٍ ما اَرْاَفَكَ وَلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ مِنْ مَلِكٍ ما اَعْدَلَكَ حَيْثُ طابَقَ

اي معبود من كه چه اندازه مهرباني و معبودي نيست جز تو اي پادشاه كه براستي چقدر دادگري زيرا كه مطابق آمد

صُنْعُكَ ما فَطَرْتَ عَلَيْهِ الْعُقُولَ وَوافَقَ حُكْمُكَ ما قَرَّرْتَهُ فِي

آنچه را ساختي باآنچه كه خردها را بر آن سرشتي و موافق آمد حكم و دستور تو آنچه را در

الْمَعْقُولِ وَالْمَنْقُولِ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلي تَقْديرِكَ الْحَسَنَِ الْجَميلِ وَلَكَ

امور عقلي و نقلي مقرر داشتي پس حمد تو را سزا است بر اين اندازه گيري نيكو و زيبايت و

الشُّكْرُ عَلي قَضآئِكَ الْمُعَلَّلِ بِاَكْمَلِ التَّعْليلِ فَسُبْحانَ مَنْ لا يُسْئَلُ

سپاسگزاري تو را است بر اين قضاء و تقديرت كه كاملترين جهت و علت را دارا است پس منزه است آنكس كه از كاري كه كند

عَنْ فِعْلِهِ وَلا يُنازَعُ في اَمْرِهِ وَسُبْحانَ مَنْ كَتَبَ عَلي نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ

بازخواست نشود و در فرمانش كسي نزاع نكند و منزه است آنكه به عهده گرفته بر خويش مهر و رحمت را

قَبْلَ ابْتِدآءِ خَلْقِهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ الَّذي مَنَّ عَلَيْنا بِحُكّامٍ يَقُومُونَ مَقامَهُ

پيش از آنكه آغاز آفرينش كند و ستايش خاص خدائي است كه منت گذارد بر ما به وجود فرمانروائي كه جانشين اويند

لَوْ كانَ حاضِراً فِي الْمَكانِ وَلا اِله اِلا اللّهُ الَّذي شَرَّفَنا بِاَوْصِيآءَ

اگر فرضاً او در جائي حاضر مي شد و معبودي نيست جز آن خدائي كه ما را شرافت دادي به اوصيائي

يَحْفَظُونَ الشَّرايِعَ في كُلِّ الاْزْمانِ وَاللّهُ اَكْبَرُ الَّذي اَظْهَرَهُمْ لَنا

كه حفظ كنند شرايع را در هر زمان و خدا بزرگتر (از توصيف ) است آشكارشان كرد بوسيله

بِمُعْجِزاتٍ يَعْجُزُ عَنْهَا الثَّقَلانِ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ

معجزاتي كه عاجزند از آوردنش جن و انس جنبش و نيروئي نيست جز به خداي والاي بزرگي

الَّذي اَجْرانا عَلي عَوآئِدِهِ الْجَميلَةِ فِي الاُْمَمِ السّالِفينَ اَللّهُمَّ فَلَكَ

كه مقرر داشت براي ما آن نعمتهاي نيكي را كه به امتهاي گذشته عنايت كرده بود خدايا پس تو را است

الْحَمْدُ وَالثَّنآءُ الْعَلِيُّ كَما وَجَبَ لِوَجْهِكَ الْبَقآءُ السَّرْمَدِيُّ وَكَما

حمد و ثناي والا چنانچه واجب آمد براي ذات بقاء ابدي تو و چنانكه

جَعَلْتَ نَبِيَّنا خَيْرَ النَّبِيّينَ وَمُلُوكَنا اَفْضَلَ الْمَخْلُوقينَ وَاخْتَرْتَهُمْ عَلي

قرار دادي پيمبر ما را بهترين پيمبران و امامان ما را بهترين آفريدگان و برگزيديشان از روي

عِلْمٍ عَلَي الْعالَمينَ وَفِّقْنا للِسَّعْيِ اِلي اَبْوابِهِمُ الْعامِرَةِ اِلي يَوْمِ

دانش بر تمام جهانيان ما را موفق دار براي شتافتن به سوي درگاههاي آبادشان تا روز

الدّينِ وَاجْعَلْ اَرْواحَنا تَحِنُّ اِلي مَوْطِئَ اَقْدامِهِمْ وَنُفُوسَنا تَهْوِي النَّظَرَ

قيامت و ارواح ما را چنان كن كه مشتاقانه جاي پاي ايشان را بپويند و نفوس ما را هواخواه نگاه كردن

اِلي مَجالِسِهِمْ وَعَرَصاتِهِمْ حَتّي كَاَنَّنا نُخاطِبُهُمْ في حُضُورِ

به مجالسشان و آستانهاشان گردان بطوري كه گويا در حضور خودشان

اَشْخاصِهِمْ فَصَلَّي اللّهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سادَةٍ غائِبينَ وَمِنْ سُلالَةٍ طاهِرينَ

با آنها سخن مي گوئيم پس درود خدا بر ايشان ، آن آقايان غايب از نظر و آن پاك نژادان

وَمِنْ اَئِمَّةٍ مَعْصُومينَ اَللّهُمَّ فَاْذَنْ لَنا بِدُخُولِ هذِهِ الْعَرَصاتِ الَّتِي

و امامان معصوم خدايا پس اذنمان بده به وارد شدن به اين آستانهائي كه

اسْتَعْبَدْتَ بِزِيارَتِها اَهْلَ الاْرَضينَ وَالسَّمواتِ وَاَرْسِلْ دُمُوعَنا

به عبادت وادار كردي بوسيله زيارتشان اهل زمينها و آسمانها را و جاري كن اشكهاي ما را

بِخُشُوعِ الْمَهابَةِ وَذَلِّلْ جَوارِحَنا بِذُلِّ الْعُبُودِيِّةِ وَفَرْضِ الطّاعَةِ

بوسيله خشوع در برابر مهابت و بزرگيت و خوار گردان اعضا و جوارح ما را بخواري بندگي و فرض اطاعت

حَتّي نُقِرَّ بِما يَجِبُ لَهُمْ مِنَ الاْوْصافِ وَنَعْتَرِفَ بِاَنَّهُمْ شُفَعآءُ

تا اقرار كنيم به اوصافي كه براي ايشان واجب است و اعتراف كنيم كه آنها شفيعان

الْخَلايِقِ اِذا نُصِبَتِ الْمَوازينُ في يَوْمِ الاْعْرافِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَسَلامٌ

خلقند در آن هنگام كه ميزانها در روز اعراف (يعني روز قيامت ) نصب گردد و حمد خاص خدا است و سلام

عَلي عِبادِهِ الَّذينَ اصْطَفي مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطّاهِرينَ پس ببوس عتبه را و

بر بندگان برگزيده اش محمد و آل پاكشان باشد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

داخل شو درحالتي كه خاشع و گريان باشي پس بدرستي كه آن اذن دخولست از ايشان صَلَواتُاللّهِ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ.
فصل سوّم
كيفيت زيارات
-----
در زيارت حضرت رسول خدا و فاطمه زهراء و ائمّه بقيع صلواتُالله عليهم اجمعين در مدينه طيّبه : بدانكه مستحبّ مؤ كّد است در حقّ قاطبه مردم بخصوص حُجّاج ، مشرّف شدن به زيارت روضه مطهّره و آستانه منوّره فخر عالميان حضرت سيّد المرسلين محمّد بن عبداللّه صلوات اللّه و سلامه عليه و آله و ترك زيارت آن حضرت باعث آن مي شود كه جَفا شود در حق او در روز قيامت و شيخ شهيد فرموده كه اگر مردم ترك زيارت آن حضرت كنند بر امام است كه ايشان را مجبور كند به رفتن به زيارت آن حضرت زيرا كه ترك زيارت آن حضرت موجب جفايِ محرّمست شيخ صدوق از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود هرگاه اَحَدي از شما حجّ كند بايد كه حَجَّشْ را ختم كند به زيارت ما زيرا كه اين از تمامي حجّ است و نيز روايت كرده از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام كه فرمود تمام كنيد حجّ خود را به زيارت حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله كه ترك زيارت آن حضرت بعد از حجّ جفا و خلاف اَدَبَست و شما را امر به اين كرده اند و برويد به زيارت قبري چند كه حق تعالي لازم گردانيده است بر شما حقّ آنها و زيارت آنها را و روزي از حق تعالي طلب كنيد نزد آن قبرها و نيز از ابوالصَّلْت هَرَوي روايت كرده كه گفت به خدمت حضرت امام رضاعليه السلام عرض كرد كه چه مي فرمائي يابن رسول الله در حديثي كه اهل آن روايت مي كنند كه مؤ منين در بهشت زيارت مي كنند پروردگارشان را از منازل خود كنايه از آنكه معني حديث اگر درست باشد چيست با آنكه متضمّن است چيزي را كه بحسب ظاهر با اعتقاد حق درست نمي آيد پس حضرت جواب او را فرمودند به اين طريق كه اي اَبَاالصَّلت حق تعالي پيغمبرش محمّد صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله را افضل گردانيد از جميع خلقش از پيغمبران و ملائكه و طاعت او را طاعت خود و بيعت با او را بيعت با خود شمرد و زيارت او را زيارت خود شمرده چنانچه فرموده : مَنْ يُطِعِالرَّسُولَ فَقَدْ

اَطاعَاللّهَ و فرموده : اِنَّ

* * * * * * * * * * * * * * * * هر كه اطاعت كند از رسول به تحقيق كه خدا را اطاعت كرده * * * * *براستي

الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَاللّهَ يَدُاللّهِ فَوْقَ اَيْديهِمْ و حضرت

كساني كه با تو بيعت كرده اند همانا با خدا بيعت كرده اند و دست خدا بالاتر از دستهاي ايشان است * * * * *

رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله فرموده كه هر كه مرا زيارت كند در حال حيات يا بعد از فوت من چنان است كه حق تعالي را زيارت كرده باشد الخ و حميري در قُرْبُ الاِسْناد از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود كه رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرموده هر كه مرا زيارت كند در حيات من يا بعد از فوت من ، شفيع او گردم در روز قيامت و در حديثي است كه حضرت صادق عليه السلام روز عيدي در مدينه بود پس رفت به زيارت حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله و بر آن حضرت سلام كرد و فرمود كه ما بر اهل همه شهرها فضيلت داريم خواه مَكّه و خواه غير مكّه به سبب زيارت و سَلام ما بر رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله و شيخ طوسي رَحَمهُاللّهُ در تهذيب از يزيد بن عبدالملك روايت كرده و او از پدرش از جدّش كه گفت به خدمت حضرت فاطمه سلام اللّه عليها مشرّف شدم پس آن حضرت ابتدا فرمود به سلام بر من پس از من پرسيد كه براي چه آمده اي عرض كردم از براي طلب بركت و ثواب فرمود كه خبر داد مرا پدرم و اينك حاضر است كه هر كه بر او و بر من سه روز سلام كند حق تعالي بهشت را از براي او واجب گرداند گفتم در حيات او و شما فرمود بلي و همچنين بعد از موت ما علامه مجلسي رَحَمهُاللّهُ فرموده كه در حديث معتبر از عبداللّه بن عباس منقول است كه حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله فرمود كه هر كه امام حسن عليه السلام را در بقيع زيارت كند قَدمش بر صراط ثابت باشد در روزي كه قدمها از آن لغزد و در مقنعه از حضرت صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود هر كه مرا زيارت كند گناهانش آمرزيده شود و فقير و پريشان نميرد و شيخ طوسي رَحَمهُاللّهُ در تهذيب از حضرت امام حسن عسكري عليه السلام روايت كرده كه هر كه زيارت كند امام جعفر صادق عليه السلام و پدرش حضرت باقرعليه السلام را درد چشم نكشد و بيماري و دردي به او نرسد و مبتلا نميرد و ابن قولويه در كامل حديث طولاني از هشام بن سالم از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه از جمله فقرات او اين است كه مردي به خدمت حضرت صادق عليه السلام شرفياب شد و عرض كرد كه آيا زيارت بايد كرد پدرت را فرمود بلي عرض كرد چه چيز است از براي آنكه زيارت كند او را فرمود كه بهشت از براي او است اگر اعتقاد به امامت او داشته باشد و متابعت او كند عرض كرد كسي كه اعراض كند اززيارت او چه خواهد داشت فرمود حسرت خواهد داشت در يوم الحسرة كه روز قيامت است الخ

الخ

واحاديث دراين باب بسيار است و ما را همين مقدار كافي و وافي است .
زيارت حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله
امّا كيفيّت زيارت حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله پس چنين است هرگاه وارد شدي انشاءاللّه تعالي مدينه پيغمبرصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله پس غسل كن براي زيارت و چون خواستي داخل مسجد آن حضرت شوي بايست نزد در و بخوان آن اذن دخول اوّل را و داخل شو از در جبرئيل و مقدّم دار پاي راست را در وقت دخول پس صد مرتبه اَللّهُ اَكْبَرُ بگو پس دو ركعت نماز تحيّت مسجد بگذار و برو به سمت حجره شريفه و دست بمال بر آن و

ببوس آن را و بگو: اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * سلام بر تو اي رسول

اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِيَّ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ

خدا سلام بر تو اي پيغمبر خدا سلام بر تو اي محمد فرزند عبداللّه

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَِمَ النَّبِيّينَ اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ وَاَقَمْتَ

سلام بر تو اي خاتم پيمبران گواهي دهم كه تو رسالت را رساندي و

الصَّلوةَ وَ اتَيْتَ الزَّكوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

نماز را برپا داشتي و زكات دادي و امر كردي به معروف و نهي كردي از كار بد

وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّي اَتيكَ الْيَقينُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ

و عبادت كردي خدا را از روي اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهاي خدا بر تو باد و رحمتش

وَعَلي اَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرينَ پس بايست نزد ستون پيش كه از جانب راست قبر

و بر خاندان پاكيزه ات * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

است رو به قبله كه دوش چپ به جانب قبر باشد و دوش راست به جانب منبر كه آن موضع

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

رسول خداصلي الله عليه و آله است و بگو: اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ

* * * * * * * * * * * * * * * گواهي دهم كه معبودي نيست جز خداي يگانه اي كه شريك ندارد

وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ رَسُولُ اللّهِ وَاَنَّكَ

و گواهي دهم كه محمد بنده و رسول او است و گواهي دهم كه توئي رسول خدا و همانا

مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ وَنَصَحْتَ

توئي محمد بن عبداللّه و گواهي دهم كه رسالت پروردگارت را رساندي و براي

لاُِمَّتِكَ وَجاهَدْتَ في سَبيلِ اللّهِ وَعَبَدْتَ اللّهَ حَتّي اَتيكَ الْيَقينُ

امتت خيرخواهي كردي و در راه خدا جهاد كردي و خدا را پرستش كردي تا مرگت فرا رسيد

بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَاَدَّيْتَ الَّذي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ وَاَنَّكَ

بوسيله حكمت و پند نيك و آنچه را از حق به عهده داشتي ادا كردي و براستي تو

قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنينَ وَغَلُظْتَ عَلَي الْكافِرينَ فَبَلَّغَ اللّهُ بِكَ اَفْضَلَ

نسبت به مؤ منان مهربان و نسبت به كافران سخت گير بودي خدايت به بهترين

شَرَفِ مَحَلِّ الْمُكَرَّمينَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذيِ اِسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ

شرافت جايگاه گراميان برساند ستايش خدائي را است كه ما را بوسيله جناب تو از شرك

وَالضَّلالَةِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ مَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ

و گمراهي نجات بخشيد خدايا پس درودهاي خود و درودهاي فرشتگان مقربت

وَاَنْبِياَّئِكَ الْمُرْسَلينَ وَعِبادِكَ الصّالِحينَ وَاَهْلِ السَّمواتِ

و پيمبران مرسلت و بندگان شايسته ات و ساكنان آسمانها

وَالاْرَضينَ وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ مِنَ الاْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ

و زمينها و هر كه را براي تو اي پروردگار جهانيان تسبيح گويند از اولين و آخرين

عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَاَمينِكَ وَنَجِيِّكَ وَحَبيبِكَ

همه را يكجا قرار ده براي محمد بنده و رسولت و پيامبرت و امين (بر وحيت ) و همرازت و حبيبت

وَصَفِيِّكَ وَخآصَّتِكَ وَ صَفْوَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ اَللّهُمَّ اَعْطِهِ

و دوست خالص و مخصوصت و برگزيده و منتخب تو از ميان خلقت خدايا به محمد درجه

الدَّرَجَةَ الرَّفيعَةَ وَ اتِهِ الْوَسيلَةَ مِنَ الْجَّنَةِ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً

بلندي عطا فرما و مقام وسيله را در بهشت به او بده و به مقام پسنديده اي او را برگزين

يَغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْ خِرُونَ اَللّهُمَّ اِنَّكَ قُلْتَ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا

كه غبطه خورند به او اولين و آخرين خدايا تو فرمودي و اگر ايشان در آن هنگام كه به خود ستم كردند

اَنْفُسَهُمْ جآؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ

به نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر هم براي ايشان آمرزش بخواهد همانا بيابند خداي را

تَوّاباً رَحيماً وَاِنّي اَتَيْتُكَ مُسْتَغْفِرًا تآئِباً مِنْ ذُنُوبي وَاِنّي اَتَوَجَّهُ بِكَ

بسيار توبه پذير و مهربان

و اگر ايشان در آن هنگام كه به خود ستم كردند اَنْفُسَهُمْ جآؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ به نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر هم براي ايشان آمرزش بخواهد همانا بيابند خداي را تَوّاباً رَحيماً وَاِنّي اَتَيْتُكَ مُسْتَغْفِرًا تآئِباً مِنْ ذُنُوبي وَاِنّي اَتَوَجَّهُ بِكَ بسيار توبه پذير و مهربان

و من آمرزشخواهانه به درگاهت آمده و توبه از گناهانم كردم و من بوسيله تو

اِلَي اللّهِ رَبّي وَرَبِّكَ لِيَغْفِرَ لي ذُنُوبي و اگر تو را حاجتي باشد بگردان قبر مطهّر را

رو به خدائي كرده ام كه پروردگار من و تو است تا بيامرزد گناهانم را * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در پشت كتف خود و رو به قبله كن و دستها را بردار و حاجت خود را بطلب بدرستي كه سزاوار است كه برآورده شود اِنْشاءَاللّهُ تَعالي و ابن قولويه به سند معتبر روايت كرده از محمّد بن مسعود كه گفت ديدم حضرت صادق عليه السلام را كه به نزد قبر حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله آمد ودست مبارك

خود را بر قبر گذاشت و گفت : اَسْئَلُ اللّهَ الَّذِي اجْتَباكَ وَاخْتارَكَ وَهَداكَ

* * * * * * * * * * * * * * * * مي خواهم از خدائي كه تو را برگزيد و انتخابت فرمود و راهنمائيت كرده

وَهَدي بِكَ اَنْ يُصَلِّيَ عَلَيْكَ پس فرمود: اِنَّ اللّهَ وَمَلاَّئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَي

و بوسيله ات ديگران را هدايت فرمود كه بر تو درود فرستد * * * * همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر

النَّبِيِّ يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا صَلّوُا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْليما شيخ در مصباح

پيغمبر اي كساني كه ايمان آورده ايد درود فرستيد بر او و تحيت فرستيد تحيتي كامل * * * * * *

فرموده كه چون فارغ شدي از دعاء در نزد قبر شريف پس برو به نزد منبر و دست بر آن بمال و بگير دُو قبّه پائين منبر را كه مثل انار مي ماند و به مال صورت و چشمهاي خود را به آن پس بدرستي كه در آن شفاي چشم است و بايست نزد منبر و حمد و ثناي الهي بجا آور و حاجت خود را بطلب پس بدرستي كه رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرمود كه مابين قبر و منبر من باغي است از باغهاي بهشت و منبر من بر دري است از درهاي بهشت پس ‍ مي روي به مقام نبي صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله و نماز مي كني در آنجا آنچه خواهي و نماز بسيار كن در مسجد پيغمبرصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله پس بدرستي كه نماز در آن معادل با هزار نماز است و هرگاه داخل مسجد مي شوي يا بيرون مي روي صلوات بفرست بر آن حضرت و نماز گذار در خانه فاطمه صَلَواتُاللّه عَلَيها و برو در مقام جبرئيل عليه السلام و آن در زير ناودان است پس بدرستي كه محلّ ايستادن جبرئيل عليه السلام در وقت اذن دخول خواستن از

پيغمبرصلي الله عليه و آله آنجا بوده و بگو: اَسْئَلُكَ اَيْ جَوادُ اَيْ كَريمُ اَيْ قَريبُ اَيْ بَعيدُ

* * * * * * * * * * * * * * * از تو خواهم اي بخشنده اي بزرگوار اي نزديك اي دور

اَنْ تَرُدَّ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ

كه برگرداني بر من نعمتت را * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زيارت حضرت فاطمه زهراء سَلامُ اللَّهِ عَلَيْها
پس زيارت كن حضرت فاطمه سلام الله عليها را از نزد روضه مطهّره و اختلاف شده در موضع قبر آن مظلومه ، طايفه اي گفته اند كه مدفون است در روضه اي كه مابين قبر و منبر باشد و بعضي ديگر گفته اند كه در خانه خودش است و فرقه سيّم گفته اند كه در بقيع مدفون است و آنچه بيشتر اصحاب ما بر آن مي باشندآن است كه زيارت شود آن مظلومه از نزد روضه و كسي كه آن معظّمه را زيارت كند در اين سه موضع افضل است و

چون ايستادي در اين مواضع از براي زيارت آن مُمْتَحنه بگو: يا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللّهُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اي آزموده آزمود تو را خدائي كه

الَّذي خَلَقَكِ قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صابِرَةً وَزَعَمْنا

تو را آفريد پيش از آنكه تو را بيافريند پس دريافت تو را در برابر آزمايشش شكيبا و ما پيش خود چنين عقيده داريم

اَنّا لَكِ اَوْلِياَّءُ وَمُصَدِّقُونَ وَصابِرُونَ لِكُلِّ ما اَتانا بِهِ اَبُوكِ صَلَّي اللّهُ

كه دوستان توئيم و باور داريم و شكيبائيم به تمام آنچه پدرت صلي اللّه

عَلَيْهِ وَ الِهِ وَاَتي بِهِ وَصِيُّهُ فَاِنّا نَسْئَلُكِ اِنْ كُنّا صَدَّقْناكِ اِلاّ اَلْحَقْتِنا

عليه و آله براي ما آورده و هم چنين آنچه را وصيش آورده است اكنون از تو خواهيم اگر براستي در اين عقيده به تو راست مي گوئيم

بِتَصْديقِنا لَهُما لِنُبَشِّرَ اَنْفُسَنا بِاَنّا قَدْ طَهُرْنا بِوَلايَتِكِ و مستحبّ است

با همين راستگوئيمان ما را به آن دو بزرگوار برساني تا مژده دهيم خود را به اينكه ما بوسيله دوستي تو حتماً پاك شده ايم * * * *

نيز آنكه بگويد: اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ

* * * * * * * * سلام بر تو اي دختر رسول خدا سلام بر تو اي دختر

نَبِيِّ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ حَبيبِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ خَليلِ

پيغمبر خدا سلام بر تو اي دختر حبيب خدا سلام برتو اي دختر خليل

اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ صَفِّيِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ اَمينِ اللّهِ

خدا سلام بر تو اي دختر برگزيده خدا سلام بر تو اي دختر امين خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ خَيْرِ خَلْقِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ اَفْضَلِ

سلام بر تو اي دختر بهترين خلق خدا سلام بر تو اي دختر بهترين

اَنْبِياَّءِ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَمَلاَّئِكَتِهِ اَلسَّلا مُ عَلَيْكِ ي ا بِنْتَ خَيْرِ الْبَرِّيَةِ

پيمبران خدا و رسولانش و فرشتگانش سلام بر تو اي دختر بهترين مخلوقات

اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا سِيِّدَةَ نِساَّءِ الْعالَمينَ مِنَ الاْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ

سلام بر تو اي بانوي زنان جهانيان از اولين و آخرين

اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللّهِ وَخَيْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ

سلام بر تو اي همسر وليّ خدا و بهترين خلق پس از رسول خدا سلام

عَلَيْكِ يا اُمَّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَلسَّلامُ

بر تو اي مادر حسن و حسين دو آقاي جوانان اهل بهشت سلام

عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الصِّدّيقَةُ الشَّهيدَةُ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ

بر تو اي صديقه شهيده سلام بر تو اي خوشنود از خدا

الْمَرْضِيَّةُ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْفاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ اَلسَّلامُ

و پسنديده حق سلام بر تو اي با فضل و پاكيزه سلام

عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْحَوْراَّءُ الاِْنْسِيَّةُ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ

بر تو اي حُوروَش از جنس آدمي سلام بر تو اي پرهيزكار پاكيزه

اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَليمَةُ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ

سلام بر تو اي هم سخن با فرشتگان و اي دانا سلام بر تو اي ستمديده اي

الْمَغْصُوبَةُ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْمُضْطَهَدَةُ الْمَقْهُورَةُ اَلسَّلامُ عَلَيْكِ

كه حقت را بناحق بردند سلام بر تو اي ستم كشيده اي كه مقهور دشمنان گشتي سلام بر تو