بخش 4
آرامگاه دختران علی( علیه السلام ) فصل دوم: زینب کبری عقیله خاندان وحی و نبوت مقدمه بسم الله تعالی سخنی دربارة اهلبیت( علیهم السلام ) بخشی از متن روایت ثقلین حرمهای آن حضرات بارگاه حضرت زینب( علیها السلام ) احساس مسؤولیت مؤمنان نسبت به آن بارگاه باشکوه بشارتهای قرآنی به ایرانیان
يزيد به او دستور داد كه ميان حضرت زينب( عليها السلام ) و مردم مدينه جدايي اندازد. او نيز به آن حضرت اعلام كرد كه از مدينه خارج شود و در هر جاي ديگري كه مايل است، زندگي كند.(1)
حضرت زينب( عليها السلام ) به ناچار مدينه را در روزهاي پاياني ذيالحجة سال 61 هجري ـ در حالي كه هنوز سالگرد برادرش نرسيده بود ـ به همراه دو دختر خود «فاطمه» و «سكينه» ترك كرد و بر طبق اختلاف نظر مورخان، به سوي شام يا مصر روانه شد.
او پس از يك سال، در شامگاه روز شنبه پانزدهم ماه رجب سال 62 هجري به جوار حق شتافت. اختلافي كه بر سر محل زندگي ايشان وجود دارد، در محل دفنش نيز، ميان «مدينه»، «مصر» و «شام» وجود دارد كه در ادامه به اختصار به آن ميپردازيم.
آرامگاه دختران علي( عليه السلام ) كه به نام زينب بودند
سيد عُبيدلي نسّابه (م: 277 هـ ق) در كتاب «اخبار الزينبات» براي امام علي( عليه السلام ) دختر ديگري به نام «زينب» ذكر كرده است كه او را «زينب صغري» ملقب ساخته است و معتقد است كه مادرش ام ولد بوده است و عقيل برادر امام علي( عليه السلام ) او را براي پسرش محمد خواستگاري كرده است و امام نيز، او را به ازدواج محمد بن عقيل