سادگی و بی آلایشی

سیره پیامبر اعظم r   4 لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة   علی اصغر عطاران طوسی attarantoosi@gmail.com     سادگی و بی آلایشی   سادگی و بی آلایشی فرد م


image001.gifسيره پيامبر اعظم r   4

لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنة

 

علي اصغر عطاران طوسي

attarantoosi@gmail.com

 

 

سادگي و بي آلايشي

 

سادگي و بي آلايشي فرد مسلمان، رمز همبستگي وي با آحاد جامعه است. همبستگي و همراهي فرد با ديگر همنوعان خويش، نشان همدردي وي با آلام و درد و رنج آنان است.

بي ترديد، گروهي از هموطنان و يا هم مسلكان در تنگناي معيشتي و اقتصادي به سر مي برند و چه بسا نيز در همسايگي من و شما زندگي مي كنند. آيا وظيفه اي را براي خويش در قبال آنان تعريف كرده ايم و آيا مي توان از كنار درد و رنج آنان به سادگي گذشت؟! يا آنكه؛

بني آدم اعضاي يكديگرند

كه در آفرينش ز يك گوهرند

چو عضوي به درد آورد روزگار                                                                 

دگر عضوها را نماند قرار

از ديگر سو، دل نبستن به حيات دنيوي و مرعوبِ جلوه هاي پر زرق و برقِ آن نشدن، از مراتب كمال انسان به شمار مي آيد.

دنيا پلي است به سوي آخرت، و فرصت كوتاه حيات، چنين اجازه اي را به آدمي نمي دهد كه همواره در خوشي و آسايش بسر برده و از سراي موقتِ دنيا، توشه اي براي سراي ابدي برنگيرد.

پيامبر اعظم (ص) و ديگر رهبران ديني، از امكانات و امتيازات دنيوي كمترين بهره را نصيب خويش مي ساختند و همواره دنيا را گذرگاه جهان آخرت مي پنداشتند.

ابن مسعود - يكي از يارانِ دانشمندِ رسول خدا (ص) – روزي بر پيامبر (ص) وارد شد در حاليكه حضرت بر حصيري استراحت مي كردند. پس از بيدار شدن حضرت، ابن مسعود اثر چوب خشك و زبر حصير را بر بدن مبارك و اثر ليف خرما را بر چهره حضرت مشاهده نمود. در حاليكه صورت آن حضرت را پاك مي نمود، از حضرت پرسيد: چگونه به حصير تن داده ايد در حالي كه كسري و قيصر روم بر حرير و ديبا مي خوابند؟ حضرت در پاسخ فرمود:  به خدا سوگند! مَثَل من و دنيا، مَثَل سواره اي است كه در زير سايه درختي، استراحتِ اندك نمايد و به مجرد زوال سايه، راه را پي گيرد و ادامه طريق دهد[1].

بهر تقدير، دنيا در نگرش انسان دين باور، استراحتگاهي موقت است و فرد خردمند براي استراحتگاه هاي ميان راهي، هزينه نمي كند.


 

[1] - عن ابن سنان قال : سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول : دخل علي النبي صلي الله عليه وآله رجل وهو علي حصير قد أثر في جسمه ، ووسادة ليف قد أثرت في خده ، فجعل يمسح ويقول : ما رضي بهذا كسري ولا قيصر ، إنهم ينامون علي الحرير والديباج ، أنت علي هذا الحصير ؟ قال : فقال رسول الله صلي الله عليه وآله : لأنا خير منهما والله ، لأنا أكرم منهما والله ، ما أنا والدنيا ، إنما مثل الدنيا كمثل راكب مر علي شجرة ولها فئ فاستظل تحتها ، فلما أن مال الظل عنها ارتحل فذهب وتركها.بحار الأنوار، جلد16، صفحه282.

 

 


| شناسه مطلب: 78836