نتیجه:

نتيجه:

موفقيت ايدئولوژي انقلاب اسلامي، "نوظهوري" و به لحاظ "فرجام گرايي"، متمايز بودن انقلاب اسلامي ايران است. ايدئولوژي، پاسخ قدرتمندي به تقاضاي سياسي شده معاصر نسبت به "اصالت" است. اين انقلاب از طريق تصرف تصديق ناشده همه مزاياي فني جنبش هاي ايدئولوژيك غربي و مذاهب سياسي، همراه با افزودن - يا در عوض، مؤكّدانه كسب نمودن - وعده رستگاري دنياي ديگر ساخته شده است. به يك معني اين انقلاب يك مزيت چشم گير ايدئولوژيك نسبت به نازيسم و كمونيسم دارد، كه هر دوي آن ها به برخورد با مذهب پرداختند. به جاي خلق جايگزيني براي مذهب - چنان كه كمونيست ها و نازي ها كردند - مبارزان اسلامي به تجهيز و تقويت مذهب پر شور قبلي با حفاظ ايدئولوژيك پرداختند كه براي جنگ در حوزه سياست توده اي ضروري بود. در چنين انجامي، آنان سهم متمايز خود را به تاريخ جهاني ادا كردند. نظريه تدا اسكاچپول و انقلاب اسلامي ايران چكيده: به اعتقاد تدا اسكاچپول فقط جوامع كشاورزي، مستعد انقلابهاي اجتماعي هستند هنگامي كه كنترل و نظم سياسي ـ اجتماعي به علت فشارهاي بين المللي (بويژه تهديد يا شكست نظامي) از بين مي رود و با شورشهاي دهقاني و مشاركت نخبگان حاشيه اي در سازماندهي بسيج انقلابي متقارن مي شود، انقلابهاي اجتماعي رخ مي دهند و مانند وسيله اي براي تحول روابط طبقاتي و ساختارهاي اجتماعي، سياسي، فرهنگي و نظامي عمل مي كنند و ثبات و منزلت ملي جوامع انقلابي را در محيط بين المللي افزايش مي دهند در اين مقاله پس از بررسي اجمالي نظريه اسكاچپول، مدل او با انقلاب اسلامي ايران آزموده مي شود و ميزان انطباق و عدم انطباق انقلاب با اين مدل نشان داده خواهد شد.