آسیب شناسی انقلاب اسلامی

آسيب شناسي انقلاب اسلامي

شرط اساسي براي شناخت آسيب هاي انقلاب توجه به علل و عوامل پيروزي، اقتدار و تداوم و استمرار انقلاب است. همان طور كه در بخش تئوري انقلاب بيان شد، يك انقلاب در حدّ كمال مطلوب، سه ركن اساسي دارد كه عبارت است از: برخورداري از يك ايدئولوژي و مكتب پويا و انقلابي، و مشاركت گسترده، فعالانه و ايثارگرانه مردم از همه طبقات، و ظهور و نهادينه شدن رهبري مورد قبول عموم مردم با ويژگي هاي شخصي هم چون نبوغ، اقتدار، صلابت و جسارت در تصميم گيري.

در بحث هاي گذشته و همچنين در مقايسه با انقلاب هاي ديگر، نشان داده شد كه انقلاب اسلامي در هر سه ركن از تماميت و عظمت بي نظيري برخوردار بوده است و در واقع، چه در مقابله با رژيم گذشته و حاميان خارجي آن و چه در مقابله با ضد انقلاب و دشمنان داخلي و خارجي با تكيه بر اين سه ركن هم چنان بالنده و پيروز به پيش رفته و موفّق بوده است.

به اين ترتيب حفظ ويژگي هاي اين سه ركن اساسي اقتدار نظام و انقلاب، مي تواند هم چنان موجب تداوم و توسعه آن گردد و هر نوع آسيبي كه به اين سه ركن وارد آيد، موجبات زوال تدريجي و انحطاط انقلاب فراهم خواهد كرد. تاريخ جوامع بشري و ظهور اقتدار و زوال و انحطاط در آن ها چه در جوامع اسلامي و چه در جوامع ديگر هم مؤيّد همين امر است.

از طرف ديگر دشمنان انقلاب نيز كه از رويارويي مستقيم با اين انقلاب نااميد گشته اند، در جهت ايجاد و تقويت آفات و تشديد آسيب هاي وارده به انقلاب از هيچ اقدامي دريغ نخواهند كرد و به اين ترتيب اين وظيفه دوستداران و مسئولين نظام است كه هر چه دقيق تر نسبت به شناخت اين آسيب ها اقدام نموده، در صدد مقابله و علاج آن ها باشند و حساسيت ويژه اي در اين زمينه به خرج دهند و بدانند و آگاه باشند كه هيچ انقلابي بدون مبارزه مستمر و دائم با آفات آن نمي تواند هميشه از جايگاه مقتدري برخوردار بوده، موفقيت ها و دست آوردهاي آن تضمين گردد. براي آگاهي بيشتر سعي خواهد شد با رعايت اجمال و در چارچوب همان سه ركن انقلاب، به اين آسيب ها بپردازيم.