خداحافظ مدینه
خداحافظ مدینه خداحافظی از شهر مدینه برای زائرانی که پس از سال‌ها انتظار توفیق دیدار این شهر آرزوهایشان را یافته‌اند، بسی دشوار است. زائران خانه خدا آنهایی که قرعه «مدینه اول» در سفرنامه حج شان خورده است پس از توقف یک هفته‌ای در این شهر باید ا
خداحافظ مدينه
خداحافظي از شهر مدينه براي زائراني كه پس از سال‌ها انتظار توفيق ديدار اين شهر آرزوهايشان را يافته‌اند، بسي دشوار است.
زائران خانه خدا آنهايي كه قرعه «مدينه اول» در سفرنامه حج شان خورده است پس از توقف يك هفته‌اي در اين شهر بايد از آن دل كنده و عازم سرزمين مكه شوند.
اين دل كندن اگر چه در پس خود شوقي به اندازه ديدار خانه خدا را دارد اما در عمل براي زائراني كه تازه به شميم مرقد پيامبر بزرگوار اسلام عادت كرده‌اند، بسي دشوار است.
حكايت دوري و دل كندن از معشوق و سرزمين رويايي كه همواره در طول عمر و در تمامي دعاها آرزوي زيارت آن را داشتند.
حكايت دوري از مرقد ختم رسل و بقيع و سرزمين درخشش اسلام.
چه اين دل‌ها پس از استشمام بوي او ناي كنده شدن ندارند.
چه اگر سنگ و چوب هم بودند مشكل بود.
هرچه باشد از ستون چوبي «حنانه» كه تحمل دوري به اندازه چند متر از ختم رسل را نداشت و ناله سر داد، ظريفترند.
مشهدي عباس اين زائر 87 ساله مشهدي كه پس از عمري دعا و آرزو براي اولين بار توفيق زيارت مدينه و قبر پيامبر را داشته است مي‌گويد: «الان احساس مي‌كنم كه براي امام رضا(ع) كه مي‌دانست براي هميشه از مدينه خداحافظي مي‌كند، دل كندن چقدر مشكل بود.»
و قاسم اين مرد ميانسال آذري كه در هنگامه وداع با مدينه مرتب زيرلب اشعاري آذري زمزمه مي‌كند، مي‌گويد: مدينه برايم آنقدر زيبا و دوست داشتني بود و نماز خواندن در كنار قبر پيامبر(ص) آنقدر به دلم مي‌نشست كه اگر مجال كعبه در فرا رويم نبود دل كندنم بسيار مشكل‌تر از اين بود، اما حيف كه آرزوي روضه سردادن در كنار بقيع در دلم مانده‌است.
اما وقت رفتن است و زائران در مسير قافله حج بايد از مدينه دل بكنند و به سوي مكه روان شوند.
اول آمدنشان به مدينه، اين حسن ويژه را هم داشت كه دلهايشان باصفاست.
عطر بارگاه نبي بردل و جانشان نشسته و براي حضوردر محضر دوست آماده‌ترند.
آنها از مدينه دل مي‌كنند اما چشمي در پشت سر دارند.
هر كسي در اتوبوس خود كه با عبور از خيابان‌هاي مدينه به سمت مسجد شجره در حركت است تا آخرين لحظه تا آخرين مناره مسجد النبي را با چشم تعقيب مي‌كند و زماني كه آخرين مناره هم از ميدان ديدش خارج مي‌شود ياد روزهايي كه در كنار قبر پيامبر و در مسجد پيامبر(ص) و در «روضه رضوان» نشسته و با او راز و نياز كرده بود در ذهنش مجسم مي‌شود تا مسجد شجره.
كه از اينجا بايد سرفصل جديدي را در مسير حركت كاروان آغاز كنند.
و اين سان است كه زائران آنها كه نامزد حاجي شدن هستند سفر خود را در اين اولين منزل از منازل معرفت به پايان مي‌رسانند و با پيامبرشان و با شهر پيامبرشان و با بقيع و محبوبان آرميده در بقيع و با خاطره‌هاي آن وداع مي كنند اما همچنان در آرزوي روزي هستند كه دوباره بيايند و دوباره در كنار قبر پيامبر و در كنار بقيع سينه‌هاي مالامال از عشق را با اشك شستشو دهند.
يزدان حقي