فرهنگ ایرانیان برخاسته از فطرت ایمان و دین پاک الهی است

احمدي نژاد با تاكيد بر توجه ويژه به ايرانيان خارج از كشور:
فرهنگ ايرانيان برخاسته از فطرت  ايمان و دين پاك الهي است

ايرانيان خارج از كشور نمايندة فرهنگ و تمدن ايران
... يادمان باشد در طول تاريخ، ايرانيان و ايران، با فرهنگ، اخلاق، اعتقادات و تمدنش شناخته شده است. وقتي مي‌گويند ايران يعني يك فرهنگ، اخلاق و تمدن و انسانهاي با فرهنگ و متمدن. نقش ايراني‌ها هم در تمدن جهاني، چه در فرهنگ آن، چه در علم آن و چه در صنعت را كسي نمي‌تواند انكار كند. چون فرهنگ ايراني‌ها برخاسته از فطرت، ايمان و دين پاك الهي است براي همه دنيا جاذبه دارد.
هـر جاي دنيا مي‌رويم وقتي مي‌بينيم چند نفر ايراني با همان فرهنگ خودمان آمده اند با صداقت، پاكي، اخلاق، گذشت و امانتداري و.... با اينها زندگي كرده اند، بعد از مدت كوتاهي شعاع وسيعي را تحت تأثير قرار دادند. الان ما كشورهاي بزرگي در دنيا داريم كه همه يا قريب به اتفاقشان مسلمان هستند. 90 درصد، 95 درصد يا 98 درصد مسلمان دارند. وقتي تاريخشان را نگاه مي‌كنيم، مي‌بينيم اصل مسلمان شدن آنها به حضور چند نفر ايراني است. چند تاجر و عالم ايراني آنجا رفته اند و زندگي كرده‌اند. مردم از طريق اخلاق، رفتار و نگاه اينها به اسلام روي آورده اند. ما كشوري داريم كه مثلاً 220 ميليون مسلمان دارد، تاريخش را نگاه مي‌كنيم و مي‌بينيم اصلاً اسلام توسط چند ايراني به آنجا رفته است. ايرانيها هر كجا كه هستند ايراني اند و اين ويژگيها در خونشان است. هر جا كه هستند سفير ايران و سفير فرهنگ و تمدن ايران هستند و اين تمدن و فرهنگ بسيار پرجاذبه است، به شرط اينكه ما آن را خوب معرفي كنيم؛ مي‌پذيرند. اصل پاية ارتباط ايراني‌ها، پايه فرهنگي و اخلاقي بوده است. يعني شما به اين كشورها مي‌رويد و مي‌بينيد در تاريخشان مطلقاً خاطرة منفي، رفتار نامناسب و بد اخلاقي از ايراني‌ها ثبت نشده، هرچه ثبت شده از گذشت، جوانمردي، اخلاق، انسانيت، پاكي، خداپرستي و عدالت خواهي است...(1)
ضرورت دفاع از حقوق ايرانيان خارج از كشور
... نكتة ديگر طراحي‌ و سازماندهي‌ براي‌ دفاع‌ از حقوق‌ ايرانيان‌ در خارج‌ از كشور است‌. خوشبختانه‌ كارهايي‌ آغاز شده‌ است‌، اما من‌ بايد به‌ شما عرض‌ كنم،‌ قريب‌ به‌ اتفاق‌ هموطنان‌ ما در خارج‌ از كشور در مقابل‌ حوادث‌، اجحافات‌ و تحميلات‌ تقريباً بي‌ دفاع‌ هستند. ما آمادگي‌ داريم‌ طراحي‌ بكنيم‌. اصلاً مجموعه‌اي‌ تأسيس‌ بشود كه‌ مسئوليتش‌ صيانت‌ از حقوق‌ ايرانيان‌ در خارج‌ از كشور باشد. البته‌ تعدادي‌ حقوق‌ كنسولي‌ هست‌ كه‌ سفارتخانه‌ها انجام‌ دهند، اما بسياري‌ از اينها كه‌ بالاخره‌ در زندگيشان‌ دچار مشكلات‌ قضايي‌ مي‌شوند، مورد حمايت‌ قرار نمي‌گيرند و هزينه‌هايشان هم چون‌ تبعه‌ نيستند يا در اقليت‌ هستند چند برابر است‌...(2)
سياست دولت مواجهه با ايرانيان خارج از كشور در راستاي اصل مهرورزي است
....همين جا دوباره بحث ايرانيان خارج از كشور را تأكيد مي‌كنم. «مشكل خودت است» در ادبيات ما نيست. ما «مشكل خودت است» نداريم. در خارج از كشور براي ايرانيان پناهي جز نمايندگي وجود ندارد. اگر شما اين را ببنديد معنايش اين است كه بايد به جاي ديگري پناه ببرند.
يك نگاه غلطي در ذهن بعضي‌ها بود، سعي كردند عموميت بدهند، خوشبختانه عموميت پيدا نكرد اما در رفتارها اثر گذاشت، كه فكر كنيم هركس مي‌رود خارج از كشور زندگي مي‌كند اين ديگر به كشورش، انقلابش و دينش دلبستگي ندارد. اين اشتباه است. تفكر ما، فرهنگ ما، فرهنگ اسلامي و ايراني هميشه باز بوده؛ هيچ وقت مانع نشده ايم كه ايرانيان جاهاي ديگري را براي زندگي انتخاب كنند. انتخاب كنند، چه اشكالي دارد؟ بايد زندگي بكنند. عيب نيست كه كسي برود اروپا، امريكا، آسيا يا ژاپن زندگي كند. خب برود زندگي كند. يك ذره نبايد در آن پيوند عاطفي ما با او خدشه اي وارد بشود بلكه بايد تقويت بشود. چون در آنجا نيازمند حمايت بيشتري است.
در ايران اگر كسي برود به بخشداري، فرمانداري، استانداري، وزارتخانه‌اي، جايي و حمايت نشود، يك جاي ديگري هست، اما در خارج از كشور كجاست؟ اگر مورد حمايت شما قرار نگيرد، [كجا برود؟] ضمن اينكه اگر نگاه فعال سياسي داشته باشيم همه اينها براي پيشبرد همين آرمانها، قدرت اند.
الان در امريكا ايرانيان يك قدرت اند و قريب به اتفاقشان هم به شدت دلبسته ايران عزيز هستند. نامه مي‌نويسند، تماس مي‌گيرند، پيغام مي‌دهند، مي‌گويند آقا ما براي جمهوري اسلامي و كشورمان چكار مي‌توانيم بكنيم. بگوييد ما چكار بكنيم؟...(3)

1- سخنراني در جمع نمازگزاران مسجد ايرانيان در عشق آباد - 2 مرداد 1385
2- سخنراني در مراسم تجليل از قضات نمونه كشور - 6 تير 1385
3- سخنراني در گردهمايي رؤساي نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران در خارج از كشور - 22 اسفند 1384