گفتگو مهدویت کانون وحدت است
در گفت و گو با امام جمعه تاکستان و نماینده خبرگان رهبری عنوان شد مهدویت کانون وحدت است«حجت الاسلام و المسلمین علی اسلامی» امام جمعه شهرستان تاکستان و نماینده مردم قزوین در مجلس خبرگان رهبری است و دارای تألیفاتی در زمینه مهدویت از جمله «موسوعه الاما
در گفت و گو با امام جمعه تاكستان و نماينده خبرگان رهبري عنوان شد
مهدويت كانون وحدت است
«حجت الاسلام و المسلمين علي اسلامي» امام جمعه شهرستان تاكستان و نماينده مردم قزوين در مجلس خبرگان رهبري است و داراي تأليفاتي در زمينه مهدويت از جمله «موسوعه الامام المهدي(عج)» است كه هم اكنون دو جلد آن منتشر شده و ترجمه «حياة الامام المهدي (عج)» نوشته «الشيخ باقر شريف القرشي» كه به نام «زندگاني خاتم الاوصياء» به چاپ رسيده است. با ايشان در موضوع حج و انتظار به گفت و گو پرداختيم.
موعود(عج) داراي چه جايگاهي در اعتقادات اسلامي است؟
بسم الله الرحمن الرحيم. در ابتدا بايد عرض كنم كه تمام ملل و آئين‌ها به آمدن مصلح آخرالزمان اعتقاد دارند. تمام فرق اسلامي موضوع مهدويت را جزو مسلمات شريعت اسلامي مي‌دانند و حتي اعتقاد دارند كه امام مهدي(عج) از اولاد امام حسين(ع) و حضرت زهرا(س) است كه روزي خواهد آمد و زمين را از عدل و داد پرمي‌كند.
پس اختلاف در كدام بعد است؟
شيعه و جمع كثيري از علماي اهل سنت مي‌گويند كه مهدي موعود(عج) متولد شده و هم اينك در قيد حيات است. اما عده كمي از علماي اهل سنت منكر ولادت مهدي موعود(عج) هستند: از جمله اين علما مي‌توان ابن ابي الحديد معتزلي را نام برد كه منكر تولد مهدي موعود (عج) شده است.
با اين وصف آيا مي‌توان حضرت مهدي(عج) را كانون وحدت شيعه و سني ناميد؟
بله؛ به طور يقين بايد گفت اعتقاد به مهدي موعود(عج) از مسلمات شيعه نيست؛ بلكه از مسلمات اسلام است. بسياري از علماي اهل سنت اعتراف كرده‌اند كه امام مهدي(عج) در قيد حيات است. بنابراين بايد مسأله مهدويت از انحصار بيرون بيايد؛ اصلا مختص به شيعه نيست. من بين علماي قرن سوم تا قرن حاضر اهل سنت تحقيق كرده‌ام و تا اين لحظه، بيش از دويست نفر از ايشان را يافته‌ام كه نسبت به امام مهدي(عج)، حتي عرض ارادت كرده‌اند، شعر گفته‌اند ، مطلب نوشته‌اند و وجود امام مهدي(عج) را اثبات كرده‌اند. علماي بزرگ مثل «گنجي شافعي» وقايع نگاري كرده و به صراحت، طبق مستندات تاريخي وجود ايشان را اثبات كرده است.
مستندات علمايي كه نام برديد بر وجود مهدي موعود(عج) چيست؟
استناد و استدلال اهل سنت در اثبات وجود حضرت مهدي(عج) بسيار قوي و متقن است. از جمله، استناد به برخي مسلمات بين شيعه و سني است. اولين اين مستندات كه نزد همة مسلمانان جزو محكم‌ترين ادله است، حديث شريف ثقلين است. «ابن حجر عسقلاني» نويسنده كتاب «صواعق المحرقه» كه از علماي به نام اهل سنت در عرصه رجال است، با استناد به حديث ثقلين وجود امام مهدي(عج) را ثابت مي‌كند. او مي‌گويد پيامبر اكرم(ص) دو ثقل گرانبها را در بين امت خود به امانت گذاشت: كتاب خدا و عترت خودش را. حال او اگر تمسك به كتاب خدا در همة زمان‌ها امكان‌پذير باشد، بنا به فرموده پيامبر(ص) عترت هم بايد در هر زمان حتماً قابل تمسك باشد. بنابراين زمين هرگز از عترت نبايد خالي بماند. مستند ديگر كه آن هم از قوت و استحكام ويژه‌اي برخوردار است. روايت نبوي است؛ كه مي‌فرمايد: خلفائي اثنا عشر: جانشينان من دوازده نفر هستند» اين روايت در منابع اهل سنت آمده است؛ اما از صحيح بخاري گرفته تا مستدرك حاكم نيشابوري و صحيح مسلم و ينابيع الموده حتي يك نفر نتوانسته كه اين دوازده نفر را تكميل كند و هر كس خواسته آن‌را تكميل نمايد، عدد، بيشتر از دوازده شده يا كمتر از آن، و اين در حالي است كه پيامبر اكرم(ص) تأكيد بر روي عدد دوازده داشته‌اند . حالا طبق شواهد تاريخي، همه معترف به شهادت يازده امام پيشين شده‌اند و از اين دوازده نفر، يك نفر باقي مانده است. جالب است بدانيد هيچ يك از كساني كه مدعي ولادت امام مهدي(عج) شده‌اند، هرگز مدعي فوت او نشده‌اند بنابراين او باقي و زنده است. مستند سوم اين روايت نبوي است كه مي‌فرمايد: «مَنْ مَاتَ و لَمْ يَعْرِفْ اِمامَ زَمانِهِ مَاتَ ميته الجاهليه؛ هر كس كه بميرد و امام زمان خودش را نشناسد در مرگ جاهلي مرده است». در ميان منابع برادران اهل سنت مضمون اين روايت بسيار وجود دارد و همه آن را قبول دارند. مفهوم روايت اين است كه مرگ جاهلي نتيجه عدم شناخت امام زمان است و عجيب است كه امام زمان در اين روايت، قيدي ندارد كه در كدام زمان و مكان باشد؛ پس در هر زمان و مكاني، امام زمان قابل شناخت است. حال مي‌پرسيم كسي كه بخواهد امام زمان خود را بشناسد تا دچار مرگ جاهلي نشود، بايد به چه كسي رجوع كند؟ الآن امام زمان كيست؟ اگر پيامبر(ص) فرموده نبايد اين سنت را كنار گذاشت، بايد پاسخي به اين سؤال وجود داشته باشد: در اين موقعيت حج چگونه بايد به حضور او تمسك كنيم؟
در دعاي ابوحمزه ثمالي ، امام سجاد(ع) مي‌فرمايد: «لاتُخْلِني مِن تِلكَ المواقف الكريمه و المَشاهِدالشَريفَه». يكي از آثار وجودي امام زمان(عج) حضور او در اين مواقف كريمه و مشاهد شريفه است كه مكه مكرمه و مدينه منوره برترين آنهاست. مسلمانان بايد در موسم حج، رهنمودها و تعاليم بلند او را بشناسند و بدان عمل كنند. او قطعاً در اين كنگره عظيم شركت دارد و در عرفات كه محل معرفت و شناخت است، بايد به او توجه بيشتري بشود. البته اين بدان معنا نيست كه او در ديگر جاها حضور ندارد.
جد بزرگوارش امام سجاد(ع) در دعاي عرفه، در صحيفه سجاديه مي‌فرمايد: وَاجْعَلْ باقِيَ عُمري في الحَجَّ و العُمْرَهِ؛ خدايا باقي عمر مرا در حج و عمره قرار بده» و امام در دعاي ابوحمزه ثمالي سه مرتبه از خداوند متعال، حج مي‌خواهد. او امام مسلمين است و بايد با سيطره معنوي‌اش، مسلمانان را اداره كند و كنگره عظيم حج مركز اداره مسلمانان جهان است. اشراف امام زمان(عج) همه جا و هميشه هست؛ اما در حج، بحث از حضور او داريم.
با توجه به اين كه مي‌فرماييد در موسم حج علاوه بر اشراف امام زمان(عج)، حضور ايشان پررنگ‌تر از همه جا هست، امكان تشرف به محضر ايشان در چه صورتي امكان‌پذير است؟
ما وقتي در مذاق شرع دقت مي‌كنيم، مي‌بينيم كه بهترين راه را براي نيل به اين مقصود، صدق و صفاي دروني و تقواي الهي معرفي مي‌شود. مرحوم صاحب جواهر (ره) چهل شب چهارشنبه پياده به مسجد سهله مي‌رود تا مولاي خود را زيارت كند؛ اما به محضر او مشرف نمي‌شود. وقتي به علي بن مهزيار نشاني امام زمان(عج) و دعوت امام از او را منتقل مي‌كنند، با خود مي گويد: بار و اثاثيه‌ام چه مي‌شود؟ ندا مي‌رسد كه چقدر دنبال اين مال هستي؟ نقل كرده‌اند روزي صوفي‌اي با طعنه به مرحوم فاضل نراقي(ره) مي‌گويد: تو چقدر دم و دستگاه و مال و منال براي خودت جمع كرده‌اي؟ ببين كه من از مال دنيا هيچ خبري ندارم. مرحوم نراقي به او مي‌گويد: بيا با هم به زيارت كربلاي امام حسين(ع) برويم. با هم به راه مي‌افتند. صوفي گفت: بگذار كشكولم را بياورم. مرحوم نراقي گفت: تو به كشكولت دل بسته‌اي و حال آنكه من به اين مال و سرمايه‌ام هيچ دلبستگي‌اي ندارم. من همين الان آماده‌ام كه بروم و هرچه دارم واگذارم. حاجي اگر تشرف بخواهد نبايد به چيزي دل ببندد. اگر دل نبست، پيداست كه منتظر واقعي است.
سخن آخر شما؟
برادران و خواهران در مسجد شجره محرم مي‌شوند، هنگامي كه لباس دنيا از تن درمي‌آورند و لباس سفر آخرت مي‌پوشند آن لحظه، لحظه استجابت دعا است براي ظهور مولايمان دعا كنند و از خدا بخواهند از فيض وجود او بهره‌مند شوند. وقتي نگاهشان براي نخستين بار به كعبه معظمه افتاد، اولين خواسته‌شان را ظهور او قرار بدهند و براي حفظ سلامت او و كشور او دعا نمايند.