درهای حرم مطهر امام حسین (علیه السلام)

صحن شریف حسینى اکنون داراى ده در است که زائران به وسیله آن‏ها به داخل صحن و مرقد مطهر راه مى‏یابند. این صحن تا عصر قاجار تنها شش در داشت.[1] 1-  باب القبله‏ باب القبله قدیمى‏ترین درِ صحن و درِ اصلى است که به ایوان طلا باز مى&rlm

صحن شريف حسينى اكنون داراى ده در است كه زائران به وسيله آن‏ها به داخل صحن و مرقد مطهر راه مى‏يابند. اين صحن تا عصر قاجار تنها شش در داشت.[1]

1-  باب القبله‏

باب القبله قديمى‏ترين درِ صحن و درِ اصلى است كه به ايوان طلا باز مى‏شود و چون سمت قبله قرار دارد آن را باب القبله ناميده‏اند. اين دَرب در 1275 ق به دست احمد گواد ساخته شده و كتيبه‏اى در ضلع غربى آن حاكى از اين تاريخ است.[2] ارتفاع آن حدود پانزده و كف آن هشت متر است و درى از چوب مرغوب ساج به ارتفاع شش و عرض چهار متر بر آن قرار دارد. ساعت بزرگى بر بالاى آن نصب است و پايين آن، اين عبارت ديده مى‏شود: «السلام عليك يا ابا عبد اللَّه». سوره «والشمس» بر قسمت فوقانى دروازه به خط محمد مكارى زينت بخش آن است.[3] اين در را باب الذهب نيز ناميده‏اند و در دو طرف آن چهارده حجره تحتانى و فوقانى قرار دارد.[4]

2-  باب قاضى الحاجات‏

باب قاضى الحاجات در برابر سوق العرب است و به ياد حضرت مهدى (عج) آن را چنين ناميده‏اند. ارتفاع آن پنج و عرض آن 5/ 3 متر است. درى به ارتفاع چهار و عرض سه متر بر آن تعبيه شده كه آن را در 1286 ق ساخته‏اند.[5] اين در با آيه‏هايى از قرآن مزين است.

3-  باب الشهداء

در ميانه ضلع شرقى و راه مرقد حضرت ابوالفضل واقع است و آن را به ياد شهيدان كربلا «باب الشهداء» ناميده‏اند. ارتفاع آن به چهار و عرض آن به سه متر مى‏رسد.[6]

آيه‏هايى از قرآن با خط زيبا بر اين در نقش بسته است. در گذشته، دو درِ صحن صغير و باب الصافى جاى آن قرار داشت.

4-  باب الكرامه‏

باب الكرامه در دورترين نقطه ضلع شمال شرقى صحن و كنار باب الشهدا است و به سبب كرامت امام حسين عليه السلام باب الكرامه ناميده شده است. چهار متر ارتفاع و سه متر عرض دارد و با آيه‏هايى از قرآن تزيين شده است.[7]

5-  باب السلام‏

اين دروازه در وسط ضلع شمالى واقع است و چون مردم از آن جا به امام حسين عليه السلام سلام مى‏دادند به باب السلام معروف است. چهار متر طول و سه متر عرض دارد و آيه‏هايى از قرآن بر آن نقش بسته است.

6-  باب الرجاء

در ميان باب القبله و باب قاضى الحاجات درى است كه آن را، به اميد برخوردارى از فضل و كرامت الهى، باب الرجاء مى‏خوانند. كتيبه‏اى از بيرون با آيه‏هايى از قرآن آن را جلا بخشيده است. قوس ايوانى كه بر فراز آن است با كاشى‏هاى زيبا همراه با آيه‏هاى قرآن به خط ثلث تزيين شده است. ارتفاع دروازه به حدود پنج و عرض آن به 5/ 3 متر مى‏رسد.[8] 7-  باب السّدرة

اين دروازه به ياد درخت سدرى كه نشانگر قبر بود و هارون الرشيد آن را از بيخ بركند، به «باب السدره» معروف شد. در دورترين نقطه ضلع شمال غربى صحن قرار دارد و ارتفاع آن به چهار و عرض آن به سه متر مى‏رسد. اين دروازه پيش از آن بر «باب القبله» نصب شده بود و در 1385 ق به اين مكان منتقل شد.[9] بالاى اين در با آيه هايى از قرآن‏ تزيين شده است.

8-  باب السلطانيه‏

در سمت غرب صحن، دروازه‏اى به وسيله يكى از پادشاهان عثمانى ساخته شد كه آن را «باب السلطانيه» نام نهادند.[10] ارتفاع آن چهار و عرض آن سه متر است و آيه‏هايى از قرآن زينت بخش آن است. مدرسه حسن خان سردار مقابل اين در قرار دارد.

9-  باب رأس الحسين‏

اين دروازه روبه روى سر مقدس (بالاسر) امام حسين عليه السلام باز مى‏شود و آن را باب رأس الحسين عليه السلام خوانده‏اند. محل آن به وسيله كاشى‏هاى زيبايى تزيين شده است.

ارتفاعش به چهار و عرضش به سه متر مى‏رسد و ساعت زنگ دار بزرگى نيز بر بالاى آن نصب است.[11] هم چنين در بالاى اين باب آيه هايى از قرآن با تاريخ 1372 ق نگاشته شده است.

10- باب الزينبيه‏

در جنوب غربى صحن يعنى نزديك تل الزينبيه ساخته شده است و به سبب نزديكى به آن مكان به «باب الزينبيه» معروف است. ارتفاع آن چهار و عرض آن سه متر است و با آيه هايى از قرآن مزين شده است.[12] شايان ذكر است همه اين ده درب اكنون به فلكه‏اى باز مى‏شود كه در 1368 ق احداث شده است.

 


[1]. اديب الملك، همان، 159.

[2]. پيشين، 186.

[3]. مدرسى، همان، 452.

[4]. اديب الملك، همان، 159.

[5]. آل طعمه، همان، 187.

[6]. همان جا.

[7]. همان، 188.

[8]. آل طعمه، همان، 188.

[9]. آل طعمه، همان، 189.

[10]. همان جا.

[11]. آل طعمه، همان، 190.

[12]. همان جا.


| شناسه مطلب: 83893







نظرات کاربران