خِیمه گاه
خیمه‌گاه، محله معروفی در شهر کربلا می‌باشد که در فاصله کمی از حرم مطهر امام حسین(علیه السلام)، در سمت جنوب آن، واقع است. وجه تسمیه این محله، وجود زیارتگاه معروف به خیمه‌گاه امام حسین(علیه السلام) در آن است. درباره تاریخ بنای اولیه خیمه
خيمه‌گاه، محله معروفي در شهر كربلا مي‌باشد كه در فاصله كمي از حرم مطهر امام حسين(عليه السلام)، در سمت جنوب آن، واقع است. وجه تسميه اين محله، وجود زيارتگاه معروف به خيمه‌گاه امام حسين(عليه السلام) در آن است. درباره تاريخ بناي اوليه خيمه‌گاه، اطلاع دقيقي در دست نيست. گفته شده است ساختمان اوليه خيمه‌گاه براي نخستين بار، به دست شخصي به نام عبدالمؤمن دده، در سده دهم هجري ساخته شد.[1]
محمدباقر مدرس معتقد است كه تا پيش از قرن دوازدهم، از خيمه‌گاه، نامي در كتاب‌هاي تاريخي نيامده است. بلكه پس از اينكه نادرشاه براي زيارت امام حسين(عليه السلام)، به كربلا آمد، نزديك خيمه‌گاه فعلي، چادر و خيمه زد و اين مكان، به مرور زمان به خيمه‌گاه شهرت يافت.[2] (تصوير شماره 153و 154)
ساختمان قديمي خيمه‌گاه تا حدود يك دهه گذشته، پابرجا بود. اما به علت فرسودگي، طرح نوسازي و احداث ساختمان جديد آن ريخته شد و اجراي آن، با تلاش تعدادي از اهالي كربلا، از سال 2002م، آغاز شد.[3] پيرامون بنا، حصاري آجري به ارتفاع شش متر ساخته شده كه با الواح كاشي و كتيبه‌هاي قرآني، تزيين يافته است و ورودي اصلي آن، در سمت شمال بنا قرار دارد. بخش‌ها و مقام‌هاي مختلف خيمه‌گاه، به شرح زير است:[4]
ـ خيمه‌گاه حضرت عباس(عليه السلام): داخل ورودي خيمه‌گاه قرار دارد و بالاي آن، گنبدي كاشي‌كاري و مقرنس‌كاري، وجود دارد.
ـ خيمه‌گاه حضرت علي‌اكبر(عليه السلام).
ـ كجاوه‌ها: داخل محوطه خيمه‌گاه، دو طرف مسير ورودي بنا تا حرم اصلي، شانزده طاق كوچك (در هر طرف، هشت طاق) وجود دارد كه به عنوان نمادي براي كجاوه‌هاي كاروان امام حسين(عليه السلام)، ساخته شده است.
ـ حرم اصلي: وسط خيمه‌گاه، بناي بزرگي وجود دارد كه گنبدي روي آن ساخته‌اند و در انتهاي آن، محراب امام حسين(عليه السلام) وجود دارد.
ـ خيمه‌گاه همسران امام حسين(عليه السلام): سمت چپ ورودي حرم، قرار دارد.
ـ خيمه‌گاه حضرت زينب عليها السلام: پشت محراب امام حسين(عليه السلام) قرار دارد.
ـ خيمه‌گاه امام زين‌العابدين(عليه السلام):
ـ خيمه‌گاه حضرت قاسم(عليه السلام): سمت راست صحن بنا، واقع است.