ساختن گنبد و بارگاه

اگر گنبد و بارگاه امرى پسندیده بود، پیامبر (ص) دستور مى‏داد که روى قبرها بارگاه بسازند. همچنین بعد از شهادت على (ع) فرزندانش بر مزار ایشان گنبد و بارگاه نساختند. ساخت گنبد و بارگاه بر روى قبور بدعت است.     پاسخ: 1. د

اگر گنبد و بارگاه امرى پسنديده بود، پيامبر (ص) دستور مى‏داد كه روى قبرها بارگاه بسازند. همچنين بعد از شهادت على (ع) فرزندانش بر مزار ايشان گنبد و بارگاه نساختند. ساخت گنبد و بارگاه بر روى قبور بدعت است.
 
 
پاسخ:
1. در زمان پيامبر (ص)، ساختن گنبد و بارگاه بر قبور و غير قبور مرسوم نبود و اصولًا گنبدى هم وجود نداشت. به ويژه در جزيرة العرب كه از جهان متمدن آن روز بسيار دور و از نظر معمارى نيز بسيار عقب مانده بودند. آنها بيشترين عمر خود را در سفر بودند و به همين دليل در آن سرزمين ساختمان‏سازى پيشرفت كمى داشت. تا جايى كه مهم‏ترين و عمده‏ترين معمارى آنها خيمه‏هايى بود كه از موى شتر بافته مى‏شد!
2. در زمان پيامبر (ص) روى مسجد ايشان كه مهم‏ترين و حساس‏ترين مركز اداره جامعه بود حتى سقف ساخته نشده‏ بود. تنها بخشى از مسجد با تنه نخل‏هاى خرما و شاخ و برگ آن پوشيده شده بود و روى آنها خاك ريخته بودند. طورى‏كه هرگاه باران مى‏آمد آب و گل بر سر مسلمانان ريخته مى‏شد. همچنين بر حجره پيامبر (ص) گنبد و بارگاهى ساخته نشد. در واقع چنين معمارى‏اى آن زمان در جزيرةالعرب شناخته نبود.
3. در حجاز نيز چنين معمارى وجود نداشت. سپاه اسلام، هنگام فتح شامات هرگز دست به تخريب قبور پيامبران نزدند و خادمان آنجا را بيرون نكردند. اصحاب پيامبر (ص) نيز هرگز نگفتند كه ساختن بنا بر قبور كار گمراهان و شرك و حرام است!
4. تاريخ نشان مى‏دهد، كه قرن‏ها همه مسلمانان بر ساختن بنا روى قبور اجماع داشتند. طورى كه بناهاى استوارى روى قبور وجود داشته است و هيچ يك از مسلمانان برآن ايراد نمى‏گرفتند و همه به زيارت اين قبور مى‏رفتند.[1] تا اينكه در عصر حاضر وهابى‏ها پيدا شدند كه قصد دارند اعتقادات بى‏اساس خود را بر همه مسلمانان تحميل كنند.
5. قبر مطهر حضرت امير مؤمنان (ع)، تا حدود صد سال مخفى بود؛ زيرا احتمال جسارت نواصب و خوارج نسبت به قبر شريف حضرت قوى بود. اين قبر تا زمان خلافت هارون‏الرشيد پنجمين خليفه عباسى پنهان بود و تنها فرزندان و خواص حضرت از مكان آن آگاه بودند. تا آنكه در سال 133 هجرى به خاطر كرامتى كه از قبر شريف آشكار شد هارون الرشيد به مكان آن پى‏برد و دستور داد قبه و بارگاهى برآن بنا كنند و ...[2].
بنابراين خليفه عباسى كه فردى سنى بود اين بارگاه را بلافاصله پس از آشكار شدن يعنى حدود صد سال بعد از شهادت حضرت بنا كرد و با آنكه اين كار در زمان سلف صالح كه وهابيت خود را پيرو آنها مى‏داند واقع شد ولى از سلف كسى به چنين كارى اعتراض ننمود و حتى احمد حنبل امام حنابله و وهابيت چيزى نگفت.
6. ابن حجاج بغدادى (392262 ه. ق) كه از شعراى بزرگ عراق است در كنار حرم حضرت و در حضور جمعى قصيدهاى را سرود:
«يا صَاحِبَ الْقُبَّة الْبَيْضَاء عَلَى النَّجَفِ‏
 
مَنْ زَارَ قَبْرَكَ وَ اسْتَشْفَي لَدَيْكَ شَفِي‏
زُورُوا أَبَاالْحَسَنِ الْهَادِى لَعَلَّكُم‏
 
تَحُظُّونَ بِالأجْرِ وَ الأَقْبالِ وَ الزَّلَفِ ...»
 
 
 
بر اين اساس، دويست سال بعد از شهادت حضرت قبر او داراى گنبد و بارگاه بوده است.
7. مگر گنبد و بارگاه‏هاى قبور اهل بقيع و حمزه سيدّالشهدا (ع) و ساير اوليا را شيعيان ساخته بودند كه وهابى‏ها آنها را ويران كردند؟
8. چرا بر روى قبر پيامبر (ص) و عمر و ابوبكر گنبد و بارگاه ساخته شده است؟ و چه كسى آن را ساخته است؟ آيا اين مورد حرام و شرك نيست؟ و چرا ويران نكرده‏اند؟ آيا حكم شرعى در اين موارد استثناء خورده است؟[4]
 
 
مراجعه شود: پندارها و پاسخ­ها، ص 123.
 
 

[1] ( 1). مروج الذهب، مسعودى، ج 2، ص 288؛ الاعلام، ج 5، ص 319.
[2] ( 1). بحارالانوار، ج 100، ص 252.
[3] ( 1). الغدير، بيروت، دارالكتاب العربى، چهارم، ج 4، صص 881 977؛ وفيات الاعيان، ج 1، ص 170؛ المنتظم، ج 7، ص 216.
[4] رضا محمدى، پندارها و پاسخها (پاسخ به آنچه وهابيون در بقيع ميگويند)، 1جلد، نشر مشعر - تهران، چاپ: 1، زمستان 1388.
 


| شناسه مطلب: 83924







نظرات کاربران