مساله تحریف ناپذیری قرآن

آيا علاوه بر عقيده عمومي شيعيان مبني بر تحريف ناپذيري قرآن كريم ، هيچيك از علماء بزرگ شيعه در اين مورد صراحتاً اظهار نظر كرده‌اند؟

مساله تحريف ناپذيري قرآن ، عقيده‌اي است ثابت و قطعي در شيعه مي باشد و همواره عالمان بزرگ و نامور در اين باره با صراحت اظهار نظر كرده‌اند و حتي مي‌توان گفت اين عقيده مورد اتفاق و اجماع مي‌باشد چنانچه علامه محمد حسين كاشف الغطاء از  اين اجماع ياد مي‌كند.[1] و شهيد سيد نور الله تستري مي‌گويد: « نسبت تحريفي كه به شيعه اماميه داده شده نظر نيست كه جمهور علما بدان معتقد باشند ... .»[2] 

گزيده‌اي از تصريحات برخي از علماي برجسته :

1ـ شيخ المحدثين ، ابو جعفر صدوق ( 381 هـ ) : « ما معتقديم قرآني را كه خداوند تعالي بر محمد پيامبر خود فرستاده است هماني است كه بين دو جلد مي‌باشد يعني قرآني كه در دست مردم است و نه چيزي بيش از آن و مشهور آن است كه عدد سوره‌هاي آن 114 تا است … هر كه به ما نسبت دهد كه مي‌گوييم قرآن بيش از آن است دروغگو مي‌باشد»[3]

2ـ شيخ الطائفه  ابو جعفر محمد بن حسن طوسي ( 460 هـ )  ايشان در مقدمه تفسير تبيان گويد:«‌… سخن در زيادت و نقصان قرآن شايسته چنين كتابي كه مقصد آن علم به معاني قرآن مي‌باشد نيست . زيرا بر بطلان زيادت در قرآن اجماع و اتفاق مي‌باشد. درباره نقصان در آن هم ظاهراً مذهب مسلمين مخالف آن است و نظريه درست مذهب ما هم با همين سازگار است چنانچه سيد مرتضي هم همين را تائيد كرده و از روايات هم چنين بر مي‌آيد. ».[4]

3ـ جمال الدين يوسف بن مطهر حلي ( 726 هـ ) : « درست آن است كه هيچ تغيير و تاخير و تقديمي در قرآن راه نيافته و نه بر آن افزوده شده و نه چيزي از آن كاسته شده است و به خدا پناه مي‌بريم از اين كه چنين عقيده‌اي داشته باشيم چرا كه موجب مي‌شود در معجزه پيامبر كه به تواتر نقل شده خدشه راه يابد».[5]

4ـ شيخ الفقهاء‌ شيخ جعفر كاشف الغطاء ( 1228 هـ ) : « نه يك سوره و نه يك آيه و حتي يك كلمه يا يك حرف بدان افزوده نشده و هر آنچه بين دو جلد است سخن خداوند تعالي است و اين ضروري مذهب و دين و اجماع مسلمين و اخبار پيامبر و ائمه طاهرين مي‌باشد . »[6]

5ـ امام خميني (ره) : « هر آنكه در اين مساله انديشه كند كه مسلمين در گردآوري قرآن و حفظ و ضبط آن  از جهت قرائت و كتابت  چه اهتمامي ورزيده‌اند ، بر نادرستي پندار خيالي تحريف قرآن علم خواهد يافت. اخباري كه در اين باره رسيده و دستاويز قائلان به تحريف واقع شده يا ضعيف بوده و صلاحيت استدلال را ندارند يا دروغين و نشانه‌هاي جعل بر آن هويدا است و يا غريب و اعجاب آور مي‌باشند و صحيح اين اخبار ناظر مساله تاويل و تفسير است يعني در تفسير و تاويل قرآن تحريف راه يافته است نه در لفظ و عبارات آن …

 

خلاصه آن كه قرآن هماني است كه بين دو جلد است و فزوني و كاستي در آن راه نيافته و اختلاف در قرائات امر حادثي استكه ناشي از اختلاف در اجتهادات است بدون اين كه خدشه‌اي در اصل وحي كه روح الامين بر قلب سيدالمرسلين نازل كرده وارد سازد.»[7]