سیره مسلمانان در توسل

سیره مسلمانان در زمان حیات پیامبر (ص) و پس از وفات او بر توسل به اولیای خدا جاری بوده و ما نمونه هایی ذکر می کنیم: 1- عمر بن خطاب در زمان قحطی عباس بن عبدالمطلب را وسیله قرار داد. طلب باران می کرد و می گفت: خدایا ما همواره پیامرت را وسیله قرار می

سيره مسلمانان در زمان حيات پيامبر (ص) و پس از وفات او بر توسل به اولياي خدا جاري بوده و ما نمونه هايي ذكر مي كنيم:

1- عمر بن خطاب در زمان قحطي عباس بن عبدالمطلب را وسيله قرار داد. طلب باران مي كرد و مي گفت: خدايا ما همواره پيامرت را وسيله قرار مي داديم، بر ما باران نازل مي كردي، اكنون به عموي پيامبرت متوسل مي شويم پس بر ما باران فرست. راوي مي گويد: آنگاه باران مي آمد. (1)

قسطاني در المواهب اللدنيه مي گويد: عمر آنگاه كه عباس را وسيله قرار داده و طلب باران نمود گفت: اي مردم، پيامبر عباس را آنگونه مي ديد كه فرزند پدر خود را مي بيند. پس دربارۀ عموي او به او اقتدا كنيد و عمويش را به سويي خداوند وسيله قرار دهيد. در اين ماجرا به توسل تصريح شده است و با توجه به آن هم كلام كساني كه به طور مطلق از توسل به زندگان و مردگان و هم كلامي كساني كه از توسل به غير پيامبر منع مي نمايند، باطل است.

2- ابن حجر هيثمي اين شعر را از امام شافعي نقل مي كند:

آل پيامبر وسيلۀ من هستند، به وسيلۀ آنان رو به سوي خدا مي آورم، به واسطۀ آن ها اميد دارم كه فرداي قيامت نامۀ اعمالم به دست راستم داده شود. (2)


پي نوشت :

1- صحيح بخاري، باب نماز طلب باران، 2 : 32

الصواعق المحرقه : 178

 

 


| شناسه مطلب: 85265







نظرات کاربران