خانه ارقم بن ابی ارقم
خانه ارقم بی ابی ارقم، منسوب به ارقم بن ابی ارقم و در کنار کوه صفا است. خانه ارقم محل امنی برای مسلمانان ارقم، هفتمین شخصی بود که اسلام را پذیرفت. خانه او در کنار کوه صفا قرار داشت و محل امنی برای مسلمانان محسوب می شد. در نقلی آمده است که زمانی
خانه ارقم بي ابي ارقم، منسوب به ارقم بن ابي ارقم و در كنار كوه صفا است.
خانه ارقم محل امني براي مسلمانان
ارقم، هفتمين شخصي بود كه اسلام را پذيرفت. خانه او در كنار كوه صفا قرار داشت و محل امني براي مسلمانان محسوب مي شد. در نقلي آمده است كه زماني چهل مرد و بيش از ده زن در آنجا مخفي شده بودند [۱] .
به هر روي رسول خدا(صلي الله عليه وآله) در سال چهارم بعثت همراه يارانش در آنجا بسر مي برد و كساني كه قصد مسلمان شدن داشتند، به آنجا، نزد آن حضرت هدايت مي شدند.
خانه ارقم به عنوان مقطعي تاريخي
اين خانه در تاريخ اسلام به‌گونه اي اهميت داشته كه به صورت يك مقطع تاريخي درآمده است و حوادث دوران مكه در كتاب هاي سيره با ذكر اينكه قبل از خانه ارقم رخ داده يا بعد از آن، مشخص مي‌شود.
نام ديگر خانه ارقم
اين خانه توسط خيزران، همسر هارون، كه در سال ۱۷۱ به حج آمده بود، خريداري شد و در تاريخ به نام او؛ يعني دار خيزران شهرت يافت.
تبديل خانه ارقم به مسجد
مسلمانان با آگاهي نسبت به ارزش اين خانه، آن را مسجد كردند؛ شايد هم خود خيزران آن را به صورت مسجد در آورده است.
موقعيت جغرافيايي خانه ارقم
محل ياد شده كه مركزي براي حفظ قرآن بچه ها بوده، در فاصله ۴۸ متري ابتداي سعي از كوه صفا قرار داشته و در سال ۱۳۷۵ هجري قمري در توسعه اي كه زمان سعود بن عبدالعزيز صورت گرفت، داخل مسجد گرديد [۲] . اكنون به ياد آن، اولين دري كه از آن سمت به مسجد باز مي شود، به عنوان باب ارقم نامگذاري شده و احتمال داده شده است كه محل آن در جاي پله برقي باشد كه در اين قسمت ساخته شده است.
در نقل هاي تاريخي آمده است كه خانه ارقم بر روي صفا بوده است؛ أَسْلَمَ الأرقم سابع سبعة و كانت دارُهُ عَلَي الصَّف. مقصود از اين سخن، آن است كه خانه ارقم كه در دامنه صفا بوده، امروزه داخل مسجد شده و تنها بخشي از خود كوه صفا در ابتداي مسعي، برجاي مانده است.
خانه ارقم محل اختفاي پيامبر
در كتيبه اي كه از سال ۵۵۵ روي اين خانه وجود داشته، آمده بوده است: اينجا محلّ اختفاي رسول خدا(صلي الله عليه وآله) و معروف به دار خيزران است كه بنده نيازمند درگاه خداي، جمال الدين شرف الإسلام ابوجعفر محمد بن علي بن ابي منصور اصفهاني، وزير شام و موصل آن را به سال ۵۵۵ بنا كرد [۳].
پانويس
۱. ↑ فاكهي، اخبار مكه، ج۴، ص۱۴.
۲. ↑ التاريخ القويم، ج۲، ص۸۸.
۳. ↑ التاريخ القويم، ص۹۰.