چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟ چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟

چرا امام علی (علیه السلام) هنگام حمله به حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ایشان دفاع نکرد؟

شیعه می‌گوید: در زمان خلافت ابوبکر، به فاطمه[ علیها السلام ]، پاره تن محمد صلی الله علیه و آله  اهانت کردند، پهلویش را شکستند و خواستند در خانه‌اش را آتش بزنند... . پرسش این است که در آن هنگام علی[ علیه السلام ] کجا بود؟ چرا از فاطمه[ علیها

شيعه مي‌گويد: در زمان خلافت ابوبكر، به فاطمه[ عليها السلام ]، پاره تن محمد صلي الله عليه و آله  اهانت كردند، پهلويش را شكستند و خواستند در خانه‌اش را آتش بزنند... . پرسش اين است كه در آن هنگام علي[ عليه السلام ] كجا بود؟ چرا از فاطمه[ عليها السلام ] دفاع نكرد؟

پاسخ

مصيبت‌هاي وارده بر فاطمه زهرا عليها السلام  در زمان خلاف ابوبكر تنها ادعاي شيعه نيست، بلكه كتب و منابع اهل سنت نيز آن را نقل كرده‌اند.

خلاصه واقعه از زبان اهل سنّت

... عده‌اي از بني‌هاشم براي اعتراض به غصب خلافت از سوي ابوبكر، در خانه علي[ عليه السلام ] جمع شده بودند. زبير هم در ميان آنها بود. عمر با عده‌اي به در خانه علي[ عليه السلام ] آمد و از آنها خواست بيرون آمده، با ابوبكر بيعت نمايند، اما آنها از بيرون آمدن خودداري كردند. عمر هيزم خواست و قسم ياد كرد كه اگر بيرون نياييد خانه را با اهل آن آتش مي‌زنم. گفتند: «فاطمه[ عليها السلام ] داخل آن خانه است!» عمر گفت: «حتي اگر فاطمه باشد...». فاطمه[ عليها السلام ] با صداي بلند فرياد زد: «اي پدر، اي رسول خدا! بعد از تو از دست پسر خطاب و پسر ابوقحافه چه مصيبت‌هايي بر سر ما آمد»!

پس از اين جريان، علي[ عليه السلام ] را به مسجد بردند و از او خواستند با ابوبكر بيعت كند، فرمود: «اگر بيعت نكنم چه؟» گفتند: «به خدايي كه جز او خدايي نيست اگر بيعت نكني، تو را مي‌كشيم». فرمود: «در اين صورت بنده خدا و برادر رسول خدا[ صلي الله عليه و آله ] را كشته‌ايد». عمر گفت: «بنده خدا آري، اما برادر رسول خدا نه!» سرانجام، از بيعت علي[ عليه السلام ] نااميد شدند و او را رها كردند. علي[ عليه السلام ] كنار قبر رسول خدا[ صلي الله عليه و آله ] رفت و خود را به قبر پيامبر چسباند و گفت: {ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كَادُوا يَقْتُلُونَنِي}؛ «فرزند مادرم، اين گروه مرا در فشار گذاردند و ناتوان كردند و نزديك بود مرا بكشند». (اعراف: 150)[1]

 اين آيه، سخن هارون است آن‌گاه كه برادرش موسي او را مذمت مي‌كرد كه چرا گذاشتي مردم در غياب من گوساله‌پرست شوند.

برخي منابع در اين باره چنين نوشته‌اند: عمر با شعله آتش به سوي خانه فاطمه[ عليها السلام ] رفت تا خانه را به آتش بكشد فاطمه[ عليها السلام ] عمر را ديد و گفت: «اي پسر خطاب! آيا مي‌خواهي خانه مرا آتش بزني؟» عمر گفت: «آري».[2]

بنابراين نويسنده كتاب پذيرفته است كه اين كار و حرمت‌شكني واقع شده است.

پرسشي كه اينجا مطرح مي‌شود اين است: علي عليه السلام  با آن شجاعت يداللّهي، چگونه در برابر اين حوادث و مصائب صبر پيشه كرد و سكوت نمود.

با مطالعه در منابع اهل سنت مي‌توان چنين پاسخ داد كه، پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله ، علي عليه السلام  را از حوادث پس از خود آگاه كرده و او را به سكوت و خودداري از مبارزه و درگيري در آن حوادث دستور داده بود.

رسول خدا صلي الله عليه و آله  به علي عليه السلام  مي‌فرمود: «إنَّ الامّةَ سَتغْدِرُ بِكَ بَعدي»[3]؛ «اين امت پس از من به تو خيانت خواهند كرد».

انس بن مالك مي‌گويد:

همراه رسول خدا[ صلي الله عليه و آله ] و علي[ عليه السلام ] به باغ زيبايي رسيديم... . رسول خدا سر بر شانه علي[ عليه السلام ] گذاشت و گريه كرد. علي[ عليه السلام ] پرسيد: يا رسول الله! سبب گريه شما چيست؟ فرمود: در دل بعضي از اين مردم، از تو كينه‌اي است كه بعد از من ظاهر مي‌كنند. علي[ عليه السلام ] پرسيد: آيا شمشيرم را بر گردن آنها بگذارم و ريشه آنها را بكنم؟ فرمود: نه، صبركن. علي[ عليه السلام ] گفت: آيا اگر صبر كنم دينم سالم است (در وظيفه‌ام كوتاهي نكرده‌ام)، فرمود: آري! دينت سالم است. علي[ عليه السلام ] گفت: پس صبر مي‌كنم.[4]

رسول خدا صلي الله عليه و آله ، مظلوميت اهل بيت: را پيشاپيش به اصحاب خبر داده بود؛ از جمله آنجا كه فرمود:

اِنَّ اَهلَ بَيتي سَيلْقَونَ بَعدي بلاءً وَ تَطْريداً وَ تَشْريداً.[5]

به‌زودي پس از من براي اهل بيت من گرفتاري‌ها، سخت‌گيري‌ها و محروميت‌ها خواهد بود.

و فرمود:

اِنَّ اَهلَ بَيتي سَيلْقَون مِنْ بَعدي مِنْ اُمّتي قَتلاً وَ تَشْريداً.[6]

به‌زودي، پس از من، اهل بيت من از دست اين امتم سخت‌گيري‌ها مي‌بينند و كشته خواهند داد.

 
[1]. الامامة و السياسه، ج 1، صص 29 ـ31.

[2]. المختصر في اخبار البشر، ج1، ص107؛ تاريخ ابي‌الفداء، ج1، ص239.

[3]. مستدرك حاكم، ج3، صص 151 و 153؛ كنزالعمال، ج11، ص617؛ مسند الحارث، ج2، ص905؛ البداية و النهايه، ج 6، ص 218.

[4]. جامع الاحاديث، ج30، ص210؛ مسند ابويعلي، ج1، ص426 و... .

[5]. سنن ابن ماجه، ج2، ص1366؛ المعجم الكبير، ج10، ص85؛ المعجم الاوسط، ج6، ص29.

[6]. مستدرك حاكم، ج4، ص534؛ جامع الاحاديث، ج8، ص428.


| شناسه مطلب: 86022







نظرات کاربران