ارشاد الزائرین

 کتابی در فضیلت و آداب زیارت مدینه، نوشته محمد بن محمد بکری صدیقی (899ـ952ق.) این کتاب درباره شهر مدینه و فضیلت‌های آن و معرفی مکان‌های متبرک این شهر و آداب زیارت مسجدالنبی است و چنان‌که از نام آن پیدا است، برای راهنمایی زائران مدین

 كتابي در فضيلت و آداب زيارت مدينه، نوشته محمد بن محمد بكري صديقي (899ـ952ق.)

اين كتاب درباره شهر مدينه و فضيلت‌هاي آن و معرفي مكان‌هاي متبرك اين شهر و آداب زيارت مسجدالنبي است و چنان‌كه از نام آن پيدا است، براي راهنمايي زائران مدينه نگاشته شده است.

 

ابوالحسن محمد بن محمد بن عبدالرحمن بكري صديقي، از متصوفان، مفسران و فقيهان شافعي در قاهره زاده شد. وي آثاري گوناگون[1] از جمله تحفة السالك لأشرف المسالك داردكه درباره حج است.[2] مجلسي دوم از او به احترام ياد كرده و وي را از استادان زين الدين بن علي نام‌آور به شهيد ثاني (م.965ق.) دانسته و از چند تأليف او نام برده، اما از اين اثر ياد نكرده است.[3]

 

ارشاد الزائرين از كتاب‌هاي زيارتي است كه به تناسب، آگاهي‌هايي نيز از مكان‌ها و زيارتگاه‌هاي مدينه و مسجدالنبي و ويژگي‌ها و اشياي مربوط به آن به دست مي‌دهد. كتاب هفت فصل دارد و با مقدمه‌اي در فضيلت مدينه آغاز مي‌شود و با خاتمه‌اي درباره بقيع و فضيلت زيارت آن پايان مي‌يابد. عنوان‌هاي هفت فصل كتاب به ترتيب عبارتند از: آداب سفر زيارتي، فضيلت و استحباب زيارت و جواز نذر زيارت، توسل زائر به خدا، ويژگي‌هاي قبر شريف پيامبر و مسائلي در اين زمينه، آداب زيارت پيامبر، مسجدالنبي و روضه و منبر آن، ستون‌هاي مسجد و چاه‌هاي منسوب به پيامبر(صلي الله عليه و اله) در مدينه.

از اين كتاب نسخه‌اي خطي در كتابخانه ملك فهد رياض يافت مي‌شود كه هنوز چاپ نشده است. كتابت اين نسخه كه 32 برگ دارد، به سال 928ق. پايان يافته است.[4]

 

منابع

بحار الانوار: المجلسي (م.1110ق.)، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1403ق؛ المدينة المنورة في مئة مخطوط: مركز بحوث و دراسات المدينه، 1420ق؛ مرآة الكتب: علي بن موسي التبريزي، به كوشش الحائري، قم، مكتبة النجفي، 1414ق؛ معجم المؤلفين: عمر كحّاله، بيروت، دار احياء التراث العربي ـ مكتبة المثني؛ معجم ما الف عن الحج: عبدالعزيز بن راشد السنيدي، رياض، دار الملك عبدالعزيز، 1423ق؛ هدية العارفين: اسماعيل پاشا (م.1339ق.)، بيروت، دار احياء التراث العربي.

 

ابراهيم احمديان

 

 
[1]. هدية العارفين، ج2، ص239؛ مرآة الكتب، ص171-180؛ معجم المؤلفين، ج11، ص229.

[2]. هدية العارفين، ج2، ص239؛ معجم ما الف عن الحج، ص51.

[3]. بحار الانوار، ج1، ص22.

[4]. المدينة المنورة في مئة مخطوط، ص41-42.