شناخت صحیفه سجادیه گامی در جهت آشنایی با معارف اسلام است

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، حجت الاسلام والمسلمين سيد جواد مظلومي درجلسه تواصي به حق، درجمع كاركنان سازمان حج و زيارت و بعثه مقام معظم رهبري سخن مي گفت، افزود: دعاهايي كه از زبان امام سجاد عليه السلام بيان شده و به ما رسيده است و حاوي ظريف ترين و عميق ترين معارف است و بايد قدر اين مجموعه را دانست و با آن مانوس بود و لحظات شب و روز خويش را با اين دعاها پر معنويت ساخت .
وي اظهار داشت: اهل بيت عليهم السلام اهل دعا، تهجد و ذكر بودند . قرآن كريم هم سفارش اكيد به دعا دارد . پيروان ائمه نيز بايد اهل دعا، تضرع و نيايش باشند.
معاون فرهنگي بعثه مقام معظم رهبري تصريح كرد: يكي از ويژگي هاي صحيفه سجاديه، استفاده از زبان دعا در بيان، تبيين، توضيح و تعليل و حتي دفاع از معارف الهي و دفع شبهات از اين ساحت است.
وي با اشاره به فراز «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى حَبَانَا بِدِينِهِ، وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ، وَ سَبَّلَنَا فِى سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ، حَمْدا يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا، وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا» و سپاس خداي را كه دين خود را به ما هديه كرد، و ما را به آئين خويش اختصاص داد، و در راههاي احسانش، ما را راهي نمود، تا در آن (راهها)، به وسيله نعمتش به سوي خوشنودي اش رويم. سپاسي كه آن را از ما بپذيرد و به سبب آن از ما خوشنود شود، ادامه داد: هر چند سبيل و صراط به معناي راه مي‌باشند و از نظر معنا به هم نزديك‌اند، اما تفاوت‌هايي نيز با يكديگر دارند.
حجت الاسلام والمسلمين مظلومي با اشاره به فراز «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصِّيَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلامِ، وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ، وَ شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِى أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ، هُدًى لِلنَّاسِ، وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ» و سپاس سزاوار خدايي است كه ماه خود، ماه رمضان، ماه روزه و ماه اسلام و ماه پاكي و ماه پاكسازي و ماه به پا خواستن را، (يكي) از آن راهها قرار داد. كه در آن قرآن فرو فرستاده شد كه براي مردم هدايتگر و نشانه هاي آشكار از هدايت و جدا سازي (حقّ از باطل) است، خاطر نشان كرد: واژه التَّمْحِيصِ به معناي خالص كردن و جلا دادن است و اين كلمه محيص به معني تطهير است، بعضي ديگر آنرا به معني جدا كردن خوب و بد و سره از ناسره مي‌دانند. به عنوان مثال در طلاسازي وقتي طلا را در بوته آتش مي‏گذارند تا طلاي خالص را از نقره يا مس جدا كنند به اين كار مي‏گويند تمحيص.
وي در پايان افزود: طبيعي است كه براي پاك كردن و خالص كردن طلا آنرا در بوته آتش مي‌گذارند تا ذوب شود. خداي متعال نيز براي پاك كردن و تمحيص انسان‏ها و مؤمنين چنين تدبيري را به كار مي‌برد.