آیتالله جوادی آملی: شب و روز با کعبه زندگی میکنیم
مفسر قرآن کریم با بیان اینکه امروز حجم شبهات در مورد قرآن و افسون و افسانه خواندن آن زیاد است، گفت: دفاع از قرآن و پاسخهای عالمانه، واجب عینی برای استادان تفسیر است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، آيتالله العظمي جوادي آملي شب گذشته ۲۱ ارديبهشت در شانزدهمين گردهمايي استادان تفسير حوزه علميه در دارالقرآن علامه طباطبايي(ره) گفت: اصرار قرآن كريم بر زمان نزول به عنوان ليله مباركه و شهر رمضان آنقدر به اين زمان شرف بخشيد كه از زمان نزول و نه زمين آن در بخش عمده قرآن، سخن به ميان آمده است.
وي با بيان اينكه ما شب و روز با قبله يعني كعبه زندگي ميكنيم و با كعبه نفس ميكشيم و وضو ميگيريم و ميخوابيم و كاري در شبانه روز نيست مگر اينكه به سمت كعبه باشد بيان كرد: با اين وجود عظمتي كه قرآن براي شهر رمضان و شب نزول قرآن قائل شد براي زمين نزول قائل نشد؛ چه در روايات و ادعيه هر جا حرمت ماه رمضان است به واسطه نزول قرآن است.
اين مفسر با بيان اينكه در فضل روزه همين بس كه انسان شييه فرشته ميشود، ادامه داد: سخن از كم خوردن و كم خوابيدن نيست، بلكه سخن از تشبه انسان به فرشته است.
وي با قدرداني از علامه اميني به علت نوشتن الغدير و احياي غدير و اماته سقيفه بيان كرد: علامه طباطبايي و حكيم از شاگردان مرحوم نائيني بودند و هر كدام در زمينهاي مانند تفسير و فقه جزء برترين استادان حوزه شدند.
صاحب تفسير تسنيم گفت: اگر حوزه توانست شاگرداني مانند اميني در هر ۵۰ سال تربيت كند هنر كرده است؛ شيخ اشراق گفته علم وقفنامه زمين و زمان خاصي نيست و هر كسي ميتواند به علم دست يابد به شرط اينكه باد در خود نيندازيم و دستبوس استادان باشيم.
آيتالله جوادي آملي عنوان كرد: ما خيال ميكنيم با سواد شدن معصيت كبيره است به همين دليل از آن فرار ميكنيم.
وي با اشاره به عظمت قرآن كريم گفت: برخي، حرفهاي گذشتگان را امروز تكرار ميكنند و ميگويند قرآن روياي رسولانه است و برخي ميگويند قرآن مخاطب و متكلم نداشت و قرائت پيامبر از جهان و جهانبيني او بود؛ بر شما استادان تفسير واجب عيني است كه در برابر حمله به دين و قرآن بايستيد.
وي با بيان اينكه خود قرآن پاسخ اين شبهات را داده است ادامه داد: قرآن كتابي است كه ۲۳ سال نازل شده و مفسر گويا و توانمندي شب و روز او را همراهي كرده و در ۲۳ سال در جنگ و جهاد و صلح آن را تفسير كرده، لذا صحبت از هرمنوتيك و برداشت شخصي و رويا در كار نيست.
مفسر قرآن كريم اضافه كرد: در مورد نزول قرآن به عربي مبين سؤال شد و در جواب فرمودند كه اين توان در عربي هست كه همه زبانهاي دنيا را ترجمه كند ولي زباني نيست كه بتواند عربي را ترجمه كند به همين دليل در اين زبان، علم لغت داريم در حالي كه در زبانهاي ديگر اين علم وجود ندارد.
صاحب تفسير تسنيم بيان كرد: اين تهمتها و افسون و فسون دانستنها البته اختصاصي به قرآن ندارد و براي همه انبياء است و اگر كسي وحي قرآن را منكر شود وحي به سلسله جليله انبياء را هم منكر است.
وي افزود: قرآن در حواميم سبعه، سخن از عزيز و علي حكيم به ميان آورده يعني قرآن درس عزت و حكمت ميدهد كه اين درس، همان قرآن است كه تعابيري مانند قرآن عظيم و كريم و ... مويد اين مسئله است و بعد فرمود كه اگر جن و انس جمع شوند نميتوانند مانند آن را بياورند.
آيتالله جوادي آملي با بيان اينكه دائما قرآن سخن از عزت و حكمت خود ميزند، بيان كرد: قرآن، حكيم است يعني يكجا اختلاف در آن ديده نميشود و عزيز است؛ يعني نفوذناپذير است و از هيچ جهتي در آن امكان نفوذ نيست به همين دليل داعيه اعجاز دارد.
صاحب تفسير تسنيم عنوان كرد: صدر قرآن در نزد خداوند است و به هيچ زباني نيست و ولي وقتي آويخته شد و به قلب پيامبر نازل شد ذيل آن به عربي مبين است و ما هم وظيفه داريم آن را بگيريم و بالا برويم البته منطقه ممنوعهاي است كه فقط براي اهلبيت(ع) است، به همين دليل امام علي(ع) فرمود: «سَلُونِي [عَمَّا شِئْتُمْ ] قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي فَوَ اللَّهِ إِنِّي بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّي بِطُرُقِ الْأَرْض؛ از من بپرسيد پيش از آنكه من را از دست بدهيد؛ به خدا قسم من به راههاي آسمان آشناتر از راههاي دنيا هستم».
وي با اشاره به قسمهاي قرآن كريم ادامه داد: قسم خدا به بينه است و نه در برابر بينه؛ لذا قرآن فرموده قسم به اين كتابي كه معجزه است و هماوردي ندارد؛ تو پيامبر هستي آن وقت برخي مدعي ميشوند كه رويا هست و از خود پيامبر است؟.
آيتالله جوادي آملي اظهار كرد: پاسخ عالمانه و مقتدرانه از سوي حوزه به شبهات داده شود تا اساس قرآن با تفاسير تبيين شود.
وي همچنين با بيان اينكه نام مبارك «مدرس» در اين جلسه به ميان آمد اظهار كرد: مدرس عزيز بود و به رضاخان گفت كه ميخواهم تو نباشي؛ جامه كرباسي از تن بيرون نكرد و گفت كه محصول داخلي ميخواهم استفاده كنم، بافت ايران و جامه ايراني به همين دليل عزيز شد؛ ملتي كه نفوذناپذير باشد، عزيز ميشود.
ايكنا