چگونه توجه امام زمان(عج) را به خود جلب کنیم
حجتالاسلام قرائتی مفسر قرآن کریم در برنامه امروز درسهایی از قرآن به آثار و برکات توسل به امام زمان(عج) اشاره کرد.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، حجتالاسلام قرائتي معلم و مفسر قرآن كريم در برنامه امروز درسهايي از قرآن به موضوع آثار و بركات توسل به امام زمان(عج) پرداخت و دعا كردن را زمينهساز توجه امام دانست.
در ادامه متن بيانات حجتالاسلام قرائتي در برنامه امروز درسهايي از قرآن تقديم ميشود.
موضوع برنامه
توسل به امام زمان(عج)
متن برنامه
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمين بعدد ما احاط به علمه
«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»
چند جلسه در مورد آقا امام زمان مطالبي را گفتيم. يك نكته بگويم. هركس در مورد پيغمبر و قرآن و خدا و امامان حرف ميزند، اين نميتواند معرفي كند، فقط علم خودش را ميگويد. مثل اينكه شما يك ليوان برداري و در اقيانوس بياندازي و بگويي: اين آب اقيانوس است. نميتواني بگويي: آب اقيانوس است، ميتواني بگويي: ليوان من اينقدر آب گرفته است. آب اقيانوس در ليوان نميرود. بله اين بهره من است. بنابراين امثال بنده كه در مورد خدا، پيغمبر، قرآن، ائمه اطهار(ع) حرف ميزنيم علم خودمان است. يعني من اينقدر سواد دارم. نه يعني امام اين است كه ما گفتيم.
چند شبي صحبت كرديم، چند جلسهاي... من هروقت ميگويم: چند شبي، بايد بگويم: چند جلسهاي... ميدانيد چرا؟ براي اينكه يكوقت تلويزيون بعد از مرگ ما، ميخواهد اين برنامهها را روز بگذارد. بعد ميگويم: چند شبي، ميگويند: شب نبود، الآن روز است. لذا بايد بگويم: چند جلسهاي كه هم شامل روز باشد و هم شامل شب باشد. امشب به دليل اينكه بالاخره شب جمعه براي دعا خط ويژه ميروند.
توسل، عين توحيد است
ماه رمضان براي دعا خط ويژه ميروند، ميخواهيم در مورد امام زمان و دعا صحبت كنيم. در مفاتيح و كتابهاي ديگر يك سري دعاها مخصوص امام زمان است مثل دعاي ندبه، دعاي عهد، دعاي استغاثه، نمازي داريم به نام نماز امام زمان(ع)، بد نيست اينجا يك جمله با وهابيها بگويم. وهابيها اين توسلات ما را شرك ميدانند. ميگويند: شما كه متوجه به بنده خدا ميشويد از خدا جدا ميشويد، بنابراين شرك است. به جاي يا حسين بايد يا الله بگوييد. به جاي يا ابالفضل بگوييد: يا الله! هركسي غير از خدا را صدا بزنيد، شرك است. يك آيه قرآن هم دستاويز قرار ميدهند. آيه اين است «فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدا» (جن/18) يعني با خدا احدي را صدا نزن. «لا تدعوا» يعني صدا نزن. «مع الله» با خدا احدي را. با خدا هيچكس را صدا نزن، فقط بگو: يا الله، يا حسين و يا حسن نه، جوابش اين است كه آقاي وهابي، تو يك آيه را فهميدي و از اين آيه غافل شدي. آيه ديگر جاي ديگر ميگويد: «فَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَر» (شعرا/213) گرفتيد چه شد؟ با خدا احدي را نخوان، يك آيه بود. جاي ديگر ميگويد: با خدا احدي را به عنوان خدا نخوان. ما يا حسين كه ميگوييم، حسين را به عنوان خدا نميخواهيم، حسين بنده خداست. «قتل في سبيل خدا»!
پس اگر قرآن ميگويد: احدي را صدا نزن، «فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدا» جاي ديگر تفسير ميكند، ميگويد: احدي را به عنوان خدا صدا نزن. ما هيچ يك از اولياي خدا را خدا نميدانيم. اينها بنده خدا هستند. حالا امتحان هوش براي جوانترها و براي بزرگترها، بعضي بزرگها هم تيزهوش هستند. فارسياش را بگوييد... يكجا ميگويد: با خدا احدي را صدا نزن. آيه ديگر ميگويد: با خدا احدي را به عنوان خدا صدا نزن... آفرين! اين آيه قرآن در جواب آيه قرآن. حالا اسم اينها برده شد، بگويم. ديگر به ذهنم ميآيد. اينها واسطهها را شرك ميدانند. مثلاً ميگوييم: «يا وجيها عند الله اشفع لنا عند الله» شما نزد خدا آبرو داريد. واسطه هستيد نزد خدا، نميگوييم: يا امام رضا شفا بده. ميگوييم: يا امام رضا از خدا بخواه اين مريض را شفاء بدهد. اينها واسطه هستند.
دو آيه در قرآن در مورد پرنده هست. يك آيه ميگويد: «ما يُمْسِكُهُنَ إِلَّا الرَّحْمنُ» (ملك/19) ترجمهاش اين است اين پرنده را در آسمان نگه نميدارد، «يُمسك» يعني امساك و نگه داشتن، «ما يُمسكُهُن» اين پرندهها را در آسمان نگه نميدارد، «الا الرحمن» فقط خدا، شد؟ اما همين قرآن جاي ديگر ميفرمايد: «يَطِيرُ بِجَناحَيْه» (انعام/38) قاري: «يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثالُكُمْ»، «يطير» يعني با بالش ميپرد. آيهاي ميگويد: اين پرنده را فقط خدا نگه داشته است. آيه ديگر ميفرمايد: اين پرنده را بالهايش نگه داشته است. يعني چه؟ يعني خدا به واسطه بال اين پرنده را نگه داشته است. پس همانجايي كه ميگويد: فقط خدا، واسطه را دارند.
توجه به خدا، در نماز امام زمان(عج)
ما جمكران ميرويم. يا غير جمكران، نماز امام زمان را هركس خوانده كه ميداند. هركس نخوانده بداند. در نماز امام زمان كه توسل به ولي خدا امام زمان ميشويم. ميگويند: صد بار بگو: «اياك نعبد و اياك نستعين» صد بار، يعني آنوقتي هم كه ما متوسل به مخلوق ميشويم، وسط توسل به امام زمان به خدا ميگوييم: «اياك نعبد» فقط تو، «اياك نستعين» فقط از تو كمك ميخواهيم. «اياك» يعني فقط، «اياك نعبد، اياك نستعين» يعني ما توسلمان هم عين توحيد است. همان وقتي هم كه متوسل ميشويم ميگوييم: يا امام زمان، يا حجة بن الحسن، آن منافاتي ندارد. اينها واسطه هستند. يك مثال بزنم.
اگر من گفتم: با كليد در را باز كردم، اين حرف درست است. كليدم هم نشان بدهم. اگر گفتم: من با كليد در را باز كردم، دروغ است يا راست؟ بگوييد... اگر گفتم: با دستم در را باز كردم. دروغ است يا راست؟ آن هم راست است. اگر بگويم: خودم در را باز كردم، اين هم راست است. اگر هم بگويم: خدا در را باز كرد، اين هم درست است. چون خودم و دستم و قدرتم و عقلم و كليدم همه از اوست. اينها منافاتي ندارد. اين صحن را چه كسي ساخت؟ بگويم اراده خدا، درست است. بگويم مهندس، درست است. بگويم بنا، درست است. يعني يك چيزي كه در واسطهها هست، در را باز كردم، كليد در را باز كرد درست است. دستم در را باز كرد. انگشتهايم در را باز كرد، بازوي من در را باز كرد. خودم در را باز كردم، همه درست است. ما در مورد امام زمان دعاهاي ويژهاي داريم. اهلبيت ما جملاتي گفتند كه خدمت شما بگويم.
توجه پيامبر و امامان به امام زمان(عج)
پيغمبر، اينها را امروز بعد از ظهر ديدم. پيغمبر در مورد حضرت مهدي فرمود: پدرم، مادرم، فداي مهدي! هنوز مهدي به دنيا نيامده است. اميرالمؤمنين، علي بن ابي طالب در روايت فرمود: مادرم، پدرم، فداي مهدي! امام باقر فرمود: پدر و مادرم فداي مهدي! امام رضا فرمود: پدر و مادرم فداي مهدي! قصه چيست؟ حديثي از امام صادق داريم «وَ لَوْ أَدْرَكْتُهُ» اگر من دستم به امام زمان برسد، «لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِى» (بحارالانوار، ج 51، ص 148) تمام عمر خادم ميشوم. ماجرا چيست؟ در خانه امام رضا نشستيد، براي شما از امام رضا بگويم. امام رضا(ع) در قنوت نماز ظهر روز جمعه ميگويد: «اللهم اصلح عبدك خليفتك بما اصلحت به انبيائك و رسلك» خدايا مشكل امام زمان را حل كن همينطور كه مشكل انبياء را حل كردي. امام رضا در قنوت نماز روز جمعه ميگويد: «و اجعلني من انصار» امام رضا را جزء ياران حضرت مهدي قرار بده. يعني معلوم ميشود ما نفهميديم قصه چيست كه اميرالمومنين ميگويد: پدرم فدايت! پيغمبر ميگويد: پدر و مادرم فدايت. ماجرا چيست؟ مسأله چيست؟ البته معناي اين نيست كه امام زمان مهمتر از اميرالمؤمنين است. نه، پيغمبر، اميرالمؤمنين، امام حسن و امام حسين و امامان ما، اينها كه پدرانشان هستند همه مهمتر از حضرت مهدي بودند. ولي گاهي يك كاري را توسط نسل پنجم انجام ميدهند. توفيقي كه حضرت مهدي دارد هيچيك از 124هزار پيغمبر نداشتند. موفقيت مهم است. چون گاهي وقتها يك چيزي را به يك كسي ميدهند.
خدايا شب جمعه است، همه مردهها و زندههاي ما را بيامرز. يكبار با مرحوم پدرم آمدم حرم امام رضا، پدر من خيلي گريه كرد. من هي نگاه كردم ديدم طوري گريه ميكند، گفتم: آقا حالي به شما دست داد؟ چه شد؟ گفت: يك توجهي براي من شد، يك نگاه كردم به بابام، پدرم ميگفت: بابام، يعني جدم! يك نگاه به بابام كردم. يك نگاه كردم به پسرم كه تو هستي. مقايسه كردم، دلم سوخت. گفتم: چه مقايسهاي كردي؟ گفت: باباي من ميخواست به مشهد بيايد. از كاشان، وضع مالياش طوري نبود كه حدود صد سال پيش بيايد. به تجار كاشان گفت: مشهد ميرويد مرا هم خبر كنيد. اينها آمدند و خبر نكردند و باباي من با كم و زيادش هشتاد سال زندگي كرد، مرد و نتوانست زيارت امام رضا برود. اين براي بابام، تو پسرم هستي، يك ساعت با هواپيما بلند شدي از تهران به مشهد آمدي. نگاه ميكنم خدا چقدر امكانات به تو داده، و چقدر باباي من محروم شد كه مرد و مشهد زيارت نكرد. حالا معنايش اين نيست كه من بهتر از پدربزرگم هستم. پدرم از من بهتر است و پدربزرگم، نياكان ما به گردن ما حق دارند. ما اگر اجري و كاري هم بكنيم، ثوابش را آنها دارند. اولاد هركاري بكند، ثوابش را به پدر و مادرش هم ميدهند. ولي گاهي كسي يك كاري ميكند كه ممكن است استادش اين كار را نكند.
امتحان هوش، كدام امامها فرمودند: اگر دستم به امام زمان برسد تا آخر عمر خادمش هستم؟ امام صادق... چند تا از ائمه ما گفتند: پدر و مادرم فداي حضرت مهدي؟ پيغمبر، اميرالمؤمنين، امام باقر، امام كاظم، امام رضا، پنج معصوم اين جمله را گفتند. يكوقتي براي ابالفضل شعر ميگفتند، يك شعر خيلي مرا تحت تأثير قرار داد. شعر اين است. چهار امامي كه تو را ديدهاند، دست علمدار تو بوسيدهاند. چون ابالفضل كه به دنيا آمد، اميرالمؤمنين دستش را بوسيد. امام حسن دستش را بوسيد. امام حسين دستش را بوسيد. امام سجاد هم دستش را بوسيد. ابالفضل امام نيست ولي چهار امام دستش را بوسيده است.
چهار امامي كه تو را ديدهاند
دست علمدار تو بوسيدهاند
توصيه به دعا در ماه رمضان
حالا امام زمان، پدرانشان اينطور دعا... در مورد دعا، معناي دعاي اظهار علاقه است. ماه رمضان هم وقت دعاست. جالب است آيهي دعا كنار آيه روزه آمده است. در همان صفحه كه ميگويد: «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ» قاري: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ» (بقره/183) ماه رمضان، روزه بر شما واجب شد. «كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ» در اديان ديگر هم روزه بوده است. بعد از دو سه آيه كه در مورد رمضان است به دعا ميرسد، ميگويد: «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» (بقره/186) آيه قرآن است، ميگويد: اگر مردم از من سؤال كردند، يعني آيهاي كه ميگويد: دعا بخوانيد، با آيهاي كه ميگويد: روزه بگيريد، كنار هم در يك صفحه هست. بعضي وقتها براي دعا خط ويژه ميروند. مثلاً درباره استغفار «وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُون» (ذاريات/18) استغفار در سحر مزه ديگر دارد. وقتهاي ديگر سحرها آدم خواب است. ولي ماه رمضان كه به هواي سحري بلند ميشويم نماز شب هم بخوانيم. پنج تا دو ركعتي است و يك، يك ركعتي. تقريباً يازده دقيقه طول ميكشد. يك نماز شب است، قيمت تعاونياش را گفتم، بازار آزاد هم دارد. بازار آزادش اين است كه به چهل مؤمن دعا كني، سيصد تا العفو بگويي. كساني كه تا حالا نخواندند راه دستشان نيست، حداقل پنج تا دو ركعتي و يك، يك ركعتي. مثل نماز صبح، يك آيه ديگر داريم وقتي تعريف افراد را ميكند، ميگويد: «يستغفرون...» «بالاسحار هم يستغفرون»
دعا اظهار علاقه است. حديث هم داريم به كسي كه دعا ميكني به او بگو: من دعايت كردم. آنهايي هم كه به ذهنتان ميآيد دعا كنيد، دعا كنيد ولو با هم بد بوديد. چون ممكن است كسي با كسي بد باشد، ميگويد: نه، من به اين دعا نميكنم. يكي از علمايي كه هم مجتهد بود، مجتهد پنجاه سال پيش تقريبا و هم سيد بود و مجتهد بود و پدر شهيد بود و خيلي من به او ارادت داشتم. ايشان استاد من بود. براي من يك خاطره نقل كرد و گفت: فلاني با فلاني قهر بود. گاهي در فاميل، دوست، همسايه، شريك، شاگرد، يكي از اينها رفت مكه و مدينه كنار قبر پيغمبر، داشت به رفقايش دعا ميكرد. اين رفيق كه با هم دعوا داشتند يادش آمد. تا يادش آمد گفت: به تو دعا نميكنم. حال مرا گرفتي تا زنده بودي. دوباره براي رفيقهايش دعا كرد، باز آن رفيق به ذهنش آمد. چند بار هي به ذهنش آمد و اين طردش كرد. شب به خوابش آمد گفت: من و تو در دنيا با هم بد بوديم و كت كاري داشتيم. با هم مسأله داشتيم. الآن من مردم. دستم كوتاه است، تو مدينه نزد پيغمبر بودي. من هي آمدم خودم را به تو نشان دادم، چرا مرا طرد كردي؟ اين استاد ما ميگفت: از اين معلوم ميشود آدمهايي كه به ذهن آدم ميآيند روحشان دارد التماس ميكند. سوا نكن... به فلاني دعا ميكنم. به فلاني...
حتي رفيقهايت را با يك كلمه و دوستانش اضافه كن. اين دعاي شما ميليوني ميشود. مثلاً شما ميخواهيد به سيد حسن نصر الله دعا كنيد. يك شيعه عالم در مقابل اسرائيل، استخوان در گلوي آمريكا و اسرائيل است. شما ميگوييد: «اللهم اغفر سيد حسن نصر الله» بگو و دوستانش... تا گفتي و دوستانش دهها ميليون اضافه ميشود.
دعا، زمينه توجه امام زمان(عج)
در دعا اظهار علاقه هست. ما كه دعا ميكنيم او هم به ما دعا ميكند. چون قرآن يك آيه دارد «وَ إِذا حُيِّيتُمْ» قاري: «وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها»،«وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ» يعني اگر كسي به شما سلام كرد، گفت: سلام، شما گرمتر جواب بده و بگو: سلام عليكم. اگر گفت: سلام عليكم، بگو: سلام عليكم و رحمة الله! اگر گفت: سلام عليكم و رحمة الله، بگو: سلام عليكم و رحمة الله و بركاته!
يك كسي وارد اتاقي شد گفت: سلام عليكم و رحمة الله و بركاته! اين ديد همه را گفت. گفت: سمع الله لمن حمده الله اكبر! چون ديگر تو تا آخرش را گفتي، من ديگر چيزي ندارم بگويم. يك كسي هم به پيغمبر گفت: سلام عليكم و رحمة الله و بركاته، حضرت فرمود: شورش را درآوردي. يك چيزي هم براي ما بگذار. ولي اگر ما به امام زمان(ع) دعا كنيم، امام زمان هم طبق اين آيه كه ميگويد: «وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها» امام زمان هم به ما دعا ميكند. چون در قرآن يك آيه داريم ميگويد: «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لِي وَ لا تَكْفُرُون» (بقره/152) يادم باشيد، يادتان ميكنم. ما ياد امام زمان باشيم، امام زمان هم ياد ما است. اگر ما حق امام زمان و خمس را داديم، امام زمان هم به ما ميگويد: از عمرت خير ببيني.
آيه قرآن داريم كه اي پيغمبر، اين كسي كه ميرود زكات ميدهد.، زكاتش را گرفتي در حقش دعا كن. «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ» (توبه/103) «صلِّ عليهم» يعني پيغمبر اينكه زكات داده، تو پيغمبر بر او درود بفرست. بر اين آقا صلوات بفرست. (صلوات حضار) اين خيلي مهم است. اگر كسي زكات داد، زكاتش را بگير كه اين زكات وسيله ميشود كه مال و نسل و لقمهاش پاك شود، از بخل رهايي پيدا ميكند. آدمي كه خمس و زكات بدهد، بخل را از خودش دور كرده است. چون بخيل باشد نميدهد. بعد ميگويد: «و صلِّ عليهم» خيلي مهم است. يك چيزي ميخواهم بگويم دقت كنيد. در قرآن نداريم پيغمبر! اينهايي كه نماز ميخوانند به آنها درود بفرست، درود بفرست كه به نماز آمده است. نه! نگفته: روزه گرفتند، پيغمبر به اين روزهدارها درود بفرست. پيغمبر به اينها كه مكه رفتند، درود بفرست. به اينهايي كه جبهه رفتند، درود بفرست. هيچيك از واجبات را خدا به پيغمبر نگفته، به اين مرد يا خانمي كه اين كار را انجام داد، درود بفرست. اما به زكات كه ميرسد، ميگويد: «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً» از مردم كه صدقه و زكات ميگيري، «صَلِّ عَلَيْهِمْ» بر تو واجب است بر اينها درود بفرستي. اين فرق بين زكات و همه عبادتها است. امام رضا فرمود: ما كار به خمس شما نداريم. امام ميتواند با معجزه سنگ را هم طلا كند. نيازي به دو مثقال طلاي تو ندارد. ولي ميگويد: كساني كه خمس نميدهند، ما اهلبيت در حق اينها دعا نميكنيم. صد تومان داده، خوب بيست تومان را خمس بده. اينقدر نيازهايي هست اگر مردم خمس بدهند فقيري روي كره زمين باقي نميماند. ما دعا كنيم او به ما دعا ميكند. «وَ إِذا حُيِّيتُمْ»
خود امام به ما سفارش كرده، «أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ» (بحارالانوار/ ج 52/ ص 92) فرمود: خيلي به ما دعا كنيد. براي اينكه ظهور ما نزديك شود. دعاي بر امام زمان كار همه امامان بوده است. در خطبه غدير هنوز امام زمان به دنيا نيامده، در خطبه غدير خم پيامبر فرمود: «علي ان الخاتم الائمه منا القائم المهدي» (صلوات حضار) آخرين امام از ما هست، نام او قائم است و مهدي است. اين مسأله مهمي است.
كتاب خدا و عترت پيامبر، عامل قيام جامعه
اصلاً جالب اين است كه در دين ما همه قيام است. يعني حركت، شور و نشاط، قرآن ما ميگويد: «فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» (بينه/3) كتابهايي داريم كه سبب قيام شماست. در مورد حج ميگويد: «قِياماً لِلنَّاس» (مائده/97) قاري: «قياماً للناس و الحج بيتك الحرام»، «قِياماً لِلنَّاس» يعني... حالا اين «قِياماً لِلنَّاس» آيه قرآن است. باقياش را ميترسم به جاي ديگر وصله شود... «قِياماً لِلنَّاس»
نماز را ميگويد: «أَقِيمُوا الصَّلاةَ» يعني راجع به نماز گفته، «اقيموا» اقامه، امام ما قائم، نماز ما «أَقِيمُوا الصَّلاةَ» قيامتمان، قيامت. «يَوْمَ الْقِيامَة»، «نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ» (ص/26) قيامت. كتاب ما «كُتُبٌ قَيِّمَة» (بينه/3) يعني دين باعث حركت است، دين باعث ركود نيست. مذهبي كسي است كه اهل حركت باشد. مذهبيهاي وارفته، مذهبي قرآني نيستند. چابك، آماده باش، عالم، دعا به امام زمان نوعي ياد امام زمان و تشكر از اوست. اصلاً اگر كسي خواسته باشد دعا كند و دعايش مستجاب شود، ما اگر بخواهيم دعاي ما مستجاب شود، به طور اتوماتيك... بگذاريد مثال بزنم، اگر شما رفتي لباس بشويي، دستهاي خودت هم پاك ميشود. ولو هدفت شستن لباس است. ولي كسي كه با دست لباس ميشويد، دستهاي خودش هم پاك ميشود، عرق بدنش هم درميآيد، غذايش هم هضم ميشود، ورزش هم ميكند. ايام فراغتش هم پر ميشود. غرض او نماز است ولي اينها هم درونش هست. شما خواسته باشي دعايت مستجاب شود بايد لقمهات پاك باشد. حديث داريم از خودم نيست. حديث داريم هركس ميخواهد دعايش مستجاب شود لقمهاش را حلال كند. لقمهاش پاك باشد.
دعا عامل رشد فرد و جامعه
هم نشيني با خوبها، اثر دارد. دوري از گناه و دوري از لقمه حرام، دوري از همنشيني با افراد بد، اينها حركت در مسير ظهور است. دعا رشد است. همين آيهاي كه ايشان خواند «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُون» (بقره/186) «يرشدون» رشد، يعني دعا سبب رشد انسان است. اصلاً دعا ما را بالا ميبرد. شما دعاهاي ماه رمضان را ببين، كجا شما را ميرساند؟ «اللهم ادخل علي اهل القبور السرور» همه مردهها، «اللهم اشف كل مريض»، «كل اسير، كل فقير، كل گرسنه، كل جائع، كل تشنه، كل بي همسر»، «اللهم اكسُ كل عريان» به همه بي همسرها همسر بده. به همه بي لباسها، لباس بده. «هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ» (بقره/187) همسر لباس است. «اللهم اكسُ كل عريان» خدايا همه برهنهها را بپوشان، يعني براي همه بي همسرها، همسر، بعضي ميگويند: يك دعاي خصوصي به من كن! بايد بگوييم: خدايا اين كلمه خصوصي را از دل اين پاك كن. چون حالا هم كه ميخواهد دعا كند، ميگويد: به بچه من دعا كن. آقا يك دعا به اين بكن. ديديد بعضي مداحها چه ميكنند؟ بعضي مداحها ميگويند: پروردگارا، كساني كه در اين هيأت سينه زدند ببخش و بيامرز. حالا اگر هيأت بغلي سينه زديم چه خاكي بر سرمان كنيم؟ چرا اينقدر روده تنگ است كه هسته انار درونش گير ميكند. همينطور كه در روده تنگ هسته انار گير ميكند، روح كوچك هم همينطور است. اصلاً اگر به فكر ديگران باشيم خدا بيشتر به ما ميدهد.
يك آيه در قرآن داريم ميگويد: كسي كه وارد اتاق شد، وارد سالن شد، با چشمانش دنبال جا ميگردد، فوري تكان بخوريد و جا بدهيد. «إِذا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ» (مجادله/11) اين آيه قرآن است. يعني اگر به شما گفتند: جا بده، با چشمانش دنبال جا ميگردد، تكان بخوريد و جا بدهيد. بعد نميگويد: «يفسح الله لكم في المجالس»، «تَفَسَّحُوا فِي الْمَجالِسِ» تو در مجلس و در مكان تكان بخور، جايش بده. بعد نميگويد: من هم در يك مكان جايت ميدهم. ميگويد: تو تكان خوردي، زندگي تو تكان ميخورد. «يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ» رزقت باز ميشود. اولاد، زن و بچه، دوستان، برادران، خواهران، گشايش، شما در مكان گشايش بده، خداوند در همه چيز گشايش ميدهد. خيلي مهم است، اين نكته لطيفي بود گفتم. ميگويد: تو در مكان گشايش بده، بعد نميگويد: «يفسح الله في المجالس» من در همه چيز گشايش ميدهم علمت را گشايش ميدهم. يك صلواتي بفرستيد. (صلوات حضار)
يكوقت فكر نكنيد اگر مثلاً دعاي خصوصي شد سهم ديگران، اگر بگوييم: با ديگران، مثلاً ميگويد: نه، به ديگران نگاه كنيد. حتي داريم اگر به چهل مؤمن دعا كني، دعاي خودت هم مستجاب ميشود. منتهي چهل تا مؤمني كه دلت برايشان بسوزد. نه اينكه خودت، خدايا من دنبال دعاي چهل و يكمي هستم، منتهي تو گروگان ميگيري، گفتي: به چهل مؤمن دعا كن، بعد دعايت را مستجاب ميكنم. پس من اين چهل تا را تند تند ميگويم ولي غرض من اين است. اينطور نباشد. يعني واقعاً همه را... چون اگر غير از اين باشد معنا دارد.
مثل كسي كه در يك جلسهاي وارد ميشود. ميخواهد يك نفر را ببوسد. منتهي اگر صاف برود ببوسد ميگويند: هان! چه شد مرا بوسيدي؟ اين براي اينكه رد گم كند از دم اين كچل را ميبوسد ولي هدفش آن چهل و يكمي است. ميگويد: اين رقمي نباشد كه هدفش... اگر آنقدر رشد كردي، «لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُون» اگر رشدت به اندازهاي بود كه مردم را هم جزء خودت دانستي، «بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْض» (آلعمران/195) من از شما هستم و شما هم از من هستي. اگر روحت به قدري بالا رفت كه ديگران را هم مثل بچه خودت ديدي، خوب به ناموس مردم نگاه نكن. همينطور كه دوست داري به ناموس تو نگاه نكنند. اگر دوست نداري ديگران به ناموست نگاه كنند خوب تو هم به ناموس مردم نگاه نكن. اگر دوست نداري كلاه سرت بگذارند، خودت هم سر مردم كلاه نگذار. اگر روح به اينجا رسيد اين ديگر بنزيني است، با يك ذره كبريت آتش ميگيرد و دعا مستجاب ميشود. مشكل ما مشكل دروني است. روايت داريم بسياري از زندگي شما كه تاب ميخورد براي اين است كه در دلتان گير داريد. «اخبث سرائركم» خبث يعني خبيث، سرائر، سريره، يعني باطن، يعني باطن شما خراب است. باطنمان خراب است. اين خيلي مهم است.
سيب زميني خريدي، زنگ بزن به همين همسايه بگو: يك وانتي آمده، جنسش خوب است و قيمتش هم نصف است. برو بگير! نه چشمش كور شود. پسرش كانادا است برود سيب زميني گران بخرد. به من چه؟ بابا طبقه چهارم است. سطل زباله را ميخواهي از طبقه سوم ببري كنار كوچه بگذاري بيايند ببرند. همينطور كه از طبقه دوم ميآيي طبقه سوم ميآيي ميبيني همسايه هم، طبقه پاييني هم كيسه زباله دارد. من ببرم؟ مگر من نوكرش هستم؟ چشمش كور خودش ببرد. بابا تو كه داري پايين ميروي اين دو تا كيسه را هم ببر. ميروي نان بخري، بگو: يك پيرزن است نميتواند نان بخرد، يك نان هم براي اين پيرزن بخريم. مادرجان، الآن برف است، يا هوا گرم است. مشكل داري، من روزي يك نان براي شما ميخرم. بعداً پولش را به من بده. بچههايش كانادا هستند، فرانسه هستند. چشمش كور! خودش بيايد بخرد. ما نميكنيم گاهي وقتها كارمان تاب ميخورد، ميگويد: «احترم تحترم» تو احترام بگير، احترام تو را ميگيرند. اگر شما آدم خوبي باشي نسلت هم خير ميبيند. قرآن ميگويد: حضرت موسي و خضر وارد روستايي شدند، «اسْتَطْعَما أَهْلَها» (كهف/77) قاري: «اسْتَطْعَما أَهْلَها فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما» موسي و خضر دو تا پيغمبر بودند، وارد روستايي شدند. گرسنه بودند، نان خواستند. از اين روستا هيچكس به اينها نان نداد، ولي همينطور كه ميرفتند ديوار خرابهاي را ديدند، خضر به موسي گفت: بيا عملگي كنيم. بيا اين ديوار را بسازيم. گفت: ما دو تا پيغمبر هستيم. يك تكه نان خواستيم اينها به ما ندادند. حالا كارگري مفت كنيم؟ چه كسي گفت؟ «لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً» (كهف/77) اگر هم ميخواهي بنايي كني «اجراً» مزد بگير. مفت كه نميشود. آخرش خود موسي كنار رفت، گفت: تا تأمين اعتبار نشوم دست به كار نميزنم. اول تأمين اعتبار، ولي خضر تنهايي بنايي كرد. گفت: حالا غرض چه بود؟ گفت: يك آدم مؤمني يك گنجي زير اين ديوار گذاشته است. چون اين مؤمن بوده است، خدا ميخواهد بچههايش خير ببينند، به پيغمبر گفت: زير اين ديوار را بنايي كن كه اين گنج لو نرود ديگران ببرند. تا بچه بزرگ شود و وصيت نامه را بخواند و سراغ اين گنج برود. يعني دو تا پيغمبر را به كارگري مجاني وا ميدارد براي اينكه به پسرش خير برساند. چون «وَ كانَ أَبُوهُما صالِحاً» (كهف/82) پدر اين آدم صالحي بود. نترس يك نان به همسايهات بده. يك وامي به فلاني بده. يك گرهاي را باز كن. معامله نكنيد، او ديدن من نيامد و من هم ديدن او نميروم. او عروسي من نيامد، من هم نميروم. معامله نكنيد. حتي كساني كه به شما بي مهري كردند، به آنها مهر ورزي كنيد.
حديث داريم امام زمان فرمود: من شما را فراموش نمي كنم. گرچه هر هفته اعمال ما را ميبيند. بسياري از وقتها امام زمان(ع) از دست ما ناراحت است. اما در عين حال امام زمان فرمود: من هر روز به شما دعا ميكنم و اگر دعاي من پشت سر شما نبود، دشمن شما را قورت ميداد... نمونهاش همين آمريكا، آمريكا همه دنيا را قورت داده و ايران در گلويش مانده است. تمام دنيا طاغوت حكومت ميكند جز ايران. همه دنيا از آمريكا ميترسند، جز ايران. امام زمان فرمود: اگر دعاي من پشت سر شما نبود، دشمنها شما را قورت داده بودند. چند دعا كنم.
خدايا حديث داريم اگر دستتان را بالا گرفتيد و ده مرتبه يا رب گفتيد، خدا ميگويد: لبيك، چه ميخواهي، به تو ميدهم. بسم الله الرحمن الرحيم، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب، يا رب! اللهم صل علي محمد و آل محمد. خدايا به حق خود امام زمان و اجدادش و يارانش قسمت ميدهيم، ما و نسل ما را تا آخر تاريخ عالي ترين درجه معرفت و محبت و مودت و اطاعت را نسبت به آقا امام زمان به ما و نسل ما تا آخر تاريخ مرحمت بفرما. سخاوتي كه حق امام زمان است بدهيم، شجاعتي كه براي او بازو باشيم و ما را از وفاداران و فداكاران حضرتش قرار بده. يارانش را ياري بفرما. تمام توطئهها عليه اسلام و مسلمين در سايه امام زمان خنثي و توطئهگران نااهل را نابود بفرما. هرچه به عمر ما اضافه ميكني به ايمان و عقل و علم و عمل و اخلاص و عمق و بركت كار ما بيافزا. اموات ما را بيامرز. هركس به گردن ما حق دارد را بيامرز.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
منبع: فارس