توصیف حج از منظر امام رضا(ع)

«محمد بن سنان» گوید: «از امام على بن موسى‏ الرضا (علیه السلام) طى نامه‏ اى مسائلى را پرسیدم که امام آن را پاسخ دادند. از جمله درباره حج چنین نوشتند:

 «فلسفه حج ورود در میهمانى خداى بزرگ و طلب رحمت افزون‏تر و خروج از معاصى و گناهان و توبه از گذشته اعمال و انتخاب راه و روش صحیح براى آینده است. و نیز در سفر حج، اموال خرج مى‏ شود، بدن‌ها به رنج مى‏ افتد و لذات و شهوات نفسانى مهار مى‏ گردند و بدینسان حج‏ گزاران با این عبادت به خداى بزرگ تقرب مى ‏جویند و سر تسلیم و خضوع و ذلت و انکسار در برابر او فرود مى ‏آورند. و در سرما و گرما و در حال آرامش و امنیت و یا بیم و هراس، راه مى‏ پویند و قرب حق را مى‏ جویند.

 افزون بر این در این عبادت جمعى، همه مردم سود مى‏برند و با رغبت و رهبت به سوى خداى سبحان روى مى ‏آورند. و از آثار دیگر آن، رهایى از قساوت قلب و خساست نفس و نسیان ذکر خدا و نومیدى از خیر و دل بستن به رحمت او و تجدید حقوق و دور نگهداشتن نفس از فساد است. و همه کسانی که در شرق یا غرب یا در دریا و خشکى‏ اند چه حج‏ گزاران و چه غیر آنها از تاجر و پیله‏ ور، فروشنده و خریدار و کاسب و مستمند بهره ‏مند مى‏ گردند و در تأمین حوائج ساکنان اطراف و نواحى دیگر سرزمین ‏ها که مى ‏توانند در موسم گرد آیند مى‏ کوشند. این است که خداوند مى‏ فرماید: «لیشهدوا منافع لهم.»