صلح امام حسن(ع) زمینه ساز قیام سید الشهدا(ع) و شناساندن چهره خبیث معاویه

حجت الاسلام والمسلمین علم الهدی در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی حج در نجف اشرف با بیان اینکه به نظر مورخین روز 25 ربیع الاول سال ۴۱ هجری قمری، صلح امام همام حسن بن علی المجتبی با معاویه بن ابی سفیان صورت پذیرفته است، افزود: سخن پیرامون ابعاد پر برکت اقدام امام حسن(ع) در این مقال نمی گنجد اما آب دریا را گر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید.

وی افزود: در کتاب مناقب ابن شهر آشوب از نبی مکرم اسلام(ص) نقل شده است واجتمع أهل القبلة على أن النبی(ص) قال: الحسن والحسین إمامان قاما أو قعدا. همه اهل قبله (مسلمانان) بر این نظرند که پیامبر فرمودند حسن و حسین دو امام و پیشوای بشریت هستند، چه قیام کنند و یا سکوت نمایند که این بیان به یقین پیشگویی رسول خدا راجع به تاریخ آینده امت است.

حجت الاسلام والمسلمین علم الهدی ادامه داد: واضح است، این قیام و به پا خواستن به حادثه کربلا و قیام امام حسین (ع) در برابر حکومت فاسد یزید اشاره دارد و «قعد» به معنای نشستن هم اشاره به صلح امام حسن (ع) با معاویه است

وی افزود: پیغمبر اکرم (ص) هر دو این بزرگواران را امام معرفی می نماید و قیام و صلح، جایگاه و منزلت آنان را تغییر نمی دهد زیرا هر امام بنا به مقتضیات زمان و مکان روزگار خود تصمیم می گیرد.

مسئول بعثه مقام معظم رهبری در نجف اشرف با بیان اینکه صلاح و مصلحت جامعه در در برهه ای از زمان متفاوت است، ادامه داد: با توجه به ادعاهای ریاکارانه معاویه و آشنا نبودن مردم نسبت به کید و تزویر آن جرثومه فساد در آن دوران، قیام امام حسن و جنگ با معاویه، نتیجه ای جز نابودی نیروهای شیعه و امکانات آنها نداشت.

وی افزود: امام حسن (ع) خود می فرماید میدانم تو به قول‌های خود عمل نخواهی کرد و عهد را خواهی شکست ولی امام(ع) به منظور بیداری مردم و آگاهی ایشان که دستاورد بزرگی برای هر ملت و جامعه در هر زمان است، این اقدام شجاعانه را عملی ساخت که به یقین می‌توان گفت اگر صلح امام حسن(ع) نبود قطعاً زمینه برای انقلاب و قیام شکوهمند اباعبدالله الحسین(ع) فراهم نمی‌شد و این همه بیداری و حرکت را در میان جوامع بشری که از برکات نهضت حسینی است، شاهد نبودیم.

منبع: مناقب آل أبی طالب - ابن شهر آشوب - ج ٣ - الصفحة ١٦٣