«موعظه» از نام های قرآن است+صوت

به گزارش خبرنگار اعزامی پایگاه اطلاع رسانی حج از کربلای معلی، ‌حجت‌الاسلام‌والمسلمین اوسطی که در جمع زائران حسینی در حرم مطهر سیدالشهداع) درمحور « موعظه» و جایگاه آن در قرآن و بین بزرگان دین آغاز کرد و گفت: در قرآن کریم برای قرآن اسماءِ متفاوتی آمده است. اسم‌هایی چون «بیان»، «تبیان»، «تفصیل»، «لوح»، «روح»، «فرقان» و «قرآن» و ...

وی«موعظه» را به معنای پند و اندرز، تذکر، یادآوری و سخنی که با خیر و خوبی همراه باشد و موجب رقت و نرمی دل می‌شود، یاد کرد.

استاد حوزه علمیه افزود: موعظه با امربه‌معروف و نهی از منکر فرق دارد. در ماهیت امربه‌معروف و نهی از منکر آمریت و حاکمیت وجود دارد ولی موعظه، صرفاً شفقت و خیرخواهی است. لسان موعظه خیلی قوی است و کار آیی بسیاری دارد و اکثر مردمی که با راه راست آشنا می‌شوند از طریق موعظه است.

این استاد اخلاق در ادامه افزود: نقش موعظه بسیار مهم است و در نامه ۳۱ نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنینع) مواعظ بسیار زیبایی به فرزند خود امام حسن (ع) می‌فرمودند. امام علی (ع) در این نامه به فرزند خود می‌فرماید: اءَحْیِ قَلْبَکَ بِالْمَوْعِظَةِ : دلت را با موعظه زنده نگهدار!.

وی گفت: فرهنگ موعظه از شخص پیامبر اکرم (ص) تا ائمه اطهار (ع) در جامعه رواج داده می‌شد. هر موقع مردم، پیامبر (ص) را تنها پیدا می‌کردند از او می‌خواستند تا آنها را موعظه کند حتی در هنگام جنگ نیز از پیامبر موعظه می‌خواستند.

سخنران بعثه در ادامه گفت: همدیگر را موعظه و نصیحت کنید زیرا که موعظه در حقیقت مهر و محبت است. 

وی خطاب به زائرین سیدالشهدا (ع) گفت: موعظه اختصاص به منبر، لباس، روحانیت، کوچک و بزرگ  و...ندارد، وظیفه همه ما است که همدیگر را موعظه کنیم و فرهنگ موعظه را بایستی زنده نگه‌داریم، و نکته دوم اینکه گاهی اوقات غرور انسان را  فرامی‌گیرد لذا در این موقع هم  نیز بایستی همدیگر را موعظه کنیم.

   بخش از  فایل صوتی حجت الاسلام والمسلمین اوسطی  در حرم مطهر سید الشهدا(ع) 

در پایان مراسم نوحه خوانی و سینه زنی توسط آقای صالحی مداح اهل‌بیت (ع) برگزار شد.‌