خداحافظ ای سرزمین خاطره‌ها
برگ‌های دفتر خاطرات حج ۹۸ رو به پایان است. کم‌کم زائران بیت الله الحرام آماده بازگشت هستند. فرصت‌های باقی مانده مثل برق و باد می گذرد و دلشان هنوز از دیدن یار آرام نگرفته و از ماندن در مسجد الحرام و طواف کعبه سیر نشده‌اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، برگ‌های دفتر خاطرات حج ۹۸ رو به پایان است. کم‌کم زائران بیت الله الحرام آماده بازگشت هستند. فرصت‌های باقی مانده مثل برق و باد می گذرد و دلشان هنوز از دیدن یار آرام نگرفته و از ماندن در مسجد الحرام و طواف کعبه سیر نشده‌اند. حسرت و آه در مدینه کشیده‌اند و بغض‌ها را در بقیع فروخورده‌اند. دل‌هایشان در گوشه گوشه‌های صحن حریم نبوی جا مانده است.
باید از این شهر و دیار خداحافظی کرد و به امید بازگشت دوباره زنده ماند. امید دارند در وداع با خالق کعبه، حاجت روا شده و مجدداً به این سرزمین باز گردند. چقدر زود گذشت انگار همین دیروز بود که عده‌ای با صدای لرزان و بغض‌های در دل، راهیشان کردند و ملتمس دعا بودند. خداحافظ ای مامن اولیاء، ای زادگاه پیام آور مهربانی ای رسول خدا، خداحافظ ای کعبه عشاق، ای میعادگاه علی و فاطمه. خداحافظ ای شهری که ابراهیم را آواره کردی و اسماعیلش را به قربانگاه بردی و چه زیبا دیدی که خلیل خدا نه از مال، بلکه از فرزند خویش هم گذشت. شیطان را از خود دور کرد.
خداحافظ آب زمزم که بر هر دردی، شفایی. حاجی بدان آب زمزم نوشیده‌ای به یاد حسین عطشان در کربلا. گوارای وجودت؛ وقت است که پاکیزه باز گردی و دست بشویی از تکرار گذشته. از رحمت للعالمین روایت است به راستی که نشانه حج مقبول، ترک گناه و معصیت است. خداحافظ ای لحظه‌های راز و نیاز مشعر در دل شب. خداحافظ ای سرزمین خاطره‌ها، سرزمین آه، اشک و لبخندها. دل حاجیان به عشق دیدن دوباره‌ات می تپد. حاجی یادت می آید در بیابان عرفات هنگامی که استغاثه بر لب داشتی و از خود بیخود شده بودی و تمام وجودت سرشار از معنویت بود لطف خدا با گرمای بیابان عرفات چه کرد. دیدی زمین با باران رحمت الهی چه جان دوباره‌ای گرفت و دیدی دست خدا را که در قلب‌‌ها چه شور و شعفی به پا کرد. آن لحظه‌ها زیر باران لطفش دست به دعا، تکرار نشدنی است و ماندگار در سینه‌ها. خدایا دل حاجیان برای سرزمین آرزوهایت تنگ می‌شود.
حاجی مراقب باش که شیطان نفس، وسوسه‌ات نکند. یادت می‌آید در رمی جمرات شیطان را سه روز سنگسار کردی و قول دادی...شادمان از قربانی، تقصیر (کوتاه کردن ناخن) و حلق (تراشیدن موی سر) کردی و حاجی شدی. دست آخر بعد از سه روز حضور در منا، خداوند با باران رحمت بدرقه‌ات کرد و تمام نازیبایی‌ها و آلودگی‌ها را شست و برد. به مکه بازگشتی و حجرالاسود را بوسیدی و انگار دست بیعت با خدا تجدید کردی. آری؛ خداوند خریدارت شده، مراقب باش که به بهای اندکی آنچه یک عمر انتظار کشیده‌ای را نفروشی.
ای کریم، حاجیان در حال بازگشت هستند با دست پر و سعادتمند بازشان گردان. همانگونه که نسبت به زائران خالصت عنایت داری نظر لطفی هم به ما کن. این سفر را آخرین سفر قرار مده.
چه زیباست دعای ابوحمزه ثمالی که امام زین العابدین (ع) شب هنگام کنار کعبه نماز می‌خواند و آن را نجوا می‌کرد. «بارالها، آقای من، سید و مولای من، در حالی که محبت تو در قلب من است مرا عذاب می کنی به عزتت اگر چنین کنی میان من و مردمانی که مدتی طولانی به خاطر تو با آنها دشمنی کرده‌ام جمع کرده ای. بار خدایا تمام حالات مرا اصلاح کن و مرا از کسانی قرار دِه که عمرش را طولانی و کردارش را نیکو و نعمت را بر او تمام کرده‌ای و از او خشنود گشته‌ای و زندگی پاک و پاکیزه به او بخشیده‌ای. یاکریم و یا رب به من کمک بده تا با هوای نفس مخالفت کنم.آنگونه که به شایستگان کمک دادی تا با هوای نفس مقابله کنند و پایان کارم را نیکوترین اعمال قرار بده.»
