سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) سالروز شهادت حضرت فاطمه(س)

سالروز شهادت حضرت فاطمه(س)

حضرت فاطمه زهرا (س)، دختر گرامی پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) در سوم جمادی الثانی سال ۱۱ هجری قمری پس از گذراندن عمری کوتاه، اما سرشار از درس‌های بزرگ به شهادت رسید.

حضرت فاطمه زهرا(س) یادگار بی بدیل رسول خدا است، کسی که خداوند با غضب او غضبناک و با خشنودی او خشنود می شود، سرور تمام بانوان اهل بهشت پس از پیامبر و امیرالمومنین از تمام آفریدگان خدا بالاتر است .


در دوران کودکی، مادر گرانقدرش را از دست داد و در فراق او در روزگار غربت و محنت پدر بی تابی می کرد.


 پیامبر آن قدر فاطمه را دوست داشت که وقتی از سفر برمی گشت اول به خانه او وارد   می شد و به سفری می رفت آخرین کسی که با وی خداحافظی میکرد دخترش فاطمه (علیها السلام) بود و هنگام بازگشت در ابتدا با او ملاقات می کرد .


رسول خدا (ص) درباره مقام دختر گرامیش فرمود: اولین کسی که داخل بهشت می شود فاطمه است.


عبادت و مناجات او با خدا به گونه ای بود که وقتی در عبادتگاهش به نماز می ایستاد، نور او برای اهل آسمان می درخشید همان طور که نور ستارگان برای اهل زمین می درخشد.


مهربانی و عطوفتش نسبت به مردم به حدی بود، که فرزندش امام مجتبی (ع)، شب جمعه ای مادر را در محراب عبادت دید که از شب تا صبح فقط برای دیگران دعا می کرد و برای خویش دعائی نکرد، فرمود : پسرم ! اول همسایه بعد اهل خانه.


وفاداری او نسبت به امیرالمومنین (ع) به حدی بود که در طول سالهای زندگی با آن حضرت فرمود: من حیا می کنم چیزی از شما بخواهم که توانائی فراهم آوردن آن را نداشته باشید.


ایمان او بدان حد بود که رسول خدا(ص) درباره ایشان فرمود: خداوند، قلب و اعضاء و جوارح دخترم فاطمه را از ایمان ویقین پر کرده است.


غم و اندوه او برای ظلمی که به امیر مومنان شد به حدی بود، که در عیادت زنان از درد بازو و پهلو و آزارهائی که پیکر چونان گلش از خارها دیده بود سخنی نگفت و شکوه ای نکرد ، شکوه اش از این بود که چرا با علی دشمنی کردند ؟


خطابه تاریخی او در مسجد رسول خدا (ص)، چراغ هدایتی است که تا ابد حق جویان را به صراط مستقیم رهنمون است.


فاطمه زهرا (س) زمانی که می دید علی(ع) تنها و غریب مانده و حقش پایمال گردیده ، اندوه و دردی بی پایان دلش را می آزرد و از زیر پا گذاشتن فرمان خدا مبنی بر امامت حضرت علی(ع) شکوه می کرد، تا جایی که در این راه، خود و غنچه نا شکفته اش محسن را فدا نمود.


در هنگام یورش حاکمان غاصب به خانه‌اش، حضرت زهرا (س) به گونه‌ای میان درب و دیوار آسیب دید که علاوه بر صدمه‌های سخت، جنین ایشان نیز سقط شد و تازیانه های بیشماری بر جان و روح او نشست.


همه این رویدادهای تلخ و دردناک حضرت زهرا (س) را به بستر بیماری کشاند.


 رویداد‌های تلخ، شرایط سخت بیماری و دوری از پدر بیش از پیش شرایط جسمى و وضعیت روحى حضرت زهرا (س) را دشوارتر می‌کرد اما حضرت فاطمه (س) با اینکه روز به روز پیکرش آب مى‌‌شد، هیچ شِکوه‌ای از بیماری نداشت تا به شهادت ایشان منجر شد.


حضرت امام صادق (ع) با تصریح بیشتر در مورد علت بیمارى و شهادت فاطمه (س) مى‌‌فرمایند: سبب شهادت فاطمه (س) این بود که قنفذ (غلام خلیفه دوم) با غلاف شمشیر او را زده و بچه ‌اش را کشت و مادرم از این جهت به بستر بیمارى افتاد.


بنا به روایتی حضرت فاطمه زهرا(س) در روز سوم جمادی الثانی سال 11 هجری در مدینه به شهادت رسید.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران