چرا حضرت ابراهیم «خلیل الله» نام گرفت؟
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) از قول امام هادی (ع) درباره چرایی جایگاه رفیع حضرت ابراهیم نزد خداوند حدیثی نقل کرده است.
اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب میشود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهشهای تاریخی است.
به دلیل آشنایی بیشتر و تلمذ در پیشگاه پروردگار الهی و ائمه معصومین، یک حدیث از معصومین (ع) با مضمون دینی و اخلاقی منتشر میشود.
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) از امام دهم حضرت امام هادی (ع) چنین روایت میکند که ایشان فرمودند:
إنَّمَا اتَّخَذَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ إبراهِیمَ خَلیلاً لِکَثرَةِ صَلاتِهِ عَلی مُحَمَّدٍ و أهلِ بَیتِهِ علیهم السلام.
خداوند عز و جل، ابراهیم (ع) را دوست خود برگرفت؛ زیرا او بر محمّد و اهل بیت او بسیار درود میفرستاد.
علل الشرائع، جلد ۱، صفحه ۳۴