نشست‌ علمی «بررسی شیوه‌های تبلیغی فرقه‌های انحرافی در پیاده‌روی اربعین»

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، نشست علمی «بررسی شیوه‌های تبلیغی فرقه‌های انحرافی درپیاده‌روی اربعین» روزسه شنبه (30 شهریورماه)با ارائه حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد شهبازیان عضو پژوهشکده مهدویت، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پژوهشکده حج و زیارت در قم برگزار شد.

در این جلسه که شماری از اساتید حوزوی و پژوهشگران پژوهشکده حج و زیارت حضور داشتند حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهبازیان درسخنانی به آسیب‌ها و تهدیدهای بیرونی و درونی عقیده مهدویت پرداخت و با اشاره به جریان‌هایی چون مطالعات اسلامی در غرب؛ آسیب‌های درون مذهبی را شامل گروه‌های نافیان هرگونه حرکت اجتماعی، قرآنیون، روشنفکر مآبان و مدعیان دروغین، جریان‌های وهابیت، بهائیت و معنویت‌های نوپدید، برشمرد.

وی درمقدمه بحث به گونه‌شناسی مدعیان دروغین مهدویت با ذکر مثال‌هایی در جامعه امروز پرداخت و آنان را به مدعیان امامت و مهدویت نوعی و شخصی، مدعیان نیابت خاص، مدعیان زمینه‌سازی ظهور و مدعیان ارتباط با حضرت تقسیم کرد.

حجت الاسلام شهبازیان سپس جریان احمد اسماعیل بصری که خود را احمد الحسن می‌خواند، جریانی شامل همه گونه‌های مدعیان دروغین دانست که توسط یک شخص معلوم‌الحال و معلوم النسب بصری در منطقه مُدینه زبیر بصره آغاز شده و متأسفانه در سال‌های گذشته در عراق و ایران مطرح شده است.

این پژوهشگراسلامی، رویکرد محوری جریان کذاب بصری را ارتجاع و بازگشت احکام یهود و نصاری و نسخ شریعت و احکام و تکفیر درون شیعی دانست و شیوه‌های رفتاری گروه احمد اسماعیل را احترام و جذب حداکثری و ویژه، آمایش و پایش شاخه‌های استانی، استمرار در ارتباط، شکل‌دهی شاخه‌های استانی برای پیگیری، توجه به ضروریات مادی و نیازهای اقتصادی، مظلوم‌نمایی، استفاده از علوم غریبه، سوءاستفاده از وضعیت اقتصادی فعلی جامعه، استفاده ازعلوم غریبه، خواب گرایی و سوءاستفاده ازحدیث ان الشیطان لا یتمثل بی عنوان کرد.

وی شیوه‌های علمی این گروه انحرافی را در قرآن و روایات به‌کارگیری تأویل گرایی و مصادره به مطلوب با استفاده از عناوین عام قرآنی و تطبق آن بر موارد خاص دانست و با اشاره به جعل و تقطیع و تحریف لفظی و معنوی روایات مهدوی،  توجه به کتابشناسی، فقه اللغه و فهم احادیث را راهکار اصلی مقابله با آن عنوان کرد.

حجت الاسلام شهبازیان در پایان شبهات و ادعاهای پیروان این مدعی دروغین را برگرفته از ادعاها و شبهات چهار فرقه قادیانیه؛ شیخیه؛ اخباریة متصلب و بهائیت ذکر کرد که برخی افراد به دلیل ناآشنا بودن ، ادعاهای پیروان بصری را دارای نوآوری می پندارند.