حجت الاسلام والمسلمین رفیعی:

اولیاء خدا آرزوی شهادت داشتند

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه برای شهدا نباید غصه بخوریم گفت: شهید نه تنها چیزی را از دست نداده بلکه رشد کرده و به مقامی رسیده است که خریدارش خداوند است بنابراین با این امتیازاتی که شهدا به دست می‌آورند جای غصه خوردن نیست اگرچه که جای غبطه خوردن وجود دارد و باید به این مقام و عظمت آنها غبطه خورد.

حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در سخنرانی حرم مطهر بانوی کرامت که در یادواره شهدای فاطمیون و زینبیون برگزار شد، اظهار کرد: اولیای الهی تأسف می‌خوردند که چرا شهادتشان دیر شده و دیگران به شهادت رسیدند و آنها هنوز شهید نشده اند؛ امیرالمؤمنین (ع) در خطبه ۱۵۶ نهج البلاغه آیه ۲۳ سوره احزاب را می‌خواندند و اشک می‌ریختند که چرا به شهادت نمی‌رسند.


وی افزود: پیامبر (ص) فرمودند قسم به کسی که جانم در دست او است وقتی شهدا وارد صحرای محشر می‌شوند انبیا به احترام آنها قیام می‌کنند و در روایت است که اولین قطره خون شهید که به زمین ریخته می‌شود ۷ جایزه به او می‌دهند که اولینش بهشت است.


کارشناس مذهبی حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه برای شهدا نباید غصه بخوریم گفت: شهید نه تنها چیزی را از دست نداده بلکه رشد کرده و به مقامی رسیده است که خریدارش خداوند است بنابراین با این امتیازاتی که شهدا به دست می‌آورند جای غصه خوردن نیست اگرچه که جای غبطه خوردن وجود دارد و باید به این مقام و عظمت آنها غبطه خورد.


وی در ادامه بحث تفسیری هر هفته خود با اشاره به تفسیر آیه ۲۲۴ سوره بقره، ابراز کرد: این آیه در مذمت قسم خوردن است و می‌فرماید برای ترک کار خیر نباید قسم خورد و این قسم‌ها نافذ نیست که انسان قسم بخورد دیگر صله رحم انجام ندهد یا انجام کار خیر را ترک کند.


حجت الاسلام والمسلمین رفیعی با بیان اینکه اصل قسم خوردن خوب نیست و امیرالمؤمنین (ع) نه برای حرف راست و نه برای دروغ قسم نمی‌خوردند، گفت: روزی فردی علیه امام مجتبی علیه السلام ادعا کرد که شما به من ۵۰۰ درهم بدهکار هستید؛ امام فرمودند من به تو بدهکاری ندارم، ولی برخی از منافقان همراه آن فرد بودند و شهادت دادند که امام به او بدهکار هستند؛ دو طرف نزد شریح قاضی رفتند و شریح به امام گفت شما اگر یک قسم بخورید که بدهکار نیستید من به نفع شما حکم می‌دهم ولی امام فرمودند من برای مال دنیا قسم نمی خورم و آن ۵۰۰ درهم را به آن فرد دادند اگرچه که آن فرد مرد و نتوانست از آن پول بخورد.


وی ادامه داد: امام سجاد علیه السلام همسری اختیار کردند که ناباب از کار درآمد و ناصبی بود؛ بعد که امام فهمیدند او را طلاق دادند و مهریه اش را هم به او دادند؛ آن زن بعد از طلاق از امام شکایت کرد که مهریه من را نداده اند، امام به قاضی فرمودند من مهریه اش را داده ام و او دروغ می‌گوید، ولی قاضی گفت شما باید قسم بخورید که مهریه را داده اید؛ امام فرمودند من برای مال دنیا قسم نمی‌خورم و یک بار دیگر مهریه او را پرداخت کردند.


استاد حوزه علمیه با بیان اینکه بعضی افراد تکیه کلامشان قسم است و قصدی در دل ندارند، گفت: خداوند در این آیه می‌فرماید این جور قسم‌ها اثری ندارد و ما آن چیزی را مؤاخذه می‌کنیم که در قلوب افراد است.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران