شبهه چهارم: نزول صحیفه‌های متعدد آسمانی
شبهه دیگری که نویسنده وهابی در این راستا مطرح کرده، این است: شیعه اعتقاد به لوح فاطمه س و نزول دوازده صحیفه آسمانی دارد، درحالی‌که صریح قرآن می‌گوید؛ هیچ کتابی غیر از قرآن نازل نشده است و کتاب دیگری نداریم.
شبهه چهارم: نزول صحیفه‌های متعدد آسمانی
شبهه دیگری که نویسنده وهابی در این راستا مطرح کرده، این است: شیعه اعتقاد به لوح فاطمه س و نزول دوازده صحیفه آسمانی دارد، درحالی‌که صریح قرآن می‌گوید؛ هیچ کتابی غیر از قرآن نازل نشده است و کتاب دیگری نداریم.[1]
پاسخ شبهه چهارم
ما هم معتقدیم که جز قرآن کریم، هیچ کتاب دیگری میان مسلمانان وجود ندارد که هم‌عرض آن باشد. قرآن، تنها کتاب آسمانی همه مسلمانان و معجزه جاویدان است:
(لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ) (فصلّت: 42)
هیچ‌گونه باطلی، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمیآید؛ زیرا خداوند حکیم و شایسته ستایش آن را نازل کرده است.
شیعیان، همه بر این اعتقادند که خداوند فقط یک کتاب بر پیغمبر اکرم ص نازل کرده و آن قرآن کریم است. هیچ فقیه و عالمی از شیعه نگفته و ننوشته است که غیر از قرآن کریم، کتاب آسمانی دیگری در عرض قرآن وجود دارد. بلکه عقیده شیعیان بر این است کتب یا صُحفی که در منابع شیعه از آنها یاد شده، همه یا املای رسول خدا9 بوده که امیر مؤمنان7 آن را نوشته یا املای ملک بوده یا نوشته خود حضرت علی7 است. از باب نمونه در روایات شیعه از «جامعه» یاد شده است که نویسنده وهابی نیز به آن اشاره دارد و به زعم خویش آن را نقد کرده است. بنا بر روایت ابوبصیر، امام صادق7 درباره آن فرموده است:
این کتاب به املای رسول خدا ص و از زبان خود ایشان است و امام علی7 آن را نوشته. در آن، حکم هر حلال و حرامی درج گردیده است و در آن، هر چیزی نیز هست که مردم تا روز قیامت بدان احتیاج داشته باشند؛ حتی جزای زخمی که کسی برداشته باشد.[2]
این مطلبی است که با هیچ مبنای علمی نمی‌توان بر آن اشکال وارد کرد؛ زیرا این کتابی است مانند کتاب‌های دیگر؛ نه در عرض قرآن.
حدیث لوح فاطمه س از مشهورترین احادیث درباره تعیین اوصیای پیامبر ص از سوی خداوند تبارک و تعالی است. این حدیث از پیامبر ص و راوی آن، یکی از صحابه بزرگوار و جلیل‌القدر ایشان، یعنی جابر بن عبدالله انصاری است. متن حدیث، پیام تبریک پروردگار متعال به سبب تولد امام حسین ع است که با خط سفید و درخشان، بر لوحی زمرّدین نوشته شده و به وسیله پیغمبر اکرم ص به عنوان چشم‌روشنی به فاطمه زهرا س اهدا گردیده. در این لوح زمرّدین که جابر بن عبدالله انصاری آن را دیده و از روی آن استنساخ کرده، اسم رسول اکرم ص و علی بن ابی‌طالب و فرزندان آن حضرت: به عنوان اوصیای پیغمبر اسلام ص همراه با برخی ویژگی‌هایشان ثبت شده است: «... فیه اسم أبی و اسم بعلی و اسم ابنی و اسم الأوصیاء من ولدی و أعطانیه أبی لیبشّرنی بذلک...». عبدالرحمان بن سالم از ابوبصیر نقل می‌کند: «اگر در عمرت حدیثی جز این نمی‌شنیدی، برای تو کفایت می‌کرد؛ پس آن را از بیگانگان حفظ کن».[3]
همان‌گونه که بیان شد، این حدیث نورانی نیز مانند هزاران حدیث دیگر از پیامبر اکرم ص به ما رسیده و تنها ویژگی‌اش این است که راوی آن، امامان معصوم:، جابر بن عبدالله انصاری و فاطمه زهرا س است که به شخص پیامبر ص می‌رسد. اینجا نه بحث از قرآن خاصی است و نه رسیدن وحی تشریعی به فاطمه زهرا3.