شبهه چهارم: انکار قرآن امام علی ع

شبهه چهارم: انکار قرآن امام علی7

نویسنده وهابی در ادعای دیگر می‌گوید اگر نزد علی ع چنین قرآنی وجود داشت، چرا آن را برای مردم آشکار نکرد؟[1]

پاسخ شبهه چهارم

با توجه به ویژگی قرآن امیر مومنان ع و دیدگاه دانشمندان شیعه، به خوبی معلوم شد که هیچ تفاوتی از نظر آیات و سوره‌ها، بین قرآن موجود و قرآن امیرمؤمنان ع وجود ندارد، تنها تفاوت در آن است که قرآن آن حضرت، مشتمل بر اضافاتی از قبیل تفسیر، تأویل، بیان ناسخ و منسوخ و بیان ترتیب سوره‌ها بر اساس نزول و... بوده.

ازاین‌رو یکی از مفسران اهل سنت می‌گوید: «هیچ‌کس نقل نکرده که علی ع قرآنی را که صحابه جمع کرده‌اند، انکار کرده باشد».[2] این انکار نکردن حضرت، به معنای تأیید و امضای قرآن موجود است، و این خود دلیل آشکار بر تفاوت نداشتن آیات و سوره‌های دو قرآن با یکدیگر است.

وقتی بین قرآن موجود و قرآن امام علی ع، هیچ تفاوت جوهری وجود ندارد و آن حضرت قرآن موجود را کامل وحجت تام و تمام می‌داند، دلیلی وجود ندارد که حضرت قرآن خود را آشکار سازد.

ثانیاً هر کس کمترین آشنایی با سیره آن حضرت داشته باشد، می‌داند و باور دارد که روش آن حضرت نیز همانند رسول اعظم ص بر ایجاد وحدت و تحکیم پایه‌های آن میان مسلمانان بود و از عوامل اختلاف‌برانگیز، به شدت دوری می‌جست.

شاهد گویا سخن خود آن حضرت است که فرمود: «... وَ لَیسَ رَجُلٌ اَحْرَصُ عَلى جَماعَةِ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص وَ اُلفَتِها مِنِّی...»[3]؛ «هیچ‌کس علاقه‌مندتر از من بر اتحاد و وحدت امت محمدص نیست».

آتش اختلافی که میان صحابه به سبب اختلاف قرائت قرآن شعله‌ور شده بود و از این بابت همدیگر را تکفیر می‌کردند، بعد از توحید قرآن‌ها از سوی عثمان به خاموشی گراییده بود. ازاین‌رو هیچ عاقلی نمی‌پذیرد که امام ع با توجه به سیره‌اش با آشکار کردن قرآن خود بار دیگر آتش اختلاف را میان امت اسلامی شعله‌ور بسازد و پیروان قرآن را در آن بسوزاند.[4]