انکار سنت نبوی از سوی شیعه به دلیل تمسک اهل سنت به آن
احسان الهی ظهیر، مدعی است که شیعه، به دلیل اینکه اهل سنت به سنت پیامبر اسلام ص تمسک کردهاند، منکر سنت نبوی شده است
شبهه اول: انکار سنت نبوی از سوی شیعه به دلیل تمسک اهل سنت به آن
احسان الهی ظهیر، مدعی است که شیعه، به دلیل اینکه اهل سنت به سنت پیامبر اسلام ص تمسک کردهاند، منکر سنت نبوی شده است.[1]
پاسخ شبهه اول
در این شبهه دو ادعا از سوی نویسنده مطرح شده است:
1. شیعه منکر سنت نبوی است؛ یعنی سنت نبوی را قبول ندارد؛
2. این انکار، به دلیل تمسک اهل سنت به سنت نبوی است.
پاسخ ادعای اول، شیعه نه تنها منکر سنت نبوی نیست، بلکه با همه گرفتاریهایی که در طول تاریخ، دشمنان اهل بیت: برای آنان ایجاد میکردند، با تمام توان در حراست از «سنت» تلاش کرده و به خوبی توانسته این گوهر گرانمایه را به دست آیندگان برساند. بیتردید اگر این تلاشها نمیبود، با سنتستیزی که در قرن اول صورت گرفت، چیزی از سنت پیامبر ص باقی نمیماند و شیعیان نیز، مانند اهل سنت، در استنباط احکام، محتاج قیاس، استحسان و مصالح مرسله میشدند. به برکت همین اقدام نیک بوده است که فقهای شیعه، در هیچ حکمی از احکام فقهی و حتی در مسائل مستحدثه، نیازمند این اصول نیستند.
شیعه، سنت رسولالله ص را با تمسک به اهل بیت عصمت و طهارت: گرفته است که به استناد آیه تطهیر[2]، حدیث شریف ثقلین،[3] سفینه[4] و...، مطمئنترین راه رسیدن به سنت صحیح پیامبر اکرم9 است و قطعاً چنین مسیر اطمینانبخشی برای دیگران وجود ندارد.
ادعای دوم نیز بیاساس است و هیچ عاقلی آن را نمیپذیرد. هدف از چنین ادعایی آن هم از سوی شخص متعصبی، مانند احسان الهی ظهیر، جز اختلافافکنی میان امت اسلامی چیز دیگری نمیتواند باشد.
شیعه هرچند برای رسیدن به سنت صحیح رسولالله9 از اهل بیت: پیروی میکند، هیچگاه از مراجعه به آثار و کتب مذاهب اهل سنت خودداری نکرده است و همیشه مرجع فقها، پژوهشگران و علمای شیعه بوده است و در غالب کتابخانههای معتبر شیعه این آثار یافت میشود. اگر به کتاب خلاف شیخ طوسی و کتاب تذکره علامه حلی نیمنگاهی انداخته شود، به تسلط علمای شیعه بر مبانی و آثار اهل سنت اذعان خواهد شد. این حقیقتی است که از توجه شیعه بر آثار حدیثی و فقهی اهل سنت حکایت میکند. البته فقهای شیعه در رد یا قبول حدیث، بر اساس ضوابط و اصول حدیثشناسی خود عمل میکنند و هر حدیثی را نمیپذیرند.