کمک به همسفران

همسفران همانند اعضای یک خانواده‌اند، باید در همه حال و در رنج و راحت با هم باشند. به یکدیگر یاری رسانند. خدمت کردن به دیگران را که در روایات سفر حج بسیار تأکید شده، دون شأن خود ندانند، که سیره اولیای خدا چنین بوده است و علاوه بر آنکه یک فضیلت اخلاقی است، ارزش و پاداش عمل را افزون می‌سازد. پیامبر خدا (ص) می‌فرماید:

کسی که مسافر با ایمانی را یاری رساند، خداوند گرفتاریش را برطرف سازد و در دنیا و آخرت او را در پناه خود گیرد و از غم و اندوه گرانبار قیامت، که مردمان را به هراس می‌افکند، رهایی بخشد.

حاجی باید از فردگرایی و گرایش گروهی محدود بپرهیزد، زیرا همه زائران میهمانان خدا هستند و کمک به آنها عبادت است. متاسفانه گاه دیده شده که تنگ نظری بر فرد یا گروه حاکم می‌شود و امکانات و وسیله نقلیه را از آن خود می‌دانند و با وجودی که می‌توانند به دیگران، بویژه هموطنان خود یاری رسانند، بی‌تفاوت می‌گذرند و یا بخل می‌ورزند و تنها به راحتی خود می‌اندیشند که این با فلسفه حج در تضاد است.

خدمت کردن به دیگران در سفر، بویژه در سفر حج، مایه مباهات و نشانه سیادت و بزرگواری است.
پیامبر (ص) می‌فرماید: سید القوم خادمهم فی السفر. بنابراین، حاجی نمونه باید از راهنمایی، کمک و خدمت به دیگران، حتی افراد ناشناس، دریغ نورزد و در این خدمت، رضای خداوند را در نظر بگیرد.

در احوالات امام زین العابدین (ع) آورده‌اند که آن حضرت سفر نمی‌کرد، مگر با گروهی که او را نشناسند و با آنان شرط می‌کرد که از خدمتگزاران آنها باشد و در حوائج شان بکوشد. نقل شده که آن حضرت با گروهی همسفر شد که یکی از افراد گروه در خلال سفر او را شناخت و به همراهان گفت: می‌دانید این آقا کیست؟ گفتند: نه، گفت: او علی بن الحسین (ع) است. آنها با شنیدن این سخن از جای جستند و بر دست و پای آن حضرت بوسه زدند و گفتند: ای فرزند رسول خدا، آیا می‌خواستید ما را به دوزخ افکنید! اگر از دست و زبان ما خطایی سر می‌زد، برای همیشه هلاک می‌شدیم، چرا خود را معرفی نکردید؟

امام در پاسخ فرمود: من یکبار با کاروانی همسفر شدم آنها مرا می‌شناختند و به دلیل بستگی من با پیامبر، آنقدر به من نیکی کردند که مستحق آن نبودم، حال بیم داشتم که شما نیز چنین کنید، لذا بهتر آن دیدم که خود را معرفی نکنم.

ما که شیعه و پیرو این بزرگوار هستیم، باید از مشی و سلوک حضرتش درس بیاموزیم و خدمت به میهمانان خدا را برای خود مایه افتخار بدانیم.