شبهه: جایز نبودن حکم به غیر قرآن

ابن تیمیه درباره «حدیث سلونی»، در پاسخ علامه حلی که به علم بی‌کران امام علی(ع) استدلال کرده است، پس از ذکر حدیث، شبهات چندی مطرح کرده که یکی از آن ها این شبهه است:

شبهه: جایز نبودن حکم به غیر قرآن

ابن تیمیه می‌گوید: «مسلمانان همه اتفاق دارند که حکم به غیر قرآن جایز نیست و علی به دین خدا آگاه‌تر است از اینکه به تورات و انجیل حکم کند.[1]

پاسخ سوم

حکم به غیر قرآن، برای مسلمانان، جایز نیست؛ چون با آمدن احکام نورانی و کامل اسلام، همه شرایع پیشین نسخ شده و از درجه اعتبار ساقط‌اند. این مسئله‌ای است که همه مسلمانان به آن معتقدند. بنابراین امام علی(ع) نمی‌فرماید که ایشان در جامعه اسلامی و میان مسلمانان، مطابق احکام تورات و انجیل حکم می‌کند، یا اینکه میان مسیحیان و یهودیان بساط قضاوت پهن می‌کند. بلکه سخن امام(ع) مربوط به علم و آگاهی گسترده ایشان به همه چیز است. امام می‌فرماید: «علم و آگاهی من به حدی است که نه‌تنها به احکام اسلامی تسلط کامل دارم، بلکه به احکام و شریعت انبیای گذشته نیز آگاهم»؛ مثل اینکه امروزه، یکی از علمای اسلام، بر اثر مطالعه زیاد ادعا کند که به همه آموزه‌های ادیان غیر اسلامی تسلط دارد و بیش از علمای آن ادیان، به احکام و شرایع آنها آگاه‌ است. قطعاً این بدان معنا نیست که احکام یا شرایع آنها را معتبر بداند و عملاً نیز به صدور احکام اقدام کند.