گنبد زیبای خضرای مسجدالنبی + گزارش تصویری

با دلی بی قرار و قلبی پرتپش وارد سرزمین وحی و نزول قرآن می‌شوی که آتشی در جانت شعله‌ور می‌سازد که جز با افسون طواف کعبه و زیارت پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار فرو نمی‌نشیند. وارد شهری می‌شوی که آن را شهر قرآن، شهر گل‌های پرپر می‌گویند. اینجا مدینه است در بدو ورود اولین چیزی که چشمت را عاشق نگاه می‌دارد، گنبد خضرای مسجدالنبی است.

مسیر گلدسته‌های نورانی رادنبال می‌کنی تا وارد صحن مسجدالنبی می‌شوی. اشک هایت اذن دخول به حرم را زمزمه می‌کند اینجا چه آرامش نابی دارد. جای جای آن نشان از پیامبر خدا دارد. دلت می‌خواهد این قدر مقابل خانه حضرت زهرا (س) روی سکوی صٌفه بنشینی تا صاحب خانه خود به دیدارت آید و با دستانش آنچه را که می‌خواهی، در دامانت بگذارد.

در مسجد النبی صدای اذان گوشت را نوازش می‌دهد، تو را به سوی خود برای راز و نیاز دعوت می‌کند: اشهد انّ لااله الا الله، اشهدانّ محمد رسول الله؛ و این اشک‌های شوق است به سوی معبود عشق که بر روی گونه هایت جاری می‌شود.