سعی صفا و مروه

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، صفا و مروه دو کوه کوچک متصل به مسجدالحرام هستند که فاصله میان آنها 395 متر است و به این محل، «مسعی» می گویند. 

کوه های صفا و مروه در گذشته بزرگ‌تر و بلندتر بودند اما به مرور زمان و با توسعه مسجدالحرام از حجم و ارتفاع آن‌ها کاسته شده، به گونه ای که اکنون ارتفاع صفا حدود هشت متر است و از مروه نیز قسمتی اندک به نشانه وجود کوه باقی مانده است. حد فاصل صفا و مروه نیز مدتها است به سالنی بزرگ، مسقف و چند طبقه و دارای مسیر رفت و برگشت تبدیل شده است تا بتواند شمار بیشتری از زائران و حاجیان را در خود جای دهد.

از نظر ترتیب انجام اعمال، سعی پس از طواف خانه خدا و نماز آن به جا آورده می‌شود به گونه ای که اگر عمره گزار یا حاجی به عمد آن را قبل از طواف به جای آورد، سعی‌اش باطل و اعاده آن پس از طواف و نماز آن واجب است.

سعی از صفا آغاز می شود و در مروه پایان می یابد. مروه که اکنون به زمینی نسبتا صاف تبدیل شده، محل تقصیر حاجیان و عمره گذاران است؛ جایی که آنان در پایان مناسک خود، اندکی از مو یا ناخن های خود را کوتاه می کنند.

در روایات آمده است: زمانی که حضرت هاجر همسر حضرت ابراهیم (ع) در جستجوی آب برای فرزند نوزادش، حضرت اسماعیل (ع) بود، هفت بار میان کوه صفا و مروه دوید تا نهایتا، به امر خدا، چشمه زمزم از دل زمین جوشید.

در  میانه مسعی، جایی که امروز با لامپ های سبز روشن است، نشانه محل هروله کردن است؛ یعنی جایی که حضرت هاجر (ع) در جست وجوی آب میان صفا و مروه می دوید و امروزه، حاجیان نیز برای استحباب در همان محل می دوند.

تصاویری که پیش رو دارید را خانم «رقیه جهانبخش» عضو کاروان 12042 استان آذربایجان غربی و آقای «محمدکاظم اسماعیلی» عضو کاروان ۱۶۰۱۳ دشتستان استان بوشهر و هر دو از خبرنگاران افتخاری حج در سال 1402 برای پایگاه اطلاع رسانی حج ارسال کرده اند.