زیارت، ترجمان عشق است

زیارت، می تواند نمودی از احساس شوق درونی انسان باشد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، ‏«زیارت‏» در اسلام، بخصوص در فرهنگ شیعه، جایگاه والایى دارد. «زیارت‏»، ترجمان عشق و نمودی از احساس شوق درونی انسان است که در ارزش و پاداش، همپاى بسیارى از عبادات،بلکه برتر از حتى جهاد و شهادت به حساب آمده است. امامان و اولیاى خدا،تا حد بسیارى دعوت و تشویق به زیارت کرده ‏اند. پاداش ها و ثواب هاى فراوانى براى‏«زایر»بیان شده است.


به گفته مرحوم علامه امینی:«اگر مدینه منوره، حرم محترم الهی شمرده شده و در سنت نبوی برای مدینه و خاکش و اهلش و مدفونین آنجا ارزش های فراوان بیان شده است، به خاطر همان انتساب به خدا و پیامبر است و بر مبنای همین اصل، هر چیز دیگری هم که نوعی تعلق و انتساب به پیامبران و اوصیا و اولیای الهی و صدیقین و شهدا و افراد مومن دارد ارزش پیدا می کند و شرافت می یابد...»


زیارت، می تواند نمودی از احساس شوق درونی انسان باشد.


نشانی از محبت و دلیلی بر عشق و علامتی از تعلق خاطر باشد.


زیارت، زبان علاقه و ترجمان وابستگی قلبی است.


برای عاشق، حتی خانه‌ای که روزی معشوق در آن سکان بوده، کوچه‌ای که روزی دلبر از آن گذشته، زمینی که بر آن قدم نهاده، شهری که روزی در آنجا می زیسته، سنگی که دست محبوب به آن خورده، لباسی که بر اندام او بوده، کفشی که در پایش بوده، دلربا و جاذب است، دوست داشتنی و شوق انگیز است.